مدیریت پسماند در برنامه ریزی شهر!

شفاآنلاین جامعه> با گسترش جمعیت شهری و تغییر و تحول الگوهای مصرف، شهرها با چالش مربوط به مدیریت پسماند مواجه هستند. رویکردهای سنتی برای جمع آوری و دفع زباله در حال حاضر با توجه به نگرانی های جدی زیست محیطی ناکافی به نظر می رسند.

مدیریت پسماند به موضوعی مهم در مدیریت شهری تبدیل شده است و بعنوان یک استراتژی کلیدی برای اقتصاد میدانی معرفی شده است. مفهوم Zero Waste قرار است که روش مدیریت زباله های شهری را با ایجاد فرهنگ های وسیع شهری تسهیل سازد. مفهوم Zero Waste جدا از اینکه یک عبارت به یاد ماندنی است، فلسفه ای را در مورد بازطراحی روابط جامعه با منابع و ضایعات توصیف می کند. از شیوه‌های سنتی مدیریت زباله و دیدگاه‌های محدود آن‌ها در مورد دفع مؤثر فاصله می‌گیرد. Zero Waste به معنای طراحی و مدیریت محصولات و فرآیندهایی است که به طور سیستماتیک از حجم و سمّیت ضایعات و مواد دفع شده جلوگیری کند رده و برای بازیابی و عدم سوزاندن یا دفن آنها راهکاری بیافریند. به بیان ساده، Zero Waste هدفی است برای ایجاد سبک جدیدی از زندگی که برای آنکه زباله های کمتری تولید کنیم نحوه استفاده از آنچه مورد مصرف ما است را بررسی کنیم. از آنجایی که شهرها سیستم های ترمودینامیکی هستند، پیامد اجتناب ناپذیر زتدگی شهری مصرف بی وقفه منابع، و در ازای آن تولیدمواد زائد، فاضلاب و هوای آلوده است، نوآوری‌های تکنولوژیک گذشته نرخ مصرف منابع را کاهش ندادند، بنابراین این نگرانی وجود دارد که بهبود کارایی ممکن است راه‌حل نهایی برای ایجاد یک زندگی خوب نباشد و لازم است سیستم های مؤثر باید برای رفع نیازهای انسان طوری ایجاد گردند که موجب کارایی محیطی بهینه شود.
تزریق گازهای گلخانه ای به محیط زیست معلول دفن زباله، یک چالش کلیدی برای سیاست گذاران و برنامه ریزان در توسعه شهرهای پایدار است. توسعه چارچوبی برای ایجاد محل دفن زباله مستلزم درک کمیت زباله و ویژگی های آن است.شناسایی شاخص های عملکرد، برنامه ریزان شهری را در برنامه ریزی سیستم های پسماند، نظارت سیستماتیک و تصمیم گیری تجهیز می کند.
استفاده از فناوری‌های نوآورانه مانند پیرولیز مایکروویو می‌تواند بر برخی مسائل چالش‌برانگیز مدیریت زباله غلبه کند و منافع مشترکی را ایجاد کند. صفر کردن زباله در شهرها چارچوب مفیدی است، اما نیازمند تلاش هماهنگ همه شهروندان است، تحقق شهر صفر زباله مستلزم بررسی و مدیریت ورودی‌ها و مشارکت‌های تعداد زیادی از منابع مؤثر در زنجیره تولید زباله است. دستیابی به زباله صفر در شهر یک تلاش آرمان‌ گرایانه باقی می‌ماند، مگر اینکه درک خوبی از ورودی‌ها و خروجی‌ها، آنچه باقی می‌ماند و برای چه مدت، و آنچه که به شکل آلاینده‌های گازی، جامد و مایع از سیستم نشت می‌کند به دست آوریم.
افزایش عمر محصولات می تواند ضایعات را کاهش دهد، اما نیاز به ایجاد راه حل های مالی دارد، ایجاد محصولاتی با دوام تر می تواند منجر به کاهش ضایعات شود، زیرا محصولات کمتری تولید می شوند کمتر دور ریخته می شوند و شاید دوباره بعنوان منابعی برای نوع دیگری از محصولات تصور شوند و مفهوم زباله را کاملاً حذف کنند. این رویکرد که «ضایعات» را جزئی در فرآیند تولید و مصرف بیبند به پیشگیری از تولید ضایعات کمک می کند و نیاز به تغییر در تفکر در مورد طراحی محصول، تولید، رفتار مصرف کننده و زیرساخت شهری دارد.
شهرهای سراسر جهان از اصول Zero Waste در طراحی شهری خود استفاده می کنند و در شهرهای بیش از حد شلوغ کیفیت زندگی شهری به دلیل رشد سریع و تولید روزافزون زباله در خطر است وارزیابی درصد بازیافت و بازیابی تمام از مواد زائد نیز برای هدایت مدیریت شهری بسمت بهینه شدن عملکرد بازیافت مژثر است. با این حال، تبدیل شهرهای پرمصرف فعلی به شهرهای بدون زباله چالش برانگیز است و درک عوامل کلیدی مدیریت پسماند و چالش ها، تهدیدها و فرصت های در حال تحول جریان‌های سنتی پسماند و بهینه‌سازی شیوه‌ها به سمت ایجاد روش‌های زباله صفر بدیهی است.
دستورالعمل های طراحی با مفهوم گسترده Zero Waste نکته کلیدی برای برنامه‌ریزان شهری است. سیستم های مدیریت پسماند شامل سیستم های اجتماعی- اقتصادی، سیاسی، زیست محیطی وجنبه های تکنولوژیکی دارد و ذینفعان زیادی دارد. همه این جنبه ها به هم مرتبط هستند ودر طبیعت پویا بنابراین، سیستم های مدیریت پسماند، مجموعه ای پیچیده ازجنبه های مختلف و عملکردهای این خوشه پیچیده نیز پویا و وابسته به یکدیگر هستند.تغییرات آب و هوای جهانی و اثرات مختلف آن بر زندگی انسان، جامعه کنونی را به سمت الف سوق می دهد. جامعه پایدارتر کاهش منابع جهانی محدود ما را مجبور می کند که منابع را در نظر بگیریمو سرپرستی محصول بنابراین، مدیریت «ضایعات صفر» دیدگاهی جامع از مدیریت است.
آیا می دانستید؟ ما اکثریت جامعه فناوری همچنین ممکن است خود را برای ترویج شیوه های مدیریت زباله در قلمرو شهری به کار گیرد. فناوری هوشمند می تواند در بهینه سازی مسیرهای جمع آوری زباله موثر باشد. نشانه‌های بصری، نمایشگرهای دیجیتال و علائم به تقویت فرهنگ‌ها در اطراف فضای مشترک و سرپرستی جمعی کمک می‌کند و اشاره به بهترین شیوه‌ها در مدیریت زباله‌های عمومی دارد. در سرتاسر شهر، باید نشانه‌های بصری و علائم ثابتی ایجاد شود تا عادات مناسب تفکیک زباله را تقویت کند. فضاهای عمومی همچنین باید تلاش کنند تا با استفاده از ویژگی هایی مانند فواره های آب برای کاهش استفاده از بطری های پلاستیکی و برنامه های اشتراک ظروف قابل استفاده مجدد، بر شیوه های کاهش زباله تأثیر بگذارند. این دستورالعمل ها به طور جمعی به دنبال ادغام مدیریت پسماند در بافت شهری هستند.