نشانه‌هاي ديابت

تكرر ادرار، پر ادراري

ادرار بيش از اندازه به دليل اين است كه كليه‌ها مجبور به دفع قند اضافه بدن هستند. كليه‌ها اين قند اضافه را همراه با مواد مايع از بدن دفع مي‌كنند.

تشنگي مداوم

بالا رفتن ميزان گلوكز خون و در نتيجه پر ادراري باعث از دست رفتن ميزان زيادي از آب بدن مي‌شود كه فرد را بيش از حد معمول تشنه نگاه مي‌دارد. وقتي اين دو عامل اول (پر ادراري و تشنگي دايم) ناگهان با هم ظاهر شوند، حتما بايد به پزشك مراجعه كرد.

خستگي بيش ازحد

بدن انرژي لازم براي حركت و فعاليت را از سوخت و ساز گلوكوز به دست مي‌آورد. علاوه بر تاثير كم شدن آب بدن، تمام فعاليت‌هاي سوخت و ساز بدن تحت تاثير قرار گرفته و انجام آن كند مي‌شود كه منجر به بي‌حالي و خستگي مدام فرد مبتلا به بيماري قند مي‌شود.

مشكل بينايي

كم آب شدن بدن بر بينايي افراد مبتلا به بيماري قند اثر منفي دارد. اين كم‌آبي كلي بدن باعث كم شدن مايع تر‌كننده لنز چشم مي‌شود كه منجر به مشكل بينايي و تمركز مي‌شود. در موارد شديد، اين كم‌آبي باعث پاره شدن مويرگ‌هاي خوني شبكيه چشم و كوري مي‌شود.

طولاني شدن زمان ترميم زخم‌ها

احتمال داده مي‌شود كه بروز عفونت‌هاي مداوم در بيماران مبتلا به بيماري قند توانايي سيستم دفاعي بدن و همچنين قدرت دوباره‌سازي سلول‌هاي زخمي شده را كم مي‌كند. ميزان قند خون بالا به سلول‌هاي بدن استرس تمام وقت وارد مي‌كند.

كاهش وزن

جذب قند توسط سلول‌هاي بدن كه به علت بيماري قند كاركردشان مختل شده است، باعث مي‌شود كه فرد مبتلا به اين بيماري هميشه احساس گرسنگي كند. از سوي ديگر، دفع مدام آب و كالري از بدن باعث مي‌شود كه كالري جذب شده مدت زيادي در بدن باقي نماند. بنابراين افراد مبتلا به بيماري قند هميشه گرسنه‌اند، اما لزوما اضافه وزن ندارند، بلكه با كاهش وزن هم مواجه مي‌شوند.

مور مور شدن بيش از حد اندام بدن

از آنجايي كه بيماري قند به‌طور مستقيم بر سيستم گردش خون بدن تاثير دارد، باعث ايجاد آسيب‌هاي جدي به سيستم عصبي بدن مي‌شود. اين آسيب‌ها منجر به بي حسي دست‌ها و پاها مي‌شود. به همين دليل است كه برخي افراد مبتلا به بيماري قند مجبور به قطع اعضاي بدن مي‌شوند.