
شفاآنلاین »سلامت»وقتی مرغ منجمد را زیر آب داغ قرار میدهید، لایههای بیرونی گوشت به سرعت گرم میشوند و وارد "محدوده خطر دمایی" (بین 4 تا 60 درجه سانتیگراد) میشوند. این دقیقا همان دمایی است که باکتریها با سرعت فوقالعادهای تکثیر میشوند. در حالی که مرکز مرغ هنوز یخ زده است، سطح بیرونی آن به یک بستر کشت باکتری تبدیل شده است. این فرآیند نه تنها خطر مسمومیت غذایی را به شدت افزایش میدهد، بلکه بر کیفیت پخت نیز تاثیر منفی میگذارد.
به گزارش شفاآنلاین علاوه بر خطر باکتریها، این روش باعث پخت ناهمگون مرغ میشود. قسمتهای بیرونی که در تماس با آب داغ بودهاند، ممکن است قبل از پخت کامل مغز مرغ، سفت و لاستیکی شوند. در نتیجه، غذای نهایی شما کیفیت مطلوبی نخواهد داشت؛ ممکن است با مرغی روبرو شوید که سطح آن خشک شده اما قسمتهای داخلی آن هنوز خام یا نپخته باقی مانده است. بنابراین، برای حفظ سلامت و طعم، همیشه از این روش اجتناب کنید.
اکنون که با خطرات روشهای نادرست آشنا شدیم، زمان آن رسیده که سه روش صحیح و ایمن را بیاموزیم. انتخاب هر یک از این روشها به زمانی که در اختیار دارید بستگی دارد.
این روش به عنوان استاندارد طلایی یخ زدایی شناخته میشود، زیرا مرغ در تمام طول فرآیند در دمایی ایمن باقی میماند و کیفیت گوشت به بهترین شکل حفظ میشود. اگرچه این روش به زمان بیشتری نیاز دارد، اما نتیجه آن ارزش برنامهریزی را دارد. برای این کار، کافی است مرغ منجمد را (همراه با بستهبندی یا درون یک ظرف) از فریزر خارج کرده و در پایینترین قفسه یخچال قرار دهید تا شیره احتمالی آن روی سایر مواد غذایی نریزد.
به طور کلی، برای هر 2 کیلوگرم مرغ، حدود 24 ساعت زمان برای یخ زدایی کامل در یخچال نیاز است. یک مزیت بزرگ این روش آن است که پس از یخ زدایی، میتوانید مرغ را تا 1 یا 2 روز دیگر در یخچال نگهداری کرده و سپس آن را بپزید. این انعطافپذیری به شما کمک میکند تا برنامه آشپزی خود را بهتر مدیریت کنید، بدون آنکه نگران فاسد شدن گوشت باشید.
اگر برای آشپزی عجله دارید و نمیتوانید یک روز کامل صبر کنید، روش آب سرد گزینه مناسبی است. این روش بسیار سریعتر از یخچال عمل میکند اما نیازمند توجه و نظارت شماست. ابتدا مرغ را در یک کیسه پلاستیکی کاملا ضد آب و بدون نشتی قرار دهید. اگر بستهبندی اصلی مرغ باز شده است، حتما از یک کیسه زیپدار محکم استفاده کنید تا آب به داخل گوشت نفوذ نکند و باکتریها از محیط وارد آن نشوند.
سپس یک ظرف بزرگ را پر از آب سرد (حتما سرد باشد، نه ولرم یا گرم) کرده و بسته مرغ را کاملا در آن غوطهور کنید. نکته کلیدی در این روش، تعویض آب هر 30 دقیقه یکبار است. این کار باعث میشود دمای آب همواره سرد باقی بماند و سطح مرغ وارد محدوده خطر دمایی نشود. بسته به اندازه مرغ، این فرآیند بین 1 تا 3 ساعت طول میکشد. مرغی که با این روش یخ زدایی شده، باید بلافاصله پس از آبکشی پخته شود.
استفاده از مایکروویو سریعترین راه ممکن برای یخ زدایی است و باید به عنوان یک راه حل اضطراری در نظر گرفته شود. تقریبا تمام مایکروویوها دارای دکمه یا تنظیمات مخصوص "یخ زدایی" (Defrost) هستند که معمولا بر اساس وزن یا زمان کار میکند. مرغ را از بستهبندی اصلی خارج کرده و آن را روی یک ظرف مناسب مایکروویو قرار دهید. سپس با وارد کردن وزن مرغ، از حالت یخ زدایی دستگاه استفاده کنید.
مهمترین نکته در این روش این است که فرآیند یخ زدایی در مایکروویو ممکن است برخی نقاط نازکتر مرغ (مانند نوک بالها) را کمی بپزد. این نقاط گرم شده وارد محدوده خطر دمایی میشوند، بنابراین مرغی که با مایکروویو یخ زدایی شده است باید فورا و بدون هیچ معطلی پخته شود تا از رشد باکتریها جلوگیری گردد. این روش برای حفظ کیفیت بافت مرغ ایدهآل نیست، اما در مواقعی که زمان به شدت محدود است، یک گزینه ایمن محسوب میشود، به شرطی که پخت بلافاصله انجام شود.