حجم مغز افراد روان‌آزار کمتر است

شفاآنلاین»سلامت»  سایکوپاتی (psychopathy) یا روان‌آزاری نوعی اختلال شخصیت است که مهم‌ترین نشانه‌های آن نداشتن حس پشیمانی و همدلی، جسارت زیاد و نترس بودن، کاریزماتیک بودن و جذابیت سطحی است.

به گزارش شفاآنلاین: دانشمندان مؤسسه پژوهشی یولیش، دانشگاه فنی آخن، دانشگاه هاینریش هاینه دوسلدورف و دانشگاه گئورگ آگوست در آلمان و دانشگاه پنسیلوانیا در آمریکا، از روش‌های پیشرفته تصویربرداری عصبی در ترکیب با اطلس مغز یولیش (Julich-Brain Atlas) استفاده کردند تا شبکه‌های عصبی متمایزی را شناسایی کنند که تغییرات ساختاری را در افراد دارای ویژگی‌های روان‌آزاری نشان می‌دهند.

اِم‌آرآی کاهش حجم مغز در روان‌آزاری را تأیید می‌کند

دانشمندان اسکن‌های اِم‌آرآی‌ ساختاری ۳۹ مرد بالغ مبتلا به روان‌آزاری را بررسی و آن‌ها را با گروه کنترل مقایسه کردند. گروه کنترل (Control Group) در تحقیقات علمی و آماری، به گروهی از شرکت‌کنندگان یا موضوعات گفته می‌شود که تحت هیچ گونه مداخله یا درمان آزمایشی قرار نمی‌گیرند و به عنوان یک پایه مقایسه برای گروه آزمایشی استفاده می‌شوند.

ویژگی‌های روان‌آزاری با استفاده از چک‌لیست سایکوپاتی (Psychopathy Check-List) اندازه‌گیری شد. چک‌لیست سایکوپاتی یک ابزار شناخته‌شده است که بین دو مؤلفه اصلی تمایز قائل می‌شود: ویژگی‌های عاطفی‌ بین‌فردی (عامل ۱) و رفتار ضد اجتماعی سبک زندگی (عامل ۲).

نواحی رنگی نشان می‌دهند که حجم مغز در کجا با سبک زندگی انحرافی و رفتار ضداجتماعی در افراد دارای ویژگی‌های روان‌آزاری مرتبط بوده است.

یافته‌ها نشان داد افرادی که نمرات بالاتری در عامل ۲، که نشان‌دهنده گرایش‌های ضد اجتماعی است، داشتند، حجم مغزشان در چندین ناحیه کمتر بود. نواحی آسیب‌دیده شامل ساختارهای زیرقشری مانند گانگلیون‌های پایه، تالاموس و مغز پیشین پایه و همچنین بخش‌هایی از ساقه مغز، مخچه و مناطق قشری مانند قشر اوربیتوفرونتال و قشر اینسولار بودند.

این نواحی مغز با عملکردهایی از جمله تنظیم عاطفی، تصمیم‌گیری، کنترل تکانه و رفتار اجتماعی مرتبط هستند.

پیوندهای متناقض برای صفات بین‌فردی

صفات بین‌فردی به ویژگی‌ها و مهارت‌هایی اشاره دارند که در ارتباط و تعامل با دیگران به کار می‌روند و شامل توانایی‌هایی مانند گوش دادن فعال، کار گروهی، مسئولیت‌پذیری، قابل اعتماد بودن، رهبری، انگیزه، انعطاف‌پذیری، صبر و همدلی می‌شوند.

ارتباط نواحی یادشده مغز با صفات عامل ۱، مانند دروغگویی بیمارگونه و فقدان همدلی، ضعیف‌تر و متغیرتر بود. برخی تفاوت‌های حجمی در نواحی اوربیتوفرونتال، قشر پیشانی پشتی‌جانبی و هیپوکامپ چپ مشاهده شد، اما این الگوها در افراد، ثبات کمتری داشتند.

مقایسه‌های گروهی همچنین کاهش چشمگیری در حجم کل مغز در گروه روان‌آزاری را نشان داد، که چشمگیرترین تفاوت موضعی در سابیکولوم راست (بخشی از هیپوکامپ که در حافظه نقش دارد) بود.

دانشمندان تأکید می‌کنند که یافته‌ها نشان‌دهنده یک ارتباط عصب‌زیست‌شناختی (نوروبیولوژیک) قوی بین رفتار ضد اجتماعی و کاهش حجم مغز در مناطق گسترده است.

این یافته‌ها نشان می‌دهد رفتار ضد اجتماعی دارای اساس قوی زیست‌شناختی است و راه‌های جدیدی را برای فهم ریشه‌های عصبی آن باز می‌کند./سلامت نیوز