شفاآنلاین»سلامت» سنگ های مثانه زمانی تشکیل میشوند که ادرار برای طولانی مدت در مثانه مانده و باقی ماندن ادرار در مثانه موجب غلیظ شدن آن گردیده و از همین رو مواد معدنی موجود در ادرار سخت میشوند و بلورهایی را تشکیل میدهند که به آن سنگ مثانه گفته میشود. این فرآیند زمانی ایجاد میشود که مثانه قادر به تخلیه کامل ادرار نباشد.
به گزارش شفاآنلاین؛ بیش از ۹۰ درصد ادرار شما آب است. بقیه حاوی مواد معدنی مانند نمک و مواد زائد مانند پروتئین هستند. رنگ ادرار غلیظ بسته به نوع مواد زائد و مواد معدنی موجود در آن می تواند از کهربایی تیره تا قهوه ای متفاوت باشد.
ادرار غلیظ اغلب نتیجه کم آبی بدن یا ناتوانی در تخلیه کامل مثانه است. این ممکن است به دلیل بزرگ شدن پروستات ، مشکلات مثانه یا عفونت های دستگاه ادراری باشد. در صورت عدم درمان، سنگ مثانه می تواند منجر به عفونت و سایر عوارض شود.
علائم معمول سنگ مثانه عبارتند از:
علائم سنگ مجاری ادراری عبارت اند از:
در ادرار شما خون موجود باشد
به هنگام دفع ادرار احساس سوزش و درد داشته باشید
دفع ادرار سخت باشد یا دفع ادرار به صورت پیوسته نباشد (یعنی وسط آن قطع بشود)
در قسمت پایین شکم درد داشته باشید و برای مردان ممکن است در آلت و بیضه ها درد احساس شود.
دفع ادرار به خصوص در شب زیاد باشد
ادرار بیش از حد نرمال تیره رنگ باشد
اکثر افرادی که به سنگ مثانه مبتلا می شوند مردان هستند. به ویژه مردان مسن با مشکلات پروستات. مردان در دهه ۸۰ زندگی خود در معرض خطر بسیار بیشتری نسبت به مردان جوان هستند. با این حال، حتی مردان ۳۰ ساله که در کشورهای صنعتی زندگی می کنند نیز می توانند سنگ ایجاد کنند. افراد در این مناطق به احتمال زیاد رژیم های غذایی پر چربی و قند دارند.
کودکانی که در کشورهای در حال توسعه زندگی می کنند نیز مستعد ابتلا به سنگ مثانه هستند. آنها اغلب به آب کافی برای هیدراته ماندن دسترسی ندارند و رژیم غذایی آنها ضعیف است.
تشکیل سنگ مثانه ممکن است یک علامت ثانویه از یک مشکل زمینه ای دستگاه ادراری باشد. شرایطی که ممکن است در ایجاد سنگ مثانه نقش داشته باشد عبارتند از:
باکتری ها و سایر ارگانیسم ها می توانند باعث عفونت مثانه یا التهاب مث انه شوند. عفونت های مجاری ادراری یکی از علل شایع سنگ مثانه است.
اگرچه مردان بیشتر دچار سنگ مثانه می شوند، اما زنان بیشتر از مردان دچار عفونت مثانه می شوند. زنان مجرای ادراری کوتاه تری دارند و بنابراین مسیر کوتاه تری برای ورود باکتری ها به مثانه وجود دارد.
مجرای ادرار شما ممکن است در اثر بیماری یا ضربه آسیب دیده یا معیوب گردد. همچنین ممکن است به دلیل عفونت تنگ شود و جریان ادرار خروجی از بدن شما را مسدود کند.
غده پروستات شما مجرای ادراری شما را احاطه کرده است و لوله نازکی ادرار را از مثانه در هنگام ادرار منتقل می کند. هنگامی که غده پروستات بزرگ می شود، می تواند به مجرای ادرار فشار بیاورد و در ادرار اختلال ایجاد کند.
مثانه نوروژنیک یا مثانه عصبی وضعیتی است که بر اعصابی که پیامها را از مغز به عضلات مثانه منتقل میکنند، تأثیر میگذارد. ضربه یا آسیب به این اعصاب ممکن است مانع از این شود که مغز به ماهیچه های مثانه شما دستور دهد تا منقبض و منبسط شود تا ادرار کند. این می تواند باعث شود ادرار در مثانه شما باقی بماند و سنگ تشکیل دهد.
دیوارههای مثانه ممکن است در برخی از نواحی ضعیف شوند و کیسههایی تشکیل دهند که به بیرون برآمده میشوند. ادرار می تواند جمع آوری و در این کیسه ها ذخیره شود.
سنگهای کوچک میتوانند در کلیهها تشکیل شوند و به سمت حالبها حرکت کنند که این از طریق دو لوله که ادرار را از کلیهها به مثانه میرسانند صورت می گیرد. این می تواند باعث مشکلات مثانه شود.
اگرچه سنگ های کلیه از نظر رشد متفاوت هستند، اما ممکن است زمانی که سنگ کلیه به مثانه می رسند به سنگ مثانه تبدیل شوند.
سنگ های کلیه کوچک ممکن است بدون درد از ادرار شما عبور کنند، اما برخی دیگر ممکن است به اندازه ای بزرگ شوند که باید توسط پزشک خارج شوند.
برخی از سنگ مثانه ها مشکلی ایجاد نمی کنند. اما اغلب اوقات، آنها دیواره های مثانه را تحریک می کنند یا مانع خروج ادرار می شوند.