بوستان‌های تهران برای کودکان شهر ایمن نیست

به گزارش شفا آنلاین،به نقل از سپید  بر اساس اعلام شاهدان عینی پسربچه به دنبال افتادن توپش در داخل آب‌نما، به حوضچه واردشده، اما بر اساس اعلام مدیریت پارک این نوجوان در پی درگیری با دوستانش، به داخل استخر هل داده‌شده و سقوط کرده است. حادثه‌ای که سبب ضربه‌مغزی و برخورد این پسربچه با سیم‌کشی‌های کف استخر شده و برق وی را گرفته است؛ اما نکته مهمی که در این میان بار دیگر خودنمایی کرد، ناایمن بودن آب‌نماهای شهر تهران است.

علت وقوع حادثه در هاله‌ای از ابهام
       تحقیقات اولیه ماموران نشان می‌دهد این پسربچه ۱۳ ساله به همراه خانواده در محل پارک الغدیر حضورداشته و در حین بازی با دوستانش بوده که ناگهان توپش به داخل حوضچه محوطه پارک افتاده و زمانی که برای برداشتن توپش وارد حوضچه می‌شود، به دلیل اتصالی در سیم‌های برق آب‌نما دچار برق‌گرفتگی می‌شود و در دم جان می‌سپارد.

برخی نیز می‌گویند وی در پی درگیری فیزیکی با دوستانش به داخل آب‌نما سقوط کرده است؛ اما بررسی‌های بیشتر ماموران کلانتری منطقه 4 نشان داده است که حوضچه پارک الغدیر باوجودآنکه دارای عمق و ارتفاع ۳۰ سانتی‌متری بوده و کف آن مملو از لامپ‌های رنگی و هالوژنی بوده است، اما در بررسی‌ها دچار برق‌گرفتگی نبوده است. با دستور قاضی حسین‌پور، بازپرس کشیک قتل پایتخت، جسد نوجوان ۱۳ ساله برای بررسی علت تامه مرگ به پزشکی قانونی منتقل‌شده است و اکیپی نیز از کارآگاهان اداره دهم پلیس آگاهی ماموریت یافته‌اند تا علت موضوع را موردبررسی قرار دهند.

انتقال پسربچه به بیمارستان با کمک‌های مردمی
       حسن عباسی، سخنگوی اورژانس تهران درباره ابعاد این حادثه گفته است: «در ساعت 19:47 روز شنبه این حادثه به اورژانس اعلام شد که بلافاصله عوامل اورژانس به پارک الغدیر اعزام شدند، اما با توجه به اینکه بیمارستان الغدیر در نزدیکی این پارک قرار داشته است، عده‌ای از شهروندان خودشان شخصا و تا پیش از رسیدن اورژانس این نوجوانان را به بیمارستان منتقل کرده و اورژانس عملیاتی در این حادثه نداشته است.» وی بابیان اینکه هنوز علت اصلی وقوع این حادثه مشخص نشده، تاکید کرده است که بر اساس اعلام حاضران درصحنه حادثه، پسربچه در پی برق‌گرفتگی و سوختگی فوت کرده است.

برق‌گرفتگی علت مرگ علی
       در پی تماس با بخش اورژانس بیمارستان الغدیر، یک منبع آگاه در گفت‌وگو با سپید در رابطه با جزئیات این حادثه تاکید کرد: «زمانی که بدن علی هوشنگی، پسربچه 13 ساله به بخش اورژانس بیمارستان آورده شد، وی علائم حیاتی نداشت، اما به دلیل پروتکل‌های امدادی، به مدت یک ساعت عملیات CPR انجام دادیم و سپس زمان فوت وی اعلام شد.» وی با تاکید بر اینکه اعلام نظر نهایی منوط به اعلام نظر کارشناسان پزشک قانونی است، یادآوری کرد: «بر اساس شواهد اولیه این پسربچه به دلیل برق‌گرفتگی فوت کرده است و از شدت سوختگی جان‌باخته است.»

بازخوانی پرونده‌های حوادث تهران
       در کمتر از دو ماه، اوایل خردادماه سال جاری، فاطمه قریشی، دختربچه 5 ساله نیز در حین بازی در داخل توربین آب‌نمای بوستان رضوانیه جنوب تهران سقوط کرد و در میان پره‌های این توربین جان باخت. صحنه دل‌خراشی که هنوز بعد از دوماه کابوس روزها و شب‌های مادر فاطمه است. درست است که همه نظام‌های شهری علاوه بر وظایف فنی و خدماتی باید پاسخگوی نیازهای اجتماعی شهروندان باشند و با به‌کارگیری روش‌ها و راهکارهای عملی آن را نهادینه کنند، اما ارتقای ایمنی شهر باهدف تامین سلامت جسمی، روانی و عاطفی شهروندان از موارد مرتبط با این موضوع است؛ چراکه هم‌اکنون نیز بخش قابل‌توجهی از مخاطرات و حوادث به سبب وجود اشکالات نهفته در محیط شهری به مردم تحمیل می‌شود. در همین رابطه پیش‌تر احمد مسجدجامعی، عضو شورای شهر تهران از سرعت کند ارتقای ایمنی در پایتخت انتقاد کرده و از شهرداری خواسته بود فکری به حال اشکالات پیش روی مردم کند. به نظر این عضو شورای شهر، امروز مردم در خدمت شهر هستند و ناخواسته در معرض خطرات و بحران‌های فراوانی اعم از طبیعی و غیرطبیعی قرارگرفته‌اند. ابوالفضل قناعتی، دیگر عضو شورای شهر نیز در واکنش به حادثه جان باختن کودک 5 ساله در بوستان رضوانیه و علی هوشنگی در بوستان الغدیر از بی‌تدبیری شهرداران مناطق تهران انتقاد کرد.

 وی در همین رابطه گفته است: «تامین ایمنی و سلامت شهروندان در محیط شهری مهم و حائز اهمیت است و برای تحقق آن دستورالعمل‌ها و استانداردی مشخصی وجود دارد که در صورت پایبندی و اجرای مناسب از مخاطرات و تلفات جانی پیشگیری می‌کند. متاسفانه شاهد بودیم که در چند روز گذشته بی‌توجهی به این موارد بار دیگر در پایتخت کشور حادثه آفرید و خانواده‌ای را عزادار کرد.» این مقام مسئول تاکید کرد: «تهران گره‌هایی در حوزه ایمنی و سلامت شهری دارد که با تدبیر، برنامه‌ریزی و مدیریت باز می‌شوند.» درست است که بعد از وقوع این حوادث مسئولان شهری با حضور در خانه این خانواده‌های داغدار، ابراز همدردی کرده‌اند، اما این سوال مطرح است، چرا بوستان‌های شهر تهران به هیولاهایی بدل شده‌اند که کودکان را قربانی بازی‌های کودکانه‌شان می‌کنند؟