شفاآنلاین»سلامت» از روز اول جنگ تحمیلی، نگرانیهایی را نسبت به مراکزمان به خصوص مراکز نگهداری مددجویان داشتیم. ۵۰۰ هزار نفر در مراکز وابسته به بهزیستی نگهداری میشوند، یعنی در شیرخوارگاه، خانه نونهالان، مراکز شبه خانواده، سالمندان، توانبخشی و حتی مراکز نگهداری از معتادان. نگرانی اصلی ما مراکز نگهداری کودکانمان بود که شیرخوارگاه آمنه یکی از آنهاست. روز اول تصمیم گرفتیم که آنجا را تخلیه کنیم یعنی قبل از آنکه ساختمان اطراف حساس آن یعنی فراجا مورد حمله واقع شود.
به گزارش شفاآنلاین: حمله ۱۲ روزه اسرائیل به خاک کشورمان، به واسطه حجم حملات و ترورهای متعدد دشمن، ابعاد کمتر دیده شده اجتماعی دارد که بعد از آتش بس خود را نشان داد. حمله به نزدیکی مراکز نگهداری از افراد آسیب دیده و بیسرپرست مانند شیرخوارگاه آمنه یا کهریزک یکی از دهها جنایت جنگی اسرائیل است.
شیرخوارگاهی که نیم ساعت قبل از حمله اولیه به ناجا، تخلیه شد تا جان نوزادان به خطر نیفتند. با حسن موسوی چلک، معاون سلامت اجتماعی سازمان بهزیستی درباره روزهای سخت مددجویان و مددکاران در ۱۲ روز جنگ گفتگو گردیم که در ادامه میخوانید:
از روز اول جنگ تحمیلی، نگرانیهایی را نسبت به مراکزمان به خصوص مراکز نگهداری مددجویان داشتیم. ۵۰۰ هزار نفر در مراکز وابسته به بهزیستی نگهداری میشوند، یعنی در شیرخوارگاه، خانه نونهالان، مراکز شبه خانواده، سالمندان، توانبخشی و حتی مراکز نگهداری از معتادان. نگرانی اصلی ما مراکز نگهداری کودکانمان بود که شیرخوارگاه آمنه یکی از آنهاست. روز اول تصمیم گرفتیم که آنجا را تخلیه کنیم یعنی قبل از آنکه ساختمان اطراف حساس آن یعنی فراجا مورد حمله واقع شود.
تخلیه نوزادان شیرخوار بسیار سخت است ولی با مهارت مربیانمان در کوتاهترین زمان، شیرخوارگاه آمنه را تخلیه کرده و به یک شیرخوارگاه امن دیگر بردیم. نیم ساعت بعد از این جا به جایی بود که ساختمان نزدیک به شیرخوارگاه مورد هدف دشمن قرار گرفت وگرنه معلوم نبود چه فاجعه انسانی رخ میداد.
بیش از ۶۰ نوزاد. اما ما تعداد زیادی هم کودک در مراکز دیگر داشتیم که در خطر بودند، بنابراین بلافاصله تعداد ۲۰ کودک را به خانوادههایی که مراحل قضایی و آموزشی را سپری کرده بودند، به فرزندخواندگی دادیم و ۱۷۵ کودک را در قالب خانواده میزبان براساس شیوهنامه دو سال قبل دادگستری تحویل خانوادههایی که ثبتنام کرده و دورهها را گذرانده و منتظر بودند، سپردیم و در نهایت مراکزمان را تخلیه کردیم.
بله، در حمله به محدوده سازمان هلال احمر، بهزیستی شمیرانات ما که در خیابان شهید یاسمی است، دچار آسیب شد که شانسی که آوردیم این بود که همکاران ما در زمان حمله حضور نداشتند. همچنین در روز اول جنگ در قصر شیرین، ساختمان نوساز بهزیستی کامل تخریب شد و یکی از همکاران ما به شهادت رسید و دیگری مجروح شد این در حالی است که براساس ماده ۱۸ کنوانسیون چهارم ژنو، حمله به مراکز ارائه کننده خدمات سلامت و اجتماعی ممنوع است و ما براساس این موضوع شکایتی را به سازمان ملل فرستادیم که از حقوق ذینفعانی که در این حوزه کار میکردند، دفاع بکنیم.
همچنین ساختمان بهزیستی شهر تهران در پیچ شمیران به علت حمله به خیابان مجاور، آسیب جدی دید و اینها بخشی از خسارتهای دشمن به مراکز خدماتی بهزیستی بود.
ما مراکز متعددی در تهران داریم که برخی را حتما باید جا به جا میکردیم اما برخی دیگر شرایط تخلیه نداشتند مانند کهریزک. سالمندان، معلولان، بیماران روانی مزمن، معتادانی که در مراکز مختلف مستفر بودند یا افراد مجهول الهویهای را داشتیم که امکان جا به جایی آنها نبود با این همه، تلاش کردیم که افرادی که امکان بازگشت به خانواده داشتند ، را سریع جا به جا کنیم و برخی دیگر را به استانهای امنتر بفرستیم و همه اینها در بازه زمانی کوتاه با کمک امدادگران انجام شد.
خدمات اورژانس اجتماعی را در زمان جنگ برخط کردیم. حتی خط ۱۲۳ ما در شیرخوارگاه آمنه مستقر بود اما نمیخواستیم که ارتباطمان را با مردم قطع کنیم. این شماره را علاوه بر ۱۴۸۰ بر خط کردیم که همکاران در خانه تلفنها را پاسخ بدهند.
هفته اول در تهران، تماسهای ما خاص جنگ بود و عمده آن درباره اضطراب و استرسی بود که مردم داشتند و عمدتا هم زنان، تماسگیرنده با ۱۲۳ و ۱۴۸۰ بودند و هم بلافاصله دورههای آموزشی آنلاین و راهنمای عمل برای همکارانمان آماده و برگزار کردیم که بتوانند به صورت علمی و دقیق به تماسگیرندگان مشاوره دهند. در این مدت ۵۰۷ مشاوران ما درگیر بودند و تقر یبا تیم محب ما که داوطلبانه همکاری میکردند، بیش از ۷۰۰ نفر هستند و همچنین ۳۰۰۰ مرکز خصوصی ۲۴ ساعت شبانهروزی فعال بودند و به سوالات مردم پاسخ میدادند.