اجاره خانه از درآمد هفت جدمان زده بالا!
شفاآنلاین»جامعه» دیروز دوستی را دیدم که دنبال خانه می‌گشت و می‌گفت با 500 میلیون رهن و 30 میلیون اجاره مورد خاصی پیدا نمی‌کند! پرسیدم حقوقت چقدر است؟ گفت 30 میلیون! امروز سایت خبرآنلاین را باز کردم. دیدم نوشته میانگین سهم مسکن از کل هزینه‌های خانواده از مرز 38 درصد عبور کرده است. یعنی طبق آمارهای رسمی، شما در ماه هرچقدر درمی‌آورید، 38 درصدش را باید هزینه اجاره خانه کنید که درمورد این دوست من صددرصد بود! من خودم بشخصه 200، 300 درصد درآمدم را اجاره می‌دهم. در واقع چیزی برای خودم و همسرم نمی‌ماند. البته ما که خودمان توقعی نداریم. همین که صاحبخانه راضی باشد برای ما یک دنیا ارزش دارد. چند سال پیش یک توییت زده و نوشته بودم: «ما کار می‌کنیم تا صاحبخانه بتواند زندگی کند».
آن موقع رهن خانه‌ام 400 میلیون بود و می‌گفتم من اگر روزی یک میلیارد داشته باشم چیز دیگری از خدا نمی‌خواهم. الان در همان خانه نشسته‌ام و نزدیک به دو میلیارد پول رهن می‌دهم، در حالی که چیزهای بیشتری از خدا می‌خواهم! انصافا کسی که دو میلیارد رهن خانه می‌دهد زشت است فقیر باشد، ولی به‌هرحال کاری است که شده. آمار رسمی هم همین را می‌گوید که ما هر سال از هزینه‌های دیگرمان می‌زنیم و بیشتر و بیشتر به خانه اختصاص می‌دهیم.
در واقع تا چند سال دیگر صرفا می‌توانیم یک خانه‌ای بگیریم و توی آن بنشینیم. بدون وسایل خانه، بدون غذا، بدون لباس! احتمالا الان صاحبخانه‌ها شاکی می‌شوند و می‌گویند همیشه فشارهای رسانه‌ای روی ماست! عزیزم! ان‌شاءالله همیشه فشار رسانه‌ای باشد نه فشار زندگی، ولی به‌هرحال تو هم حق داری. من هم جای تو بودم همین کار را می‌کردم. مشکل از جای دیگری است که ملک و ماشین را کرده سرمایه.
خبرآنلاین نوشته: «در صورت عدم مداخله مؤثر و تغییر در سیاست‌های کلان، میانگین سهم مسکن در هزینه خانوار شهری در سال 1404 به‌راحتی می‌تواند از مرز 40 درصد عبور کند که در کلان‌شهرهایی مثل تهران، هزینه مسکن 60 درصد هزینه‌های خانوار را می‌بلعد». آن‌وقت انتظار دارند آدم آرام باشد. فلان نماینده مجلس هم در این شرایط انتظار فرزندآوری دارد. چشم ارباب! به ذهن خودمان نرسیده بود. 60 درصد هزینه مسکن، 40 درصد هم هزینه فرزند، می‌کند صد درصد درآمد. خانه را می‌گیریم، بچه را هم می‌گذاریم توش، خودمان می‌رویم شهرستان! شما بمانید و یک‌سری صاحبخانه و بچه بی‌صاحب! فقط فردا که این بچه‌ها بزرگ شدند نیایید بگویید چرا این نسل این شکلی‌اند و چرا نمی‌شود با آنها گفت‌وگو کرد. اینها توی خانه خالی بزرگ شده‌اند، به‌هرحال با ما یک مقدار متفاوت‌اند. موفق و پیروز باشید.
