تا سه ماهگی
تشخیص
 زود هنگام اوتیسم میتواند یک تفاوت چشمگیر در روند بهبود ایجاد کند. به 
همین دلیل است که هرچه زودتر بتوان این اختلال را مشخص کرد، درمان متفاوت و
 البته موثری را میتوان به کار گرفت. تا سه ماهگی علائمی که باید به آنها 
توجه کنید از قرار زیر است:
•    او به صداهای بلند پاسخ نمیدهد.
•    او با چشمش اشیایی که در حال حرکت هستند، دنبال نمیکند.
•    او اشیا را گرفته و نگه نمیدارد. 
•    او به آدمها نمیخندد.
•    او غان و غون نمیکند (حرفهای بیربطی که قبل از زبان باز کردن به کار میبرد)
•    او به چهرههای جدید توجهی نشان نمیدهد. 
تا ۷ ماهگی
•    او سرش را به سمت صدایی که شنیده برنمیگرداند.
•    او هیچ محبتی به شما نشان نمیدهد.
•    او نمیخندد یا صداهای دیگری از خودش در نمیآورد.
•    او برای به دست آوردن اشیا کاری نمیکند.
•    او برای خودش هم لبخندی ندارد.
•    او تلاش نمیکند با انجام کاری در شما جلب توجه ایجاد کند.
•    او هیچ علاقهای به بازیهایی مانند دالی موشه نشان نمیدهد.
تا ۱۲ ماهگی
•    او چهار دست و پا نمیرود.
•    او تک واژهها را بیان نمیکند.
•    او حرکات بدن مانند تکان دادن سر یا تکان دادن بدن را انجام نمیدهد.
•    او به اشیا یا عکسها اشاره نمیکند.
•    او حتی با وجود پشتیبان هم نمیتواند بایستد.
تا ۲۴ ماهگی
•    او نمیتواند راه برود.
•    او بیش از ۱۵ کلمه نمیتواند صحبت کند.
•    او از اسمهای دو کلمهای نمیتواند استفاده کند.
•    او به نظر نمیرسد که کاربرد اشیا خانه مانند تلفن، چنگال، قاشق و ... را بداند.
•    او کارها و حرفهای شما را تقلید نمیکند.
•    او نمیتواند یک اسباب بازی چرخ دار را هل دهد. 
•    او دستورالعملهای ساده را دنبال نمیکند.
علائم و نشانهها درکودکان بزرگتر
همچنان
 که کودکان بزرگتر میشوند علامتها هم متنوعتر میشود. علائم و نشانههای
 هشدار دهنده زیادی وجود دارد اما به طور معمول اختلالها حول مهارتهای 
اجتماعی، مشکل گفتار و زبان، مشکلات ارتباطی غیرکلامی و رفتارهای 
انعطافناپذیر میچرخد.
علائم ناشی از مشکلات اجتماعی، زبانی، حرکتی
•    او علاقهای به دیگران و اتفاقهایی که دور و برش میافتد، ندارد.
•    او نمیداند چگونه با دیگران ارتباط برقرار کرده یا بازی کند.
•    او ترجیح میدهد مورد نوازش یا لمس قرار نگیرد.
•    او در درک احساساتش مشکل دارد.
•    او به صحبت دیگران گوش نمیدهد.
•    او ترجیح میدهد در دنیای خودش زندگی کند.
•    او به جای پاسخ دادن به سوال، آن را تکرار میکند.
•    او خود را سوم شخص خطاب میکند.
•    او از تماس چشمی پرهیز میکند.
•    او از حرکات صورت بدون مطابقت با آنچه میگوید، استفاده میکند.
•    او واکنشهای غیرمنتظره به مناظر، بو یا صدا نشان میدهد و ممکن است به صدای بلند حساس باشد.
•    او از زبان بدن نمیتواند استفاده کند.
•    او از یک روال روتین پیروی میکند.
•    او با هرگونه تغییر برنامه مشکل دارد.
•    او مدت زمان زیادی به حرکت یک پنکه یا چرخ اسباب بازی نگاه میکند.