کد خبر: ۳۶۶۸۱۹
تاریخ انتشار: ۱۰:۴۸ - ۱۷ شهريور ۱۴۰۴ - 2025September 08
بحران هزینه‌های زندگی و کاهش فرصت‌های شغلی

مانع بزرگ برای بازگشت مهاجران کانادایی

تفاوت چشمگیر دستمزدها همراه با هزینه‌های سرسام‌آور مسکن، بازگشت به تورنتو را ناممکن ساخته است.

شفاآنلاین»سلامت»   در حالی‌که نرخ بیکاری در انتاریو رو به افزایش است و هزینه‌های زندگی همچنان در حال صعود، بسیاری از کانادایی‌های مقیم خارج از کشور بازگشت به خانه را غیرممکن می‌دانند. «دیوید پاریبلو»، ۴۲ ساله و پدر چهار فرزند، نمونه‌ای از این وضعیت است. او و همسرش در سال ۲۰۱۹ از منطقه تورنتو به کالیفرنیا مهاجرت کردند و قصد داشتند پس از مدتی به نزد خانواده بازگردند. اما به گفته او، واقعیت اقتصادی چنین تصمیمی را «غیرعملی و ناامیدکننده» کرده است.

به گزارش شفاآنلاین پاریبلو که بیش از ۱۸ سال در حوزه فناوری پزشکی فعالیت داشته، اکنون در منطقه خلیج سان‌فرانسیسکو به همراه همسرش نزدیک به ۳۰۰ هزار دلار آمریکا در سال درآمد دارد. با این حال، در جست‌وجوی کار در انتاریو، او با فرصت‌هایی مواجه شده که دستمزد آنها به‌مراتب پایین‌تر است. یکی از پیشنهادها برای وی، تنها ۸۰ تا ۹۰ هزار دلار در سال بوده است؛ رقمی که او آن را «شرم‌آور» برای سطح تجربه‌اش توصیف می‌کند.

از دید او، تفاوت چشمگیر دستمزدها همراه با هزینه‌های سرسام‌آور مسکن، بازگشت به تورنتو را ناممکن ساخته است. پاریبلو و همسرش اکنون مالک یک خانه پنج‌خوابه در کالیفرنیا به ارزش اندکی بیش از یک میلیون دلار هستند. او می‌گوید برای خانه‌ای مشابه در اوکویل یا برلینگتون باید دست‌کم یک‌ونیم میلیون دلار پرداخت.

این مشکل تنها به یک خانواده محدود نمی‌شود. طبق داده‌های «آمار کانادا»، انتاریو در سه‌ماهه نخست سال ۲۰۲۵ بیش از ۵۶۰۰ نفر را به سایر استان‌ها از دست داده؛ بزرگ‌ترین افت جمعیتی فصلی از سال ۱۹۵۱ تاکنون. همزمان، در ماه اوت بیش از ۶۶ هزار شغل در سطح کشور حذف شد و نرخ بیکاری به ۷.۱ درصد رسید.

مطالعات اخیر نیز نشان می‌دهد حقوق کارمندان بخش فناوری در کانادا به‌طور متوسط ۴۶ درصد کمتر از همتایان آمریکایی است. در حوزه مسکن، شکاف شدیدتر است: یک کارمند در تورنتو باید سالانه دست‌کم ۷۸ هزار دلار درآمد داشته باشد تا توانایی اجاره یک آپارتمان یک‌خوابه را پیدا کند.

به گفته «عبیدالرحمن»، اقتصاددان دانشگاه متروپولیتن تورنتو، بحران کنونی ناشی از «ترکیبی از رشد کند دستمزد، هزینه‌های بالای مسکن و کمبود عرضه مسکن مقرون‌به‌صرفه» است. او تأکید کرد که حتی با رشد دستمزدها، بدون کنترل بهای مسکن «بحران توان مالی ادامه خواهد یافت.»

برای پاریبلو، مسئله تنها اقتصادی نیست بلکه احساسی نیز هست: «کانادا همیشه خانه است، اما بازگشت باید منطقی باشد. فعلاً چنین نیست.»

نظرات بینندگان