کد خبر: ۱۴۰۹۱۸
تاریخ انتشار: ۰۳:۱۵ - ۱۷ بهمن ۱۳۹۵ - 2017February 05

یک نمونه جالب از سرطان زبان

در آوریل 2015، مردی 88 ساله که دچار دهیدراتاسیون و کاهش وزن شدید بود، در بیمارستان ما بستری شد.
شفا آنلاین:او قادر به بلع جامدات یا مایعات نبود. دیگر مشکلات پزشکی وی شامل فیبریلاسیون دهلیزی، پرفشاری خون و هیپرتروفی خوش‌خیم پروستات بود. برای او وارفارین، بندروفلومتیازید و آلفوزوسین هیدروکلرید تجویز شد.

به گزارش شفا آنلاین: وی قبلا سیگاری بود و به ندرت الکل مصرف می‌کرد. او ماه پیش به دلیل مشکل داشتن در بلع جامدات به مدت سه ماه که در طی آن وزنش 12 کیلوگرم کم شده بود، به یک درمانگاه گوش و حلق و بینی رفته بود.

در درمانگاه گوش و حلق و بینی، اندوسکوپی فیبر-اپتیک بینی و آزمون بلع گاستروگرافین نشان دهنده مری گردنی و سینه‌ای طبیعی بودند. دکتر دریافت که بیمار دچار اختلال تکلم است، اما فکر نمی‌کرد که دیسفاژی به علت مشکلی در زبان، دهان یا حلق باشد. بیمار سپس در یک درمانگاه بیماری‌های گوارشی معاینه شد که در آنجا علت مروی دیسفاژی کنار گذاشته و مشکوک به یک دلیل نورولوژیک شدند. به هر حال، قبل از این که بیمار بتواند به صورت سرپایی تحت MRI مغز قرار گیرد، با آمبولانس نزد ما آورده شد.


ما متوجه اختلال تکلم و سفتی و کوچکی زبان شدیم که هنگام بیرون‌آمدن به سمت چپ منحرف می‌شد. رفلکس‌های بازو به طور غیرطبیعی سریع و رفلکس‌های کف پایی اکستانسور بودند. نشانه‌های آشکار نورون حرکتی فوقانی(UMN) در اندام‌ها، همراه با سفتی زبان، ما را به سمت تشخیص موقتی فلج بولبار کاذب هدایت کرد. MRI مغز هیچ‌گونه ضایعه فضاگیر و هیچ علامتی را از یک انفارکتوس بزرگ نشان نداد، گرچه رد کردن یک انفارکتوس کوچک ساقه مغز امکان پذیر نبود. یک نورولوژیست که بیمار را دوباره بررسی کرد، خاطرنشان ساخت که علاوه بر نشانه‌های UMN، بیمار نشانه‌های آسیب به نورون تحتانی (LMN) را نیز دارد: زبان آتروفیک و دچار فاسیکولاسیون بود. این امکان وجود داشت که عصب هیپوگلوسال بیمار آسیب‌دیده باشد و این نشانه‌های UMN به دلیل سکته کوچکی در ساقه مغز به وجود آمده باشند. به هر حال، تشخیص بیماری نورون حرکتی و کمبود ویتامین B12 نیز در نظر گرفته شد. مطالعات هدایت عصبی و الکترومامیوگرافی هیچ نشانی از بیماری نورون حرکتی نداشتند. غلظت‌های سرمی ویتامین B12 و فولات طبیعی بودند. بیمار که شروع به وزن‌گیری کرده بود، با یک لوله گاستروستومی به خانه فرستاده شد. وقتی چند ماه بعد در درمانگاه ما معاینه شد، وی اشاره کرد که گاهی اوقات در بزاقش خون بوده است.


ما متوجه شدیم که انحراف زبان بیشتر شده است. یک جراح فک و صورت معاینه‌‌ای تحت بیهوشی انجام داد که نشان داد زبان مثل سنگ سفت شده و حتی در حالت استراحت منحرف است. بررسی آسیب‌شناسی از یک نمونه بیوپسی نشان داد که بیمار کارسینوم سلول بازال(BCC) زبان دارد.


تشخیص با رنگ‌آمیزی توسط EP4 -Ber، یک آنتی‌بادی مونوکلونال، تایید شد. به هر حال، نتیجه رنگ‌آمیزی با آنتی‌ژن غشای اپی‌تلیال(EMA) برای کارسینوم سلول سنگفرشی مثبت بود. در نتیجه، فرض شد که بیمار کارسینوم سلول سنگفرشی بازالویید داشته باشد. ما او را به بخش انکولوژی ارجاع دادیم. او به درمان خوب پاسخ داد، اما در مه 2016 به دلیل انفارکتوس میوکارد در گذشت.
زبان دارای چندین عضله است که همه آنها توسط عصب هیپوگلوسال عصب‌دهی می‌شوند. یک ضایعه LMN، مانند آنچه در فلج بولبار یافت می‌شود، سبب آتروفی و فاسیکولاسیون زبان می‌شود. یک ضایعه UMN، مانند آنچه در فلج بولبار کاذب یافت می‌شود، زبان را سفت می‌کند، فاسیکولاسیون وجود ندارد و آتروفی نیز به جز در برخی موارد ضایعه طول کشیده وجود ندارد. صدمه به عصب‌ هیپوگلوسال تقریبا همیشه سبب انحراف زبان به سمت ضایعه می‌شود. گاهی اوقات، با یک ضایعه UMN، زبان به طرف مقابل منحرف می‌شود، چون هر هسته هیپوگلوسال، تحریکات UMN را از سمت راست و چپ دریافت می‌کند. بیمار ما، ظاهرا به دلیل ارتشاح تومور به عصب، ضایعه LMN داشت. نشانه‌های UMN در اندام‌ها احتمالا به دلیل سکته کوچکی در ساقه مغز ایجاد شده بود.سپید
منبع: Medscape

نظرات بینندگان