شفاآنلاین_عفونت‌های واژن معمولا همراه درد نیستند و نهایتا ممکن است خارش و سوزش ایجاد کنند. عفونت‌های ناحیه تناسلی در صورتی باعث دیسپارونی می‌شوند که خیلی شدید باشند یا اینکه به طرف لوله‌های رحمی رفته‌باشند. اما عفونت مزمن و التهاب دوطرف واژن می‌تواند باعث تنگی واژن و درد هنگام مقاربت شود.
به گزارش شفاآنلاین،عفونت و التهاب کف لگن (PID) نیز معمولا با ترشحات بدبوی زرد یا سبزرنگ همراه است و باعث دیسپارونی می‌شود. PID یک بیماری جدی است چون می‌تواند باعث ایجاد آبسه در لوله‌های رحمی و تخمدان‌ها و چسبندگی کف لگن شود.
نکته مهم این است که موقع درمان عفونت‌های تناسلی زنان، در اغلب موارد شوهر هم باید همزمان با همسر خود تحت درمان قرار بگیرد زیرا عفونت در پروستات مردان باقی می‌ماند اما علامت کلینیکی ایجاد نمی‌کند. خیلی وقت‌ها دقیقا به همین علت است که درمان یک‌طرفه خانم‌ها باعث ریشه‌کن شدن عفونت نمی‌شود و ممکن است بعد از بهبود، دوباره عفونت عود کند. در عفونت‌های تناسلی، زن و شوهر باید بین ۱۴ تا ۲۱ روز تحت درمان با آنتی‌بیوتیک خوراکی قرار بگیرند و طی این مدت از کاندوم استفاده کنند.
ضایعاتی مثل زگیل و تبخال ناحیه تناسلی بیشتر باعث خارش می‌شوند تا درد. باید توجه داشته باشید بعضی از انواع زگیل ممکن است منجر به سرطان ابتدایی یا پیشرفته شود بنابراین حتما باید تست پاپ اسمیر و نمونه‌برداری از دهانه رحم و زگیل‌ها صورت گیرد تا مشخص شود زگیل از نوع پرخطر و سرطان‌زاست یا خیر. حساسیت نسبت به کاندوم، ژل و دیگر مواد نیز معمولا باعث
سوزش و خشکی پوست می‌شود اما دیسپارونی ایجاد نمی‌کند.
خوددرمانی ممنوع!
آیا می‌شود برای پیشگیری از این درد به مسکن پناه برد؟ قطعا نه! استفاده از داروهای مسکن برای دیسپارونی تنها زمانی توصیه می‌شود که پزشک بیمار را کاملا بررسی کرده باشد و علت خاصی برای این مشکل پیدا نکرده باشد. در این موارد بیمار به فوق تخصص درد ارجاع داده می‌شود تا داروهای مناسب برایش تجویز شود اما مصرف داروهای مسکن به صورت سرخود، تشخیص علت را به تعویق می‌اندازد و اصلا توصیه نمی‌شود. گرما و آب گرم هم می‌تواند باعث کاهش درد شود اما این روش هم ممکن است تشخیص را به تعویق بیندازد بنابراین استفاده از آن هم بدون نظر پزشک جایز نیست.
