بهروز برومند در دوران تحصیل در دانشکده پزشکی دانشگاه تهران در فعالیتهای آزادی خواهانه دانشجویی شرکت میکرد. او سرپرست گروه دانشجویان وابسته به حزب ملت ایران و عضو نخستین کمیته دانشگاه جبهه ملی ایران بود

شفاآنلاین>سلامت> بهروز برومند (زاده ۱۳۱۹ در قائمشهر) پزشک ایرانی، عضو پیوسته فرهنگستان علوم پزشکی، استاد دانشگاه و عضو حزب ملت ایران و از ملی گرایان و اعضای هیئت اجرایی جبهه ملی ایران در دوره انقلاب می باشد. وی بنیانگذار سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان در ایران نیز میباشد.
پدرش غلامعلی برومند شهمیرزادی بود. او از دوران کودکی خود چنین میگوید: «از کودکی خود به یاد دارم که شادروان پدرم که از بازرگانان خوشنام و پرآوازه و رئیس انجمن و سازمان شیر و خورشید سرخ قائم شهر بود الگوی من برای زندگی آیندهام شد. کمتر از ده سال داشتم که در قادیکلاه از بخشهای شهرستان قائم شهر آتشسوزی بزرگی رخ داد و پدرم با همه توان به کمک آسیب دیدگان شتافت و همه مکان بازرگانی پدرم به جایگاهی برای کمک به آسیب دیدگان آتشسوزی تبدیل شد و من از همان روزها با پنبه و الکل و داروهای ضد عفونی آشنا شدم. سپس آسیب دیدگان مرا بیشتر برای خدمتگزاری تشویق میکردند و این انگیزههای مرا برای پزشک شدن پایهگذاری میکرد.»
او دوران ابتدایی را در قائم شهر (شاهی پیشین) و متوسطه را در دبیرستانهای راهنما و ادیب تهران به پایان برد. در دوران دانشآموزی متولی شبکههای دانشآموزان حزب ملت ایران بود. وی دکترای پزشکی را از دانشگاه تهران و تخصص داخلی را از دانشگاه جورج تاون آمریکا دریافت کرد.
بهروز برومند در دوران تحصیل در دانشکده پزشکی دانشگاه تهران در فعالیتهای آزادی خواهانه دانشجویی شرکت میکرد. او سرپرست گروه دانشجویان وابسته به حزب ملت ایران و عضو نخستین کمیته دانشگاه جبهه ملی ایران بود.
سمتها
سرپرست نخستین مرکز دیالیز و پیوند کلیه ایران وابسته به وزارت بهداری ۱۳۵۴–۱۳۵۸
رئیس دانشگاه علوم پزشکی ایران ۱۳۵۸–۱۳۶۰
شرکت در فعالیتهای آموزشی و درمانی در پشت خط جبهه در آبادان و اهواز تا پایان جنگ
رئیس بخش داخلی بیمارستان فیروزگر از سال ۱۳۵۵ تا ۱۳۵۸
سرپرست بخش نفرولوژی بیمارستان دکتر شریعتی وابسته به دانشگاه تهران از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۴
رئیس انجمن علمی نفرولوژی ایران در پنج دوره
عضو وابسته فرهنگستان علوم پزشکی از سال ۱۳۸۲–۱۳۸۵
عضو پیوسته فرهنگستان علوم پزشکی از سال ۱۳۸۶
عضویت در هیئت مدیره فدراسیون ورزشی بیماریهای خاص
عضویت در گروه بالینی فرهنگستان علوم پزشکی
عضویت دو دوره در هیئت مدیره سازمان نظام پزشکی مرکز جمهوری اسلامی ایران
عضو هیئت تحریریه مجلههای نفرون (از سال ۱۹۷۵–۲۰۰۰ میلادی) و AIM
عضو هیئت مدیره انجمن پیوند اعضا
عضو هیئت تحریریه مجله Transplantation آمریکا از ژانویه ۲۰۱۱
نماینده ایران در MESOT برای مدت دو سال
نایب رئیس MESOT برای مدت دو سال
پدر علم نفرولوژی ایران
بر اساس بررسیهای به عمل آمده از سوی کمیته مرکزی و کمیته بورد انجمن جهانی نفرولوژی، بهروز برومند به عنوان پایهگذار و پیشگام دانش بیماریهای کلیه و نفرولوژی شناخته شد.
نکوداشت
در ۲۷ خرداد ۱۳۹۷ مراسم نکوداشت بهروز برومند در زادگاه او قائمشهر برگزار شد. در این مراسم که «همایش مشاهیرشناسی مازندران» نام داشت، از او به عنوان «پدر نفرولوژی ایران» تجلیل شد.
قابل مشاهده در دسکتاپ

قابل مشاهده در موبایل
جناب اقای دکتر برومند همیشه عاشق ایران و شیفته یادگیری و یاد دادن دانسته هایشان و بسیار بسیار مسئول در قبال بیماران و بسیار محترم در برخورد با همکاران و پرستاران و همه کادر درمان می باشند به قدری که ما می بینیم از نگهبانان و نظافت چی های بیمارستان که از پزشکان دیگر می ترسند که حتی یک پرسش کوچک بپرسند به راحتی اطمینان دارند که می توانند مشکل شان را با استاد برومند در میان بگذارند .
از جوانی تا به امروز همیشه در فکر این مرز و بوم و بیماران و دانشجویان کادر درمان ( از پزشک ، پرستار ، دانشجوی تغذیه دانشجوی روانشناسی و ... رشته های مختلف با ایشان مقاله دارند ) بوده اند . خداوند سایه همه استادان گرامی ما را حفظ نماید و عمری طولانی برایشان مقدر کند .
پاينده باشيد
صبر بسیار بباید پدر پیر فلک را
تا دگر مادر گیتی چو تو فرزند
بزاید
خداوند را سپاس گزاریم این فرصت داشتن این گوهر را در میانمان داشته باشیم،درپناه حق باشند
از خداوند تندرستي و شادكامي اين انسان والا را خواستارم
آشنایی اولیه ام با ایشان را خوب به یاد دارم، ددر سال شاید 1339 بود، بک بعد از ظهر که از دانشکده ام ( که آنوقت در حدود میدان اتقلاب فعلی و میدان 24 اسفند سابق بود ) پیاده تا چهارراه جمهوری (سه راه شاه سابق) رسیده بودم، دو دانشجو را دیدم که اعلامیه دعوت به میتینگ جبهه ملی دوم را که چند روز بعد در میدان جلالیه( پارک فرح سابق و پارک لاله فعلی ) تشکیل می شد را پخش می کردند، آنها را نمی شناختم، اما تشویق شدم ویک دسته اعلامیه را برای پخش فی المجلس گرفتم و من هم مشغول به پخش شدم، این دو دانشجو، علاقمندی مرا که دیدند،دعوتم کردند برای روز بعد که در بازار تهران
به همراه آنان پخش اعلامیه را در بازار تهران ادمه دهم، که چنین کردم ، اما در بازار ، پلیس ها که تازه از پخش اعلامیه مطلع شده بودند، حمله کردندو من دستگیر و به زندان مخوف قزل قلعه اعزام شدم، اما غروب همان روز آزاد شدم و توانستم در متینگ مو عود که جمعیت کثیری در آن اجنتماع کردند شرکت کنم.
آن دو دانشجو ، یکی همین دکتر بهروز برومند خودمان و آن دیگری دکتر منو چهر کیهانی ، عزیز دیگر مان بودند، بدین ترتیب آشنایی ما با دکتر برومند شکل گرفت و چند روز بعد مرا با یکی دیگر از دوستان دعوت به عضویت در حزب ملت ایران کردند، ما هم پس از طی یک دوره آموزشی که در جلسات مخفی تشکیل می شد به عضویت حزب ملت ایران در آمدیم و شروع به فعالیت سیاسی ملی گرایی کردیم، شادماتم که این دوستی و همکاری و همفکری سیاسی تا کنون بدون هیچ خدشه ای ادامه داشته است، باقی خاطرات بماند در فرصتی دیگر.
آرزوی سلامتی، پویایی، و همچنان رزمندگی سرور عزیزم دکتر بهروز برومند را دارم.
جناب آقای دکتر بهروز برومند بزرگوار و عزیز "پدر نفرولوژی نوین ایران"، از دانشمندان و افتخارات ملی و بین المللی هستند.
من در طی کار در بالین "بعنوان پرستار" از سال ۱۳۵۷ با ایشان آشنا شدم. از آن تاریخ تا کنون افتخار داشتم که این ارتباط حرفه ای و دوستانه را به لطف خدا کماکان داشته باشم.
لذا بنا به شناخت نزدیک و تجربه کاری در ذیل، باور قلبی خودم را در خصوص جناب پروفسور برومند استاد و چهره ماندگار علم نفرولوژی باختصار عرض می کنم:
جناب دکتر برومند عزیز، استادی فرهیخته، با پشتکار، سخت کوش عاشق حرفه اشان و مددجویان، عشق خدمت به مردم و کشور ایران، عاشق تدریس " بعبارتی یادهی و یادگیری"، انسانی بی تکبر، مردمدار، فردی خیر و دلسوز جامعه، طبیبی حاذق و مجهز به آخرین دستاوردهای علمی و به روز، مسئول و پاسخگو، خوش اخلاق، مبادی آداب، متعهد به اصول، اخلاق و رفتار حرفه ای، با دیسپلین و وقت شناس، مدیر و مدبر "بعبارتی پروفسور برومند اسطوره یک انسان وارسته و متعهد در تمامی امور زندگی: شخصی، اجتماعی و حرفه ای" هستند.
حقیقتا در هر ملاقات حضوری و یا ارتباط تلفنی که با جناب پروفسور برومند داشتم واقعا من شخصا از ایشان درس ها آموختم.
امیدوارم سایه این پدر عزیز و بزرگوار علم نفرولوژی نوین بر سر خانواده محترم اشان، کشور و دنیا با سلامتی و بهروزی مستدام باشد و کادر بهداشت و درمان و مددحویان محترم و دوستان از علم و تجربه های ارزشمند ایشان بهره مند گردند.
از تیم علمی شفا آنلاین قدردانی می کنم بابت بار گزاری ویدئو، نوار و نوشته مختصری از زندگینامه استاد معزز جناب پروفسور برومند عزیز.
در پناه حق باشید انشالله
با احترام
هایده نکته دان
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران " بازنشسته"
فراموش نکنیم، او ریشه در خاک دارد.
در دوران ریاستش بر دانشگاه ایران، با چنگ و دندان توانست آنرا حفظ کند در حالی که می دانیم قصد انحلالش را داشتند( تو با دست تهی با آن همه طوفان بنیان کن در افتادی).
برایش رفتن از این مملکت به مانند رفتن از شهری به شهری دیگر بود، ولی ماند؟! ( ترا کوچیدن از این خاک دل بر کندن از جان است).
هوشیار و آگاه از برگ برگ تاریخ مملکتش و جفایی که سالهای سال بر مردم این مرز و بوم رفته، او می دانست و پیوندش را هم نگسست ( ترا با برگ برگ این چمن پیوند پنهان است).
شاید برای پی بردن به مرامش، نیاز باشد یک بار دیگر شعر «ریشه در خاک» فریدون مشیری را بخوانیم.
آن کس که به اصولی چون صداقت، امانت، حق جویی و حق گویی تا بن دندان مسلح و معتقد است، نمی تواند جز این کند، به قول مولانا، از کوزه همان برون تراود که در اوست.
در فکر و سخنش نظمی منطقی حکم فرماست و در گفتارش صراحت چون معتقد است اینگونه به حقیقت نزدیک تر است.
او از دانشگاه علیرغم میل باطنی اش کران گرفت ولی از دانش نه.
با پافشاری بر اصول و مرامش، و تاکید بر ضرورت داشتن نگاه علمی علی الخصوص در اتفاقات اخیر، توانست دریچه ای نو را روبروی جامعه علمی و پزشکی کشور بگشاید.
به اعتقاد من، بهروز برومند، بهروز زیستن و آزادمنشی را به ما آموخت و من هم دعا می کنم
که جانش همچون آگاهی اش همچنان زنده و پایدار باشد.
حاجیکلایی، دانشگاه شهید بهشتی
بدون شک دکتر برومند انسانی فرهیخته عاشق ایران و ایرانی و نهایتا انسانی بمعنای وسیع انسان بودنست. در مدتی که افتخار آشنایی با این بزرگ مرد را داشتم، معنای واقعی انسانیت و توجه به مقام انسانی و امید را آموختم. کاش میشد از این مردان اندیشمند بیشتر میداشتیم که الان کمند. امیدوارم سلامت، برقرار و پاینده باشند.
آموختم انسان باشم
آموختم به وطنم عشق بورزم
آموختم زیبا فکر کنم و زیبا ببینم
آموختم اسطوره های وطنم را بشناسم و به آن ها عشق بورزم ...
آموختم به ایرانی بودنم ببالم و در جهت بالندگی ایرانم بکوشم