چهارگـروه از مـردم فـرزند خـود را واکسـيـنـه نـمي‌کنـنـد

کارشناسان روانشناسي با اميد اثرگذاري بر اين افراد، آنان را به 4 دسته تقسيم کرده‌اند.

آسان‌گيرها: اين افراد در جاهايي زندگي مي‌کنند که موارد بيماري‌هايي که واکسن‌ها مي‌توانند از آنها پيشگيري کنند، زياد نيست و درنتيجه اين بيماري‌ها را تهديدي براي خود و فرزندانشان نمي‌بينند. يعني موضوع را جدي نمي‌گيرند.

دورازدسترس‌ها: براي برخي از مردم دسترسي به امکانات واکسيناسيون آن‌قدرها هم آسان نيست. براي اين دسته، امکانات واکسيناسيوني در نزديکي محل زندگي آنها وجود ندارد. غالباً بيمه ندارند و زبان پزشک هم برايشان مفهوم نيست.

وسواسي‌ها: آنهايي هستند که درباره چندوچون روند واکسيناسيون مدام در حال گردآوري اطلاعات هستند. آنها ساعت‌هاي متمادي را پاي اينترنت مي‌گذرانند تا اطلاعات گوناگوني درباره واکسيناسيون پيدا کنند. نتيجه چنين کندوکاوي به آنجا مي‌رسد که آنها درنهايت از واکسيناسيون مي‌ترسند و ترجيح مي‌دهند در اين راه وارد نشوند.

بي‌اعتمادها: اين دسته از افراد که بيشترين توجه را به خود جلب مي‌کنند،نه اعتمادي به ايمن بودن واکسيناسيون دارند و نه به نظام سلامت و پزشکاني که برنامه‌هاي واکسيناسيون را تدوين مي‌کنند. درجايي که وسواسي‌ها و دورازدسترس‌ها نسبت به انجام واکسيناسيون دودل هستند، بي‌اعتمادها کلاً نگاهي منفي نسبت به آن دارند.