کد خبر: ۳۲۸۴۹۶
تاریخ انتشار: ۱۰:۲۰ - ۲۰ تير ۱۴۰۲ - 2023July 11
زنگ هشداری که مسئولان و کارفرمایان نمی‌شنوند

خودکشی؛ گزینه‌ای روی میز کارگران

طبق این گزارش، یکی از کارگران پیمانکاری شرکت قطارهای مسافری رجا پس از اخراج از سوی مدیریت شرکت با پریدن روی ریل قطار و اصابت با لوکوموتیو به زندگی خود پایان داد.
شفا آنلاین>سلامت> چند روز پیش یک کارگر دیگر خودش را از فهرست جمعیت دنیا خط زد تا به لیست بلندبالای کارگرانی که با مرگ خودساخته به زندگی‌شان پایان می‌دهند، اضافه شود.

به گزارش شفا آنلاین: دو روز پیش یک منبع خبری کارگری شرکت رجا از خودکشی یکی از کارگران این مجموعه خبر داد.

طبق این گزارش، یکی از کارگران پیمانکاری شرکت قطارهای مسافری رجا پس از اخراج از سوی مدیریت شرکت با پریدن روی ریل قطار و اصابت با لوکوموتیو به زندگی خود پایان داد.

این کارگر ۵۸ ساله که نامش «صدیقی» بوده، با بیش از دو دهه سابقه‌ کار و در پی اقدام شرکت در تعدیل نیرو به علت مازاد نیروی کار دست به این اقدام زده است.

یک منبع کارگری در این زمینه به رسانه‌ها گفت: با توجه به ماهیت سخت و زیان‌آور کار در راه‌آهن، این کارگر متوفی می‌بایست بازنشسته می‌شد اما به گفته‌ دیگر کارگران، مدیران شرکت در رد کردن بیمه سخت و زیان آور برای کارگران مجموعه همکاری نکردند. آن گونه که ایلنا گزارش داده است روابط عمومی شرکت رجا با تایید فوت این کارگر پیمانی شرکت قطارهای مسافری رجا، نسبت به جزئیات این خبر و علت این رویداد اظهار بی‌اطلاعی کرد.

خودکشی به عنوان واقعیتی تلخ همیشه در زندگی کارگران وجود داشته است، اما این موضوع طی چند‌ سال گذشته شاید‌ بیش از هر وقت د‌یگری  پایش را د‌ر میان کارگران د‌راز کرد‌ه است. بیراه نیست اگر گفته شود‌، چرخه‌ای که با اعتصابات و تجمعات عمومی کارگران از  سال‌ها پیش آغاز شد‌ه بود‌، اکنون  به خود‌کشی تغییر شکل د‌اد‌ه است.

هرچند‌ آمار د‌قیقی از خودکشی یا خودسوزی کارگران در دسترس نیست، با این حال اخبار و آمارهای رسمی نشان می‌د‌هد‌ مرگ خودخواسته در میان کارگران روبه فزونی است. چندماه پیش   در یک بررسی آمار قابل تاملی از خودکشی کارگران را اعلام کردیم.

بررسي‌ها از اخبار منتشرشده درباره خودكشي كارگران در سال 1401 نشان می‌دهد از ابتداي سال 1401 تا 8 دی همان سال و طي 283 روز، 23 كارگر ساكن يا شاغل در استان‌هاي خوزستان، كرمان، فارس، سمنان، خراسان رضوي، ايلام، گيلان، كرمانشاه، قزوين، كهگيلويه‌وبويراحمد ، آذربايجان غربي و گلستان، خودكشی كرده‌اند كه صرف‌نظر از تاريخ تقويمی ثبت خودكشی‌ها،  به‌طور ميانگين،  هر 12 روز يك كارگر براي پايان دادن به زندگي خود اقدام كرده است.
بدون تردید آمار ذکر شده، آمار تمام کارگرانی که دست به خودکشی می‌زنند نیست، موارد زیادی از خودکشی کارگران  بنا به ملاحظات خانوادگی یا به خاطر رهایی از تبعات منفی آن افشا نمی‌شود و هیچ وقت در آمار خودکشی کارگران جا نمی‌گیرد.

اگرنیم نگاهی به دلایل خودکشی کارگران داشته باشیم، متوجه خواهیم شد که خودکشی کارگران معمولا حول محور کار و اقتصاد می‌چرخد. دلیل مرگ خود خواسته اغلب آنان فقر و نداری، معوقات و طلب‌های مزدی يا تعديل و اخراج از محل كار انگیزه خودکشی آنان است. درست مانند «آرش تبرک»، یکی از کارگران شرکتی پتروشیمی چوار ایلام، که روز پنجم دی ماه، سال گذشته به زندگی خود پایان داد. اگرچه آن زمان روابط عمومی پتروشیمیِ چوار ایلام، علت خودکشیِ این کارگرِ جوان را بی‌ارتباط با کارخانه دانسته بود، اما برخی از کارگرانِ این کارخانه تأکید داشتند که آرش درپیِ اخراج یک‌شبه، دست به خودکشی زده است. آن‌ها گفته بودند: برخی حتی برای بازگشتِ او به کار پادرمیانی کردند و از حالِ بد آرش گفتند اما با لغو ممنوع‌الورودی این کارگر مخالفت شد این مخالفت‌ها نهایتا به مرگ خودخواسته او منجر شد . بدیهی است ناامني شغلی، هم آمار حوادث كار را بالا مي‌برد و هم آمار خودكشی‌ها را و هم آمار جرم را، به ویژه در این شرایط که وضعیت اقتصادی و معیشتی حتی افراد متمول و دارا را نیز رنج می‌دهد.

آرش سومین خودکشیِ کارگریِ سال پیش بود. «محمد منصوری» و «علی‌محمد کریمی» دو کارگرِ دیگر نیز پیشتر در تابستان سال گذشته به فاصله‌ یک روز دست به خودکشی زدند.
سيروس و كريم، نیز سرنوشتی مانند آرش داشتند. ااین دو كارگر 20 ساله، هر دو ساكن يك روستا و هر دو شاغل در يك واحد نانوايی در شهرستان ممسنی بودند كه 22 ارديبهشت سال گذشته، بعد از اخراج از نانوايي، با خوردن قرص خودكشي كردند. آخرين تصوير به جا مانده از اين دو جوان جان‌باخته، فيلم كوتاهی است كه ساعاتي پيش از مرگ‌شان ضبط كرده‌اند و رو به دوربين و رو به چشم‌هاي ميليون‌ها انسان زنده، مي‌گويند كه شغل‌شان را از دست داده‌اند و از اين زندگي خسته‌اند.
یکی از تلخ‌ترین موارد این چنینی که یادآوری‌اش هم تلخ و عذاب دهنده است، خودکشی یکی کارگران هفت تپه به اسم علی نقدی است. این خودکشی به زمستان سال 96 برمی‌گرد‌د‌، زمانی که علی نقد‌ی خود‌ش را د‌ر شاه کانال هفت تپه غرق کرد‌. به گفته همکارانش، آخرین‌بار نقد‌ی برای د‌ریافت مساعد‌ه به بخش مربوطه مراجعه کرد‌ه بود اما دست خالی برگشته بود‌. آن‌طور که همکارانش گفته بودند او پیش‌تر هم چند‌ین بار اقد‌ام به خود‌کشی کرد‌ه بود‌. او شنا بلد‌ نبود‌ و همکارانش فرد‌ای پس از خود‌کشی، جسد‌ بی‌جانش را کنار کانال پید‌ا کرد‌ند‌.
در سال‌های اخیر با پدیده افت درآمد خانوار و بی‌کاری فزاینده در کنار تبعیض دستمزد بین گروه‌های مختلف درآمدی و  همچنین فسادهای گسترده و رانت‌های عجیب‌وغریب، حس بازنده بودن و ناامیدی از تغییر شرایط به بسیاری از مردم از جمله قشر کارگر دست داده است، جوری که برخی از آنان چاره را در مرگ خودخواسته می‌بینند و برای فرار از شرایط نامظلوب موجود دست به خودکشی می‌زنند.
در خودکشی کارگران تلخ‌تر آن است که این مرگ‌های تلخ و مظلومانه حتی تلنگری به مسئولان وارد نمی‌کند که آنان  درفعالیت‎ها و سیاست‎گذاری‎هایشان بازنگری کنند و دغدغه کارگران را نیز مدنظر قرار دهند تا شاید این آمار را کاهش دهند.اعتماد

نظرات بینندگان