دیسک گردن ؛علائم و درمان/فیلم

شفا آنلاین:سلامت> در آناتومی بدن انسان، ستون فقرات شامل 24 استخوان متحرک می باشد که به هر یک از آنها مهره گفته می شود. بخش بالایی ستون فقرات که چسبیده به جمجمه است، با نام بخش گردنی و یا گردن شناخته می شود. این بخش دارای 7 مهره می باشد که وزن حدود 4.5 کیلوگرمی سر را تحمل نموده و به ما اجازه می دهد تا سرمان را در جهت های مختلف جلو و عقب، چپ و راست، و از سمتی به سمت دیگر به میزان 180 بچرخانیم. مهره های گردن به ترتیب از بالا تا پایین با نام های C1 تا C7 شماره گذاری شده اند.

 به گزارش شفا آنلاین مهره های گردن توسط دیسک های گردنی از هم جدا شده اند. دیسک ها در ستون فقرات ساختارهایی ژله ای هستند که شامل یک لایه غشایی و محتوای مایع درونی می باشند. فضای وسط دیسک ها خالی بوده و شکل فضایی هر دیسک شبیه یک دونات می باشد. طناب نخاعی از این فضای خالی وسط دیسک ها عبور می نماید. در بخش گردنی از ستون مهره ها، 6 دیسک گردنی وجود دارند. هر دیسک دارای یک سری بست های فیبری است که آن را به بدن و ستون مهره ها متصل می کنند. وجود دیسک بین مهره‌های گردن، باعث می‌شود تا فشار جمجمه بر روی مهره‌ها توزیع گردد و در واقع این دیسک ها نقش ضربه گیر دارند.

در سطح هر دیسک، یک زوج از اعصاب نخاعی از طناب نخاعی خارج شده و شاخه های آنها به درون بدن و اندام های مربوطه می روند. طناب نخاعی و اعصاب نخاعی نقشی شبیه شبکه تلفن را در بدن ایفا می کنند. به این ترتیب که پیام ها و تکانه ها را بین مغز و اندام ها و بافت های مختلف بدن در دو جهت انتقال می دهند.

در صورتی‌ که لایه خارجی که دیسک آن را احاطه کرده دچار آسیب و یا پارگی شود، مرکز ژله‌ مانند دیسک می‌تواند از طریق این شکاف خارج شود و باعث بروز عارضه‌ای با عنوان فتق دیسک گردد. در حقیقت می‌توان گفت بیماری دیسک گردن به‌ معنای بیرون‌زدگی این دیسک است. دیسک بیرون زده به اعصاب نخاعی فشار وارد می‌کند و بیمار، درد بسیار شدیدی را در اندام ها تجربه خواهد کرد.