هرچند این بیماری به محل خاصی اختصاص ندارد اما مدارس و مهدهای کودک همیشه جزء مهمترین مکانهای تکثیر این بیماری محسوب میشوند.
دکتر همایون مژدهی آذر میگوید: شپش سر یک بیماری بیخطر اما بشدت مسری است که در سنین کم و در میان کودکان بیشتر به چشم میخورد.
اما همه افرادی که سرشان مو دارد میتوانند در معرض ابتلا به این بیماری باشند، چراکه شپش درمیان موها لانه کرده و از خون سر تغذیه میکند.
این
معضل میتواند برای افراد مبتلا مشکلات روانی درپی داشته باشد.
این متخصص بیماریهای پوست و مو با تأکید بر اینکه شپش سر به سطح اجتماعی و
بهداشت ارتباطی ندارد میافزاید: تصور غالب در میان مردم این است که این
بیماری در قشر ضعیف و افرادی که بهداشت را رعایت نمیکنند دیده میشود در
حالی که تحقیقات خلاف این موضوع را به اثبات رسانده است. تیمی پژوهشی نشان
دادند احتمال شیوع بیماری شپش در میان سیاه پوستان این کشور که طبقه فقیر
را تشکیل میدهند بسیار کمتر از سفیدپوستان است.
او در ادامه با اشاره به اینکه شپش سر همیشه در مدارس به چشم میخورد
تصریح میکند: آمار جهانی نشان میدهد از هر سه مهد کودک، در یک مهدکودک
امکان شیوع اپیدمی شپش وجود خواهد داشت.
از آنجایی که موها عامل انتقال و سرایت شپشها هستند این بیماری بیشتر در میان کودکان دیده میشود.
همچنین میزان آلودگی به شپش سر، در مهد کودکها و مدارس دخترانه بسیار
زیاد بوده است، بنابراین بهتر است کنترل و مراقبت در این مراکز و در فصول
مدرسه بیشتر باشد.
این متخصص درخصوص راههای انتقال این بیماری عنوان میکند: تماس مستقیم افرادی که موی سر آنها به شپش سر آلوده است با افراد سالم میتواند مهمترین راه انتقال این بیماری محسوب شود. استفاده از وسایل شخصی فرد مبتلا به شپش مانند برس، روسری، حوله و وسایلی از این دست هم میتواند عامل انتقال بیماری باشد.
دکتر مژدهی آذر درباره شیوههای پیشگیری از انتقال بیماری میگوید: پوشاندن موهای دختران و جلوگیری از باز بودن و در تماس بودن با موی کودکان دیگر میتواند در کاهش انتقال بسیار مهم باشد.
همچنین توصیه میشود معلمان بهداشت برای شناسایی و برخورد با این معضل
آموزش ببینند و همچنین توصیههای بهداشتی را در قالب بروشور، پوستر و حتی
گفتوگو به دانشآموزان و کودکان ارائه دهند.