جدیدترین تکنیک‌های لیفت سینه در سال 2025

تکنیک‌های قدیمی لیفت سینه

به گزارش شفاآنلاین روش‌های قدیمی جراحی لیفت سینه همچنان در بسیاری از موارد استفاده می‌شوند، به ویژه برای بیمارانی که افتادگی شدید دارند. این تکنیک‌ها شامل موارد زیر هستند:

برش لنگر (Anchor Incision)

این روش برای افتادگی شدید (درجه III) مناسب است و شامل سه برش است: دور نوک سینه، عمودی به سمت پایین و افقی در چین زیر سینه. این تکنیک امکان اصلاح کامل شکل سینه را فراهم می‌کند، اما جای زخم بیشتری به جا می‌گذارد که ممکن است برای برخی بیماران نگرانی ایجاد کند.

برش لالی‌پاپ (Lollipop)

برای افتادگی متوسط (درجه II)، تکنیک لالی‌پاپ استفاده می‌شود که شامل برش دور نوک سینه و یک برش عمودی به سمت چین زیر سینه است. این روش جای زخم کمتری نسبت به برش لنگر ایجاد می‌کند و برای بسیاری از بیماران مناسب است.

برش هلالی (Crescent)

این تکنیک برای افتادگی خفیف (درجه I) طراحی شده و تنها شامل برشی در نیمه بالای نوک سینه است. جای زخم در این روش حداقل است، اما کاربرد آن به موارد خفیف محدود می‌شود.

اگرچه این روش‌ها مؤثر هستند، اما محدودیت‌هایی مانند جای زخم قابل‌توجه و زمان بهبودی طولانی‌تر دارند. به همین دلیل، تکنیک‌های نوین در سال 2025 توجه بیشتری را به خود جلب کرده‌اند.

تکنیک‌های جدید لیفت سینه در سال 2025

پیشرفت‌های فناوری در سال 2025 امکان توسعه روش‌های کم‌تهاجمی‌تر را فراهم کرده که نتایج طبیعی‌تر و عوارض کمتری دارند. در ادامه به برخی از این تکنیک‌ها اشاره می‌کنیم:

لیفت داخلی سینه (Internal Breast Lift)

لیفت داخلی سینه یکی از نوآورانه‌ترین تکنیک‌های معرفی‌شده در سال 2025 است. این روش برای بیمارانی با افتادگی کاذب (pseudoptosis) یا افتادگی درجه I طراحی شده است. در این تکنیک، جراح از فلپ عضلانی عضله پکتورالیس ماژور به شکل سپر استفاده می‌کند و با بخیه‌های X شکل و مداوم، بافت سینه را به عضله ثابت می‌کند. این روش از برش‌های خارجی گسترده اجتناب می‌کند و جای زخم را به حداقل می‌رساند. مطالعه‌ای روی 20 بیمار نشان داد که موقعیت نوک سینه به طور متوسط از 19 سانتی‌متر به 17.4 سانتی‌متر بهبود یافته و رضایت بیماران 90% بوده است، بدون گزارش عوارض عمده مانند هماتوم یا عفونت.

IVIS Mastopexy

تکنیک IVIS (Iso Volumetric Implant Shape Mastopexy) برای بیمارانی طراحی شده که می‌خواهند حجم سینه حفظ شود، اما شکل آن بهبود یابد. این روش با استفاده از ایمپلنت‌های شکل‌دهنده، قطب فوقانی سینه را پر کرده و ظاهری محکم و طبیعی ایجاد می‌کند. در مطالعه‌ای روی 11 بیمار، رضایت بالا (امتیاز 1-4) در 6 و 12 ماه پس از عمل گزارش شد و تنها یک مورد باز شدن زخم (dehiscence) مشاهده شد.

استفاده از مش جذب‌شدنی

مش جذب‌شدنی مانند یک سوتین داخلی عمل می‌کند و حمایت طولانی‌مدت از بافت سینه فراهم می‌آورد. این روش به‌ویژه برای سینه‌های بزرگ‌تر مناسب است و خطر افتادگی مجدد را کاهش می‌دهد. ترکیب مش با تکنیک لالی‌پاپ، جای زخم را محدود کرده و حس نوک سینه را حفظ می‌کند.

گرافت چربی (Fat Grafting)

گرافت چربی شامل برداشت چربی از نواحی مانند شکم یا ران و تزریق آن به سینه است. این روش برای بیمارانی که پس از کاهش وزن شدید (مانند با داروهای semaglutide) نیاز به کانتورینگ دارند، محبوب است. گرافت چربی نتایج طبیعی‌تری نسبت به ایمپلنت‌ها ارائه می‌دهد و خطر عوارضی مانند کپسولار کنتراکچر را کاهش می‌دهد.

اتوآگمنتیشن (Auto-Augmentation)

در این روش، بافت اضافی از پایین سینه به قطب فوقانی منتقل می‌شود، بدون نیاز به ایمپلنت خارجی. ترکیب این تکنیک با ایمپلنت‌های Motiva، که در سال 2024 توسط FDA تأیید شده‌اند، نتایج طبیعی و ایمنی بالایی فراهم می‌کند. ایمپلنت‌های Motiva با کاهش خطر کپسولار کنتراکچر و قرارگیری بالای عضله، گزینه‌ای ایمن‌تر هستند.

لیفت با کمک لیزر

تکنیک‌های لیزر-اسسیستد با دقت بالا بافت را شکل‌دهی می‌کنند و زمان بهبودی را کاهش می‌دهند. این روش برای بیمارانی که به دنبال حداقل تهاجم هستند، مناسب است و جای زخم کمتری ایجاد می‌کند.

مزایا و ریسک‌های تکنیک‌های جدید

مزایا

• نتایج طبیعی‌تر: تکنیک‌هایی مانند گرافت چربی و اتوآگمنتیشن ظاهری طبیعی‌تر ایجاد می‌کنند که با بافت بدن هماهنگ است.
• جای زخم کمتر: روش‌های کم‌تهاجمی مانند لیفت داخلی و IVIS جای زخم را به حداقل می‌رسانند.
• زمان بهبودی کوتاه‌تر: بیماران معمولاً در 1-2 هفته بهبود می‌یابند، که نسبت به روش‌های سنتی سریع‌تر است.
• رضایت بالا: مطالعات نشان می‌دهد که رضایت بیماران در روش‌های جدید تا 90% است و کیفیت جای زخم اغلب عالی گزارش شده است.

ریسک‌ها

• عوارض احتمالی: اگرچه نرخ عوارض در روش‌های جدید کمتر از 10% است، اما عفونت، عدم تقارن یا نیاز به عمل اصلاحی ممکن است رخ دهد.
• محدودیت‌ها: روش‌های کم‌تهاجمی برای افتادگی شدید مناسب نیستند و ممکن است نیاز به ترکیب با تکنیک‌های دیگر باشد.
• عوامل خطر: سیگار کشیدن، بیماری‌های زمینه‌ای یا انتخاب جراح غیرماهر می‌تواند ریسک عوارض را افزایش دهد.