انجمن‌های پزشکی فقط علمی یا صنفی
شفا آنلاین>اجتماعی>سلامت>«انجام فعالیت‌های صنفی از سوی انجمن‌های گروه پزشکی مجاز نیست. وزارت بهداشت تنها انجمن‌های علمی را به رسمیت می‌شناسد.
به گزارش شفا آنلاین،به نقل از سپید این گفته‌های مسئولان
وزارت بهداشت در مورد فعالیت انجمن‌های مختلف پزشکی است که سهمشان در انجام
تحقیقات و پژوهش‌های موردنیاز نیز بسیار اندک است. » بیش از 150 انجمن علمی پزشکی در وزارت بهداشت ثبت‌شده و به رسمیت شناخته می‌شوند. بر اساس اطلاعات موجود در سایت وزارت کشور حدود 70 انجمن صنفی در گروه پزشکی نیز مشغول به فعالیت هستند.
شاید اعمال‌نظر و تصمیم‌گیری نهایی درمورد موضوعاتی نظیر تعرفه‌ها تنها از سوی سازمان‌هایی نظیر وزرت بهداشت، نظام پزشکی و شورای عالی بیمه انجام شود اما شناسایی نیازهای واقعی پزشکان هم موضوعی است که تابه‌حال سازمان‌های سیاست‌گذار از عهده آن برنیامدند.
تجربه جهانی می‌گوید می‌توان چنین اقداماتی را از سازمان‌های مردم‌نهاد که به‌اصطلاح NGO خوانده می‌شود، انتظار داشت. اما شاید آخرین باری که وزارت بهداشت درمورد مسائل صنفی از انجمن‌های علمی پزشکی نظرخواهی کرد، سال گذشته و در جریان تعرفه‌گذاری بود.
اقدامی که به گفته علیرضا استقامتی دبیر کمیسیون انجمن‌های علمی گروه پزشکی به دلیل جامع نبودن نظرات کارشناسی به مشکلاتی برخورد.
این در حالی است که گاهی از اعضای انجمن‌های علمی پزشکی می‌شنویم که وزارت بهداشت انجمن‌های علمی را از فعالیت صنفی نهی کرده است و هویت این نهاد را علمی می‌داند.
کار کارشناسی به سهم‌خواهی منحصر شد
دبیر کمیسیون انجمن‌های علمی گروه پزشکی در پاسخ به این سوال ما در مورد دلیل محدودیت‌های اعمال‌شده، می‌گوید: «شاید یکی از دلایلی که باعث شد تاکید شود انجمن‌های علمی حق دخالت در مسائل صنفی را ندارند؛ این بود که ما خیلی تجربه این اقدامات را نداریم. در جریان تعرفه گذاری در سال 93 نیز که فضایی برای اظهارنظر ایجاد شد، همه به دنبال این بودند که چه کسی از این سفره پهن‌شده برداشت بیشتری می‌کند. انجمن‌ها در آن شرایط محدودیت‌ها را در نظر نگرفتند و می‌خواستند تمام آنچه که حقشان است را بگیرند.»
به گفته استقامتی انجمن‌ها می‌توانند در زمینه مسائل صنفی به‌عنوان بدنه کارشناسی به سازمان نظام پزشکی کمک کنند «اما مشکل اینجاست که خیلی اوقات با مسئله سهم‌خواهی مواجه می‌شویم نه پیگیری حقوق صنفی. چون درمورد برخی موضوعات بین انجمن‌های پزشکی تضاد منافع پیش می‌آید و متاسفانه گروه‌های تخصصی ممکن همدیگر را مورد اتهام قرار می‌دهند که این موضوع ماهیت کارشناسانه اقدامات آنها را زیر سوال می‌برد.»
وی اضافه می‌کند: «به دلیل اینکه عقب‌ماندگی در مورد تعرفه‌ها بسیار جدی است و اعتبارات هم محدود است، بعد از سال‌ها ثابت ماندن تعرفه‌ها، وقتی قرار شد تعرفه‌ها افزایش یابد همه در پی این بودند عقب‌ماندگی ده‌ساله را یک‌شبه جبران کنند. درنتیجه همه به‌جای دیدن الزامات شرایط موجود؛ شرایط آرمانی را در نظر گرفتند.»
هویت علمی یا صنفی، قانون تکلیف را مشخص کرده است
عباس کامیابی رئیس انجمن پزشکان عمومی ایران بر این باور است که فعالیت صنفی هم بخشی از وظایف انجمن‌های پزشکی است و این موضوع باید از سوی وزارت بهداشت به رسمیت شناخته شود.
اما استقامتی می‌گوید بر اساس قانون وزارت بهداشت تنها انجمن‌های علمی مورد تایید وزارت بهداشت قرار می‌گیرند. وی با استناد به مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی عنوان می‌کند که انجمن‌های علمی به‌هیچ‌عنوان حق فعالیت صنفی ندارند.
وی ادامه می‌دهد: «کار انجمن‌ها در کنار برگزاری سمینارهای سالیانه و ماهیانه انجام فعالیت‌های تحقیقاتی است. اما همه اینها بستگی به توان انجمن‌ها دارد. خاستگاه انجمن‌های صنفی در وزارت کشور است. قانون می‌گوید اگر انجمنی بخواهد فعالیت صنفی کند باید از وزارت کشور مجوز بگیرد و تحت پوشش این سازمان فعالیت کند.»
نظام صنفی بس است یا نه؟
رئیس انجمن پزشکان عمومی ایران هم به تفاوت قوانین وزارت بهداشت و وزارت کشور در ثبت و به رسمیت شناختن انجمن‌های پزشکی اشاره می‌کند و می‌گوید برخی از انجمن‌های علمی در کنار فعالیت‌های علمی کار صنفی هم می‌کنند. امروز بیش از گذشته به فعالیت‌های صنفی انجمن‌های پزشکی نیاز داریم.
به عقیده وی نظام پزشکی به‌تنهایی نمی‌تواند با اعضای جامعه پزشکی ارتباط برقرار کند و برای رسیدگی به امور صنفی و آگاهی از خواسته‌های پزشکان و مشکلاتی که در روند کار درمانی پیش روی آنهاست؛ به کمک انجمن‌ها نیاز دارد.
کامیابی از اینکه اهمیت دادن به سازمان‌های مردم‌نهاد در سازمان‌های سیاست‌گذاری جایی ندارد، ابراز تاسف می‌کند و می‌گوید در خیلی از کشورهای پیشرفته انجمن‌های پزشکی نقش بسیار مهمی در تصمیم‌گیری‌ها ایفا می‌کند. ما نباید قبل از اینکه به انجمن‌های علمی در جلسات سیاست‌گذاری حق رای دهیم، درمورد آینده قضاوت کنیم.
وی با تاکید بر اینکه انجمن‌های پزشکی در کنار مشورت دادن می‌توانند نقش مهمی در روند تصمیم‌گیری‌های کلان داشته باشند؛ می‌افزاید: «هیچ تجربه آزمایشی در زمینه دادن حق رای به انجمن‌های پزشکی در فرایند سیاست‌گذاری در مورد مسائل صنفی وجود ندارد به همین دلیل نمی‌توان گفت که ورود آنها به این عرصه روند تصمیم‌گیری را به سمت سهم‌خواهی پیش خواهد برد.»
درکنار دفاع تمام‌قد کامیابی از هویت صنفی انجمن‌های پزشکی، مینو محرز قائم‌مقام انجمن حمایت از بیماری‌های عفونی، می‌گوید: «همه ما طبیب هستیم و برای سلامت مردم کار می‌کنیم اگر فعالیت علمی کنیم، مسائل صنفی خودبه‌خود کمک خواهد کرد.»
به عقیده وی نیازی نیست انجمن‌های پزشکی فعالیت صنفی کنند. تعیین تعرفه به عهده سازمان نظام پزشکی است و انجمن‌های علمی می‌توانند در کنار وزارت بهداشت و نظام پزشکی مشورت‌های صنفی ارائه دهند. محرز می‌گوید:«سازمان نظام پزشکی نماینده صنفی پزشکان است و انجمن‌ها باید از نظام پزشکی بخواهند که حقوق صنفی پزشکان را پیگیری کند.»
نظرات بینندگان
آخرین اخبار