سلول‌های بنیادی، در درمان درماتیت آتوپیک

به گزارش شفا آنلاین،محقق ارشد این مطالعه که در کره جنوبی انجام شده، معتقد است: «من فکر می‌کنم مطالعه حاضر ثابت کرده سلول‌های بنیادی بند ناف ممکن است به‌طور موفقیت‌آمیزی برای درمان اختلالات التهابی مزمن، براساس خصوصیات ایمونومدولاتوری، استفاده شده و اثربخش باشند. البته نکته مهم که باید به آن توجه کرد، آن است که توانایی ایمونومدولاتوری آنها فقط یک سرکوبگر نیست و می‌توانند واکنش‌های التهابی یا آلرژیک را کاهش دهند.

       در حال حاضر درمان ایمن و مطلوبی برای درماتیت آتوپیک وجود ندارد. این وضعیت، نوعی بیماری پوستی مزمن و عودکننده است که تا 20 درصد کودکان و 3 تا 10 درصد بزرگسالان را درگیر می‌کند. سنگ بنای درمان درماتیت آتوپیک، استروئیدهای موضعی و داروهای سرکوبگر ایمنی هستند که هر دوی آنها می‌توانند سمیت طولانی‌مدت ایجاد کنند.

       تیم تحقیقاتی مذکور، ایمنی و اثربخشی روش درمانی FURESTEM-AD را در 34 بیمار مبتلا به علایم درماتیت آتوپیک عودکننده بررسی کرده‌اند که به‌طور مناسب و کافی با کورتیکواستروئیدهای موضعی یا داروهای سرکوبگر ایمنی کنترل نشده‌اند. این روش درمانی، همان درمان با سلول بنیادی گرفته شده از خون بند ناف انسانی است.

       تزریق سلول‌های بنیادی مزانشیمال گرفته شده از خون بند ناف انسانی یا hUCB-MSCs باعث کاهش وابسته به دوز در نمره شاخص شدت و محدوده اگزما یا EASI شد. به‌طوریکه دوزهای بالا (50 میلیون سلول) منجر به کاهش 55 درصدی در نمره EASI در هفته 12 درمان شد.

       تزریق دوزهای کم از hUCB-MSCs (25 میلیون سلول) باعث کاهش موقتی و گذرا در نمره EASI شد، در حالی که hUCB-MSCs با دوزهای بالا اثر درمانی مستمر و تدریجی خود را تا هفته 12 نشان دادند و بهبود قابل توجه نسبت به پایه، از همان هفته 4 ظاهر شده بود.

       محققان گزارش کرده‌اند که بهبود مشابه و وابسته به دوز در نمره‌های Investigator's Globa- Assessmenهم مشاهده شد.

       نمره‌های Scoring Atopic Dermatitis یا SCORAD، به صورت وابسته به دوز بودن، همواره کاهش نشان داده، به طوریکه 51 درصد کاهش در شدت، 58 درصد کاهش در خارش، 65 درصد کاهش در بی‌خوابی و 50 درصد کاهش در نمره‌های کلی بیماران در گروه دوزهای بالا دیده شد.

       درمان با hUCB-MSCs با کاهش مداوم در سطح خونی بیومارکرهای حیاتی، مانند کاهش IgE کلی سرم و شمارش ائوزینوفیل خونی همراه بوده است.

       هیچ موردی از عوارض جانبی شدید یا جدی گزارش نشد، اما در حدود یک‌سوم از بیماران در گروه دوزهای بالای hUCB-MSCs، دچار بروز واکنش‌هایی در محل تزریق شدند.

       محقق ارشد این مطالعه می‌گوید: «هرچند انجام مطالعات با پیگیری‌های بیشتر مورد نیاز است تا فرضیه ما را ثابت کنند، از آنجا که سلول‌های بنیادی بند ناف اثرات چندمنظوره بر انواع مختلف سلول‌های ایمنی درگیر در پاتوژنز درماتیت آتوپیک دارند، آنها ممکن است در مقایسه با دیگر داروهای رقابتی بالقوه، از جمله آنتی‌بادی‌های مونوکلونال که سلول‌های تکی، سیتوکین‌ها یا مولکول‌ها را هدف قرار می‌دهند، گوی سبقت را در درمان درماتیت آتوپیک ببرند و سربلند از میدان آزمایش‌های مختلف بیرون آیند و نویدی باشند برای درمان این وضعیت دشوار. ما انتظار داریم سلول‌های بنیادی درمانی تا حدود سال 2018 از نظر بالینی، عملیاتی شوند.