قتل عام «امید» با پانادمی ترس
شفاآنلاین سلامت>«پاندومی ترس» معضلی است که در بسیاری از جوامع وجود دارد و هرچه شدت و همه گیری این پاندمی در آن جامعه شدیدتر باشد، توانمندی های آن جامعه کمرنگ و در مقابل یاس و ناامیدی در جامعه افزایش پیدا می‌کند. «پاندومی ترس اجتماعی» به وضعیتی اشاره دارد که در آن ترس و نگرانی‌های جمعی در یک جامعه به طور گسترده‌ای گسترش می‌یابد و تأثیرات عمیقی بر رفتارها، روابط اجتماعی و سلامت روان افراد دارد. این پاندومی معمولاً ناشی از عوامل مختلفی است که می‌تواند شامل رویدادهای بحرانی، بحران‌های بهداشتی، اقتصادی یا اجتماعی باشد.
به گزارش شفا آنلاین کارشناسان براین باورند که در هر جامعه و کشوری، بیکاری و کاهش درآمد، افزایش تورم، نابرابری اجتماعی و تبعیض، عدم ثبات سیاسی و فساد، کمبود خدمات بهداشتی و درمانی، انتشار اخبار منفی و افزایش احساس ناامنی از طریق رسانه‌های اجتماعی وجود داشته باشد، از این لایه‌ها یاس و ناامیدی گسترش به دیگر سطوح جامعه رخنه کرده و زمانی که ناامیدی گسترش و تداوم پیدا کند، یک جامعه با «پاندومی ترس» مواجه خواهد شد. پاندومی ترس و ناامیدی می‌تواند به طور جدی بر روی سلامت روانی و اجتماعی افراد تأثیر بگذارد و نیاز به توجه و اقدامات مؤثر از سوی دولت‌ها و سازمان‌های اجتماعی دارد، ایجاد فضایی امن و حمایتگر می‌تواند به کاهش این احساسات کمک کند. در حقیقت انسان به «امید» زنده است و اگر در یک جامعه ناامیدی وجود داشته باشد، تقریبا در همه امور اختلال ایجاد می کند و جامعه آن نشاط و پویایی را برای غلبه بر مسائل و عبور از بحران ها را از دست خواهد داد و میل به توسعه کاهش پیدا خواهد کرد. در این شرایط یک جامعه با ظرفیت های بالا، قادر نیست، توانمندی های خود را نشان دهد. ازدیاد عوامل استرس‌آور در کنار هم که روی هم انباشته می‌شوند و به فشار روانی منجر شده و می‌تواند یک فرد را در آینده بیمار کند و یک فرد بیمار در حقیقت نمی تواند برای جامعه مفید باشد، این بیماری می‌تواند به‌صورت حالت‌های اضطرابی یا حالت‌های افسردگی یا ترکیبی از این‌دو یا همراه با نشانه‌های پرخاشگری همراه شود.
مردم جهان از آینده و فقر می ترسند!
فشارها و مشکلات در هر دورۀ زندگی، از جمله قرار گرفتن در دوران جنگ، مواجهه با کمبود غذا – حتی در کشورهای پیشرفته – و مشکلات ایجاد شده در محیط کار یا نگرانی‌های مالی می‌تواند مثال‌های بارزی برای ایجاد یا افزایش فشارهای روانی و در نهایت شکل‌گیری استرس باشد. مؤسسه گالوپ به بررسی و اندازه‌گیری میزان سطح استرس در هزار فرد بزرگسال از میان ۱۴۳ کشور در سال گذشته پرداخته است. به دلیل برخی بحران‌های اقتصادی، این مسأله که سطح استرس ۵۹ درصدی در یونان، این کشور را در صدر جدول قرار داده است، دور از انتظار نیست. فیلیپین و تانزانیا با ۵۷ و ۵۸ درصد سطح استرس، به ترتیب در رتبه‌های دوم و سوم قرار گرفته‌اند. همچنین سال گذشته نتایج نظرسنجی موسسه گالوپ در مورد وضعیت کار و رضایت از شرایط زندگی افراد شاغل در سراسر جهان، خبر از رکوردی جدید داد: «بالاترین سطح استرس و ترس از آینده.» همان طور که در بالا نیز ذکر شد، نتایج این نظرسنجی نشان داد که «تعلق سازمانی کارکنان به شدت کاهش یافته است.» هرچند که این نظرسنجی نشان می داد که مردم در اروپا از آینده و کاهش درآمد در ابتدا استرس داشتند و با تداوم این شرایط به ترس رسیده بودند، به نحوی که میانگین رضایت افراد از وضعیت و شرایطی که در آن قرار داشتند، در سطح اروپا ۴۷ درصد و در آلمان ۵۶ درصد بود. در این شرایط روان‌شناسی رابطه مستقیم بین افسردگی، ناامیدی به آینده و البته منفی‌بافی وجود دارد و این شدت گرفتن منفی‌بافی‌ها ناشی از افسرده‌ترشدن روان جمعی است که سیاستگذاران همواره به آن دامن زده‌اند.
واکسن، عبور از پاندومی ترس
در این شرایط دولت‌ها با اتخاذ اقداماتی نظیر انتشار اطلاعات دقیق و آموزش در اطلاع رسانی، ایجاد سیاست‌های حمایتی، تقویت همبستگی اجتماعی، توسعه زیرساخت‌های اجتماعی مانند ایجاد فضاهای عمومی امن، تشویق به مشارکت عمومی و مدیریت بحران، می‌توانند به کاهش ترس اجتماعی و ایجاد فضایی امن و حمایتگر کمک کنند. این اقدامات نه تنها به بهبود وضعیت روانی جامعه کمک می‌کنند، بلکه به تقویت اعتماد و همبستگی اجتماعی نیز می‌انجامند. در این میان آنها می توانند عوامل استرس زا را از مردم دور کنند و امید را با راهکارهای مذکور در جامعه افزایش دهند، باید تلاش کند ناامیدی ها و ترس ها، به حداقل برسد و تا انها در یک نقطه بماند و مانند ویروس به همه لایه های اجتماع نرسد.
