فرزند کشی و هزاران درد دیگر

اینها همه حکایت‌ها و داستان‌های مشابهی مثل ماجرای رومینا اشرفیست.
اینها همه شکست ارزش‌ها و اخلاقیات جامعه و ضعف و خلا‌های حقوقی است.
تمام این مسائل و درد‌ها ریشه در فشار و بحران‌های جامعه دارد.
جامعه‌ای ناخشنود، خشمگین و نا امید.
آمار خشونت‌های خانگی به طرز چشم‌گیری بالا رفته و نه ناظری هست و نه کمکی.
هر روز یک خبراز گرانی نان و روغن و مرغ و.... لرزه بر تن قشر آسیب پذیر می‌اندازد.
آنانی که ازدواج کرده و صاحب فرزند هستند کمرشان زیر هزینه‌ها له شده است.بعد رسانه‌های ملی مدام در تشویق برای فرزند‌آوری هستند!عده زیادی از مردم با وعده‌های دولت،اندک سرمایه شان را راهی بورس کردند و به دولت اعتماد کردند اما دولت پاسخشان را با ضررو از دست دادن سرمایه شان داد.مردم را در ایام کرونا در صف مرغ و روغن گرفتار کردیم بعد گله از بالا بودن آمار مبتلایان نمودیم.در میان این همه مشکل،روحیه افراد، حالات روانی آنها و صبر و تحملشان طاق میشود و هر اتفاق وحشتناکی قابل پیش‌بینی است.کاش آنهایی که کاندید می‌شوند به جای وعده‌های انتخاباتی پیشنهادات خود برای این موضوعات اعلام می‌کردند.مریم اکبری نوشاد/ روزنامه آفتاب یزد