نکاتی در خصوص عقد رهن

شفاآنلاین»عمومی» «رهن» عقدی است که به موجب آن مدیون (بدهکار) مالی را برای وثیقه به داین (طلبکار) می دهد.
رهن دهنده را راهن و طرف دیگر را مرتهن گویند.
۱-قبض شرط صحت ، تحقق و وقوع عقد رهن است.
۲-اگر شرط شده باشد که مرتهن حق فروش عین مرهونه را ندارد عقد رهن باطل است.
۳-تبدیل رهن به مال دیگر به تراضی طرفین جایز است.
۴-هرگاه عین مرهونه بواسطه عمل کسی تلف شود متلف باید بدل را بدهد و بدل مزبور خود به خود در رهن خواهد بود.
۵-حق مرتهن نسبت به ملک مرهون حق عینی تبعی غیر منقول است.
۶-رهن عقد عینی تبعی است یعنی باید دینی وجود داشته باشد که مالی به رهن داده شود.
۷-در صورت قبض مال مرهونه بدون اذن راهن صورت گیرد عقد باطل است.
۸-اگر مال مرهونه به قبض مرتهن داده نشود رهن باطل است.
۹-رهن مالی که طبق مقررات خاصی تا مدت معین غیر قابل انتقال است صحیح است ولی اگر بطور دائم باشد باطل است.
۱۰-رهن وجه نقد مطلقاً صحیح است، برای مالی که در ذمه باشد می توان رهن داد ولو اینکه عقدی که موجب اشتغال ذمه است قابل فسخ باشد .
۱۱-عقد رهن با فوت راهن و مرتهن منفسخ نمی شود.
۱۲-ید مرتهن نسبت به مال مرهونه اصولاً امانی است.
۱۳-عقد رهن،عقدی است که نسبت به یک طرف لازم و نسبت به طرف دیگر جایز است.(نسبت به مرتهن جایز و راهن لازم)