اگر دارويي از نظر سازمان غذا و دارو کرايترياهاي خاص را داشته باشد، رسما از آن تحت عنوان «درمانهاي غيرمنتظره» نام ميبرد. اين کرايترياها، شامل موارد زير است: دارو بيماراني را درمان کند که دچار شرايط جدي يا تهديد کننده حيات باشند و پيشرفتهاي قابل ملاحظهاي را در درمان بيماران، در مقايسه با درمانهاي موجود، ايجاد کرده باشد. داروهايي که «درمانهاي غيرمنتظره» نام ميگيرند، با سرعت بيشتري بررسي شده و زودتر از روند معمول تائيد ميشوند، با اين ايده که شواهد بيشتر در مورد اثربخشي دارو بعدا خواهد آمد.
در يک مطالعه جديد، محققان نزديک
به 600 فرد بزرگسال آمريکايي را بررسي کردند و از آنها خواستند توضيحات
کوتاهي را در مورد يک داروي فرضي که در درمان سرطان ريه استفاده ميشود،
مرور کنند. اين توضيحات براساس کلماتي نوشته شده بود که در اعلاميههاي
سازمان غذا و دارو ميآيد. يکي از اين توضيحات فقط به حقايق پرداخته بود،
مانند اينکه نيمي از شرکت کنندگان در مطالعه با کوچک شدن تومورشان روبهرو
شده و اين اثر حدود 7 ماه به طول انجاميد.
در توضيح دوم، آمده بود که سازمان غذا و دارو از اين دارو به عنوان يک «پيشرفت غيرمنتظره» نام برده و توضيح سوم نيز گفته بود، سازمان غذا و دارو اين دارو را «نويدبخش» ميداند. تنها 10 درصد کساني که توضيح اول را خوانده بودند، معتقد بودند داروي فرضي در درمان سرطان ريه بسيار اثربخش است. اما با خواندن توضيحهاي دوم و سوم اين رقم به 22 تا 25 درصد رسيد. بنابراين به نظر ميرسد استفاده از کلماتي که چندان هم واقعي نيستند، اعتقاد افراد را به اثربخشي و قدرت شواهد حمايت کننده، بالا ميبرد.