
شفاآنلاین »سلامت» اقداماتی مانند فاصلهگذاری فیزیکی در دوران کووید-۱۹، فرصت تعاملات چهرهبهچهره نوجوانان را به شدت کاهش داد و این میتواند پیامدهای مهمی برای سلامت روان و رشد اجتماعی آنها داشته باشد.
نوجوانان نسبت به پذیرش یا طرد همسالان بسیار حساساند.
این دوره با تغییرات عمیق مغزی همراه است و مغز اجتماعی هنوز در حال شکلگیری است.
روابط مثبت با همسالان عامل مهم محافظت در برابر افسردگی و اضطراب است.
انزوای اجتماعی در دوران نوجوانی حیوانات باعث تغییرات گسترده مغزی، افزایش اضطراب، بیشفعالی، پرخاشگری و اختلال در یادگیری میشود.
این اثرات مخصوص دوره نوجوانی هستند و حتی پس از پایان دوره انزوا ادامه پیدا میکنند.
هنوز تحقیقات مستقیم اندکی روی انسان وجود دارد، اما شواهد نشان میدهد که محرومیت اجتماعی میتواند پیامدهای مشابهی ایجاد کند.
نوجوانانی که روابط خانوادگی ضعیفتری دارند، احتمالاً بیشتر آسیب میبینند.
رسانههای اجتماعی و چتهای آنلاین میتوانند بخشی از نیازهای اجتماعی نوجوانان را جبران کنند.
تعاملات فعال دیجیتال (مثل چت و تماس ویدیویی) به ارتباط کمک میکند، اما استفاده غیرفعال (مثل اسکرول بدون تعامل) ممکن است نتایج منفی داشته باشد.
نابرابری دسترسی به اینترنت، برخی نوجوانان را در معرض محرومیت بیشتر قرار میدهد.
فاصلهگذاری طولانیمدت میتواند بر رشد نوجوانان اثرات عمیق و ماندگار داشته باشد.
بازگشایی مدارس و فضاهای اجتماعی پس از بحران باید در اولویت باشد.
حمایت از دسترسی عادلانه به ابزارهای دیجیتال ضروری است.
پژوهشهای بیشتری برای بررسی اثرات بلندمدت این محرومیت اجتماعی لازم است.