ایران باید به قطب دارویی منطقه تبدیل شود

به گزارش شفا آنلاین،به نقل از سپیددر این راستا گفتگویی داشتیم با سیدمهدی سجادی، دبیر انجمن داروسازان تهران که در ادامه از نظر خواهد گذشت.

پسابرجام چقدر برای صنعت دارویی ایران فرصت ایجاد می‌کند؟
       پسابرجام فرصت غنیمتی است و طبیعتا جا دارد در صنعت دارویی از این فرصت استفاده کرد. البته دارو در شرایط تحریم نبود، اما تحریم در تبادلات رسمی و ریالی بسیار تاثیرگذار بود؛ در نتیجه باعث کمبودهای مقطعی دارو و افزایش قیمت دارو به دلیل واسطه‌هایی در پرداخت قیمت دارو شد. امید است در شرایط پسابرجام تثبیت بازار دارویی را شاهد باشیم و فرصتی باشد برای حضور و سرمایه‌گذاری شرکت‌ها و برندهای معروف؛ نهایتا باید در اقتصاد مقاومتی حضور شرکت‌ها و سرمایه‌گذاری‌های معتبر در داخل کشور را به فرصتی برای صادرات و ایران را به قطب صادراتی منطقه خاورمیانه تبدیل کنیم.

این فرصت‌ها بعد از پسابرجام در کشور به وجود آمده است؟
       ما هم به لحاظ نیروی انسانی و هم تجهیزات پتانسیل خوبی در شرکت‌های داروسازی داریم. شاید مدت‌ها است فرصتی پیدا نکردیم که بتوانیم در بخش تجهیزات و صنعت داروسازی سرمایه‌گذاری کنیم. به‌شدت نیازمند این اتفاق در تولید هستیم تا از ظرفیت بسیار خوب تولید برای صادرات در منطقه استفاده کنیم.

توسعه صادرات، به بازار داخلی نیز کمک می‌کند؟
       من معتقد هستم باید بازار دارویی را توسعه دهیم و با توجه به توسعه بازار دارویی شاهد رقابت در بازار داخلی باشیم و باعث ارتقای کیفیت محصولات به لحاظ بسته‌بندی، تهیه مواد اولیه، مواد جانبی و نهایتا اثربخشی بهتر باشیم. همچنین ملزم به این هستیم که تدبیری هم در قیمت‌گذاری دارو صورت بگیرد. باید بستری را آماده کنیم که شرایط قیمت دارو به سمت منطقی‌شدن پیش رود و موارد تاثیرگذار در کیفیت دارو و مطالعات بالینی را در آن لحاظ و قیمت واقعی را عرضه کنیم.

فکر می‌کنید کیفیت داروهای ایرانی با مشابه خارجی برابری می‌کند؟
       ما کاملا تمامی استانداردهایی را که در کتب داروسازی وجود دارد، رعایت می‌کنیم و کنترل‌های کیفی و کمی صورت می‌گیرد و این حداقل کاری است که هر شرکت دارویی انجام می‌دهد و GMP دارویی را رعایت می‌کنند. اما بحث من فراتر از این است. ما این فرصت را داریم که به‌ویژه در بسته‌بندی پیشرفت کنیم. همچنین در تهیه مواد اولیه و بسته‌بندی بتوانیم از منابع معتبر استفاده کنیم و کیفیت را به سمت اثربخشی بیشتر پیش ببریم.

بیشترین تاکید شما در این زمینه چیست؟
       بیشترین بحث توسعه بازار دارویی است. دولت هم به این نتیجه رسیده که دارو یک کالای استراتژیک است و باید روی آن سرمایه‌گذاری کرد. زیرا درحال حاضر دست‌اندازهای بین‌المللی برداشته شده و پتانسیل لازم بوجود آمده است. این موارد در کنار هم قرار گرفته است و توقع می‌رود که از فرصت بعد از تحریم بتوانیم بیشترین استفاده را کنیم.

یک بحث مهم در زمینه صادرات دارو، گرافیک و بسته‌بندی‌ آنهاست که بسیاری از افراد این موضوع را فقط یک خرج اضافی می دانند، نه سرمایه‌ای که به داخل شرکت برمی‌گردد. نظر شما چیست؟
       کاملا موافق هستم که به لحاظ بسته‌بندی خیلی کار داریم. بسته‌بندی‌های دارویی داخلی معمولا بسته‌بندی‌های صد عددی با یک تیپ خاص است که از سوی سازمان غذا و دارو تایید شده و استانداردی است که باید رعایت کرد. اما باید این بسته‌بندی به سمت دوزهای تعریف‌شده درمانی پیش رود. یعنی اگر دارویی قرار است در یک دوره درمانی یک هفته‌ای مصرف شود، بسته‌بندی برای برای مصرف یک هفته‌ای تهیه شود. از نظر گرافیکی بسیار می‌توان روی آن کار کرد. می‌توان مصرف شب و روز را برای آن مشخص کرد. هم بیمار خیلی راحت‌تر خواهد بود و هم اینکه داروی مازادی باقی نمی‌ماند. بعضا ممکن است پزشک تشخیص دهد بیمار فقط به استفاده یک هفته از دارو نیاز داشته باشد اما به دلیل بسته‌بندی صدتایی یک دوره دارو تجویز می‌شود؛ اما اگر به سمتی برویم که بسته‌بندی‌ها با دوز مصرفی تعیین شده باشد نسخ هم قاعدتا آن را رعایت می‌کنند.

رقابت در بین شرکت‌های دارویی چگونه است؟ آیا نیازی به ورود شرکت‌های خارجی برای رقابت بیشتر است؟
       در موضوع رقابت دارویی در مقطعی هستیم که سیستم دارویی کشور از ژنریک به سمت برند ژنریک پیش می‌رود. به این معنی که ممکن است که یک شرکت یا کارخانه داروسازی در فومولاسیون خود یا بسته‌بندی خود تغییراتی را در جهت اثربخشی بیشتر و بهتر دارو ایجاد کند.

یا در همین قسمت از سرمایه‌گذاری شرکت‌های معتبر داخلی استفاده کنند و بخشی از کار را در داخل کشور قرارداد بسته و انجام دهند. وقتی برند ژنریک اتفاق می‌افتد، یعنی ما رعایت‌های استاندارد اولیه را داریم اما به لحاظ اثربخشی یک اتفاقات دیگری افتاده که به برند ژنریک تبدیل شده است.

مطالعاتی که برای اثربخشی دارو است، سطح خونی که می‌تواند دارو ایجاد کند و نهایتا درمان موثرتری که از طریق آن شاهد هستیم، می‌تواند فراورده را متمایز کند. بیماران مزمن و دیابتی وقتی مراجعه می‌کنند و آن اثربخشی را روی محصول می‌بینند خود به خود آن برند ژنریک و در نهایتا برند جا می‌افتد. درحالی که ممکن است ما از یک محصول 10 فرم ژنریک در بازار داشته باشیم اما خیلی از مواقع بیمار مراجعه یا پزشک دارویی را نسخه می‌کند که برند باشد و دلیل آن است که خیلی از کارها باید صورت گرفته باشد و آن ذهنیت مثبت را از لحاظ اثربخشی و درمان در بیمار بوجود آورده باشد و بیمار خیالش راحت باشد که با مصرف دارو خوب می شود. این خود بهترین رقابت است.