محققان
همچنين دريافتند که تغييرات در حس شوخطبعي ممکن است علامتي باشد از
آلزايمر زودرس. نتايج اين تحقيق در نشريه Journal of Alzheimer's Disease
منتشر شده است.
در
اين مطالعه، محققان از دوستان و بستگان 48 بيمار مبتلا به فرمهاي مختلف
دمانس فرونتوتمپورال يا آلزايمر، همچنين 21 فرد سالم خواستند تا
پرسشنامهاي را در مورد احساس شوخطبعي پر کنند. در اين پرسشنامه سوالاتي
در مورد سبکهاي مختلف کمدي که فرد بيمار يا گروه کنترل دوست داشتند، سوال
شده بود. همچنين، از وابستگان و دوستان بيماران سوال شد آيا متوجه تغييراتي
در حس شوخطبعي بيمار، در طول 15 سال گذشته شده بودند يا خير، يعني سالها
قبل از آنکه بيمار مبتلا به دمانس شده باشد. همچنين هيچگاه از اينکه حس
شوخطبعي آنها نامناسب بوده، تعجب کرده بودند يا خير.
در
مقايسه با گروه سالم و بيماران مبتلا به آلزايمر، محققان دريافتند که
افراد مبتلا به نوع رفتاري دمانس فرونتوتمپورال، بيشتر احتمال داشته که
بروز نامناسبي از شوخطبعي نشان داده باشند، مانند خنديدن به مسايلي که
ديگر افراد عادي آنها را خندهدار نميدانند. به طور مثال، خنديدن به پارس
سگ يا يک حادثه فجيع و غمانگيز در زندگي شخصي يا اخبار.
علاوه
براين، اين تيم تحقيقاتي نشان داد افراد مبتلا به نوع رفتاري دمانس
فرونتوتمپورال، در مقايسه با افراد سالم همسن خود، بيشتر طنزهاي دلقکبازي
را ترجيح ميدهند، مثلا فيلمهاي مستر بين، تا طنزهاي هزلي را.
محققان
در اين مطالعه گزارش کردند که دوستان و بستگان بيماران مبتلا به نوع
رفتاري دمانس فرونتوتمپورال يا بيماري آلزايمر متذکر شدهاند که حداقل 9
سال قبل از آشکار شدن علايم متوجه تغييرات در حس شوخطبعي بيمار خود شده
بودند و اين مساله شايد به معناي آن باشد که اين نوع تغييرات ميتواند
علامت زودهنگامي باشد از هم دمانس فرونتوتمپورال يا بيماري آلزايمر.
اين
تيم تحقيقاتي يافتههاي خود را به عنوان راهي براي تشخيص بهتر دمانس معرفي
کرده تا شايد شناسايي بدتر شدن حس شوخطبعي، يک انديکاسيون بالقوه
زودهنگام باشد از بروز بيماري در آينده.
Medical News Today