خطرات تابستان گرم و تغییرات اقلیمی

شفاآنلاین»سلامت»ایران در ماه‌های تابستان که دما بسیار بالاست، در برابر اثرات گرمایش جهانی بسیار آسیب‌پذیر است. در تابستان ۱۴۰۴ ایران در حال تجربه دمای رکوردشکنی است (بیش از ۵۰ درجه سانتیگراد ) . انتظار می‌رود در تابستان ۱۴۰۴، موج‌های گرما به دلیل گرمایش جهانی، افزایش خطرات مرگ و میر ناشی از گرما، قطع برق و آتش‌سوزی‌های جنگلی، شدیدتر و طولانی‌تر باشند. مناطق شهری مانند تهران، اهواز و شیراز با اثرهای شدید جزیره گرمایی شهری، بدتر شدن کیفیت هوا و خطرات بهداشت عمومی مواجهند. ایران در حال حاضر در یک خشکسالی طولانی مدت قرار دارد، با کاهش بارندگی و کاهش منابع آب و خشکی دریاچه ارومیه مواجه است.

استان تهران یکی از کم آب ترین سالها را در تاریخ ثبت شده خود تجربه می کند. افزایش دما باعث تسریع تبخیر و کاهش دسترسی به آب برای کشاورزی و آشامیدنی می‌شود. کاهش آب‌های زیرزمینی و مدیریت ناکارآمد آب می‌تواند چالش های بیشتر بر سر منابع آب شود. طوفان‌های گرد و غبار و آلودگی هوا نتیجه خشکسالی و بیابان‌زایی است. طوفان‌های گرد و غبار و شن را به ویژه در خوزستان، ایلام کرمانشاه تا قم و تهران و سمنان و سیستان و بلوچستان و خراسان جنوبی در شرق ایران افزایش می‌دهد. کیفیت پایین هوا ناشی از گرد و غبار و آلودگی صنعتی، بیماری‌های تنفسی را بدتر می‌کند. تقاضای بالای برق برای خنک‌سازی می‌تواند شبکه برق را تحت فشار قرار دهد و منجر به خاموشی بیشتر میشود . کمبود برق آبی به دلیل کاهش جریان آب، منابع انرژی را تحت فشار قرار خواهد داد. محصولات کشاورزی (به ویژه گندم و جو) به دلیل گرما و کمبود آب آسیب می بیند که می‌تواند قیمت مواد غذایی را افزایش دهد. مدیریت آب با آبیاری قطره‌ای،و کاهش مصرف بی‌رویه آب و ممنوعیت آبیاری های شهری همزمان با گسترش انرژی‌های تجدیدپذیر (انرژی خورشیدی) برای کاهش وابستگی به شبکه‌های تحت فشار تولید برق ، همراه با راهبردهای نوین خنک‌سازی شهری (بام‌های سبز، سازه‌های سایه‌بان) سامانه های هشدار اپیش هنگام برای موج گرما و طوفان‌های گرد و غبار از برنامه های مقابله با تبعات گرم شدن زمین و تغییرات اقلیمی است.
ایران یکی از آسیب‌پذیرترین کشورها در برابر گرمایش تابستانی در خاورمیانه است. بدون اقدامات سازگاری قوی، تابستان می‌تواند گرمای شدید، کمبود آب و اختلالات اقتصادی را به همراه آورد. برای افزایش مخاطرات اقلیمی باید آماده شویم.مخاطرات طبیعی با توجه به آسیب‌پذیری در کشورهای در حال توسعه که اغلب از نظر جغرافیایی در معرض خطرند ، ویرانگرترند . فقدان زیرساخت‌ و سامانه ‌های هشدار اولیه، کمبود یا عدم اجرای ضوابط ساختمانی و منابع لازم برای تاب آوری یا بازسازی پس از مخاطرات طبیعی بزرگ (زلزله، سیل، طوفان، خشکسالی) حتی قبل از رخداد سانحه در این کشورها زیادند، و با وقوع هر سانحه بزرگ . شدیدتر می شوند. تغییرات اقلیمی تغییر دهنده بازی است. کشورهای در حال توسعه با وجود کمترین سهم در این مشکل، بیشترین آسیب را از اثر های تغییرات اقلیمی (طوفان‌های شدیدتر، خشکسالی‌های طولانی مدت، افزایش سطح دریا) متحمل می‌شوند. خشکسالی و سیل مستقیماً کشاورزی و منابع آب را تهدید می‌کنند و منجر به سوء تغذیه و گرسنگی می‌شوند