کافیاست این بخش پنهان مجالي پيدا كند و به دنبال فکری نابجا و غیرمنطقی تحریک شود، آن گاه به سادگی لحظات شادی و امید را به تلخی و یأس، اضطراب، فروپاشی، تهدید و تحقیر مبدل می سازد.در دنیایی که ما زندگی می کنیم، اگر چه هنوز برای بیشتر ما خانه و خانواده محل امن و مطمئنی برای آرمیدن و تجدید قوای از دست رفته به شمار می آید و خانه پناهگاهی است برای در امان ماندن از خشونت های ناشناخته وشناخته شده اجتماعی، اماهنوز کم نیستند زناني که نه تنها خانه خویش را امن نمی بینند، بلکه بیرحم ترین کلمات تحقیرآمیز را در آنجا هر روز و هرشب یا شنیده اند و یا می شنوند. و در خلال عمر خویش یا قربانی خشونت واقع می شوند.خشونت عليه زنان در تمامي مناطق جغرافيايي و در اعصار مختلف تاريخي وجود داشته و مرزهاي فرهنگي،طبقه اجتماعي و اقتصادي،تحصيلي را در نورديده است اما توجه به خشونت ها،به عنوان معضل حقوقي و اجتماعي كه درسالهاي گذشته مورد استقبال برخي از فعالان زنان يا حتي كارشناسان در حوزه هاي اجتماعي، روانشناسي و حقوقی واقع شده است.به همين منظور با«شكيبا شاكرحسيني»فعال حقوق زنان و كارشناس روانکاوى درباره خشونت خانگي عليه زنان همچنين چه دلايلي در جامعه باعث بروز اين نوع از رفتارمي شود، گفت و گویی داشتيم كه در ادامه مي خوانيد: