تریاک؛ اعتیادی با طعم سرطان و خاموشی حافظه

شفاانلاین»سلامت  در حالی که برخی تصور می‌کنند مصرف تفننی تریاک بی‌خطر یا حتی درمانی است، متخصصان هشدار می‌دهند این ماده‌ نه‌تنها اعتیادآور است، بلکه خطر بروز سرطان، آسیب‌های مغزی، مشکلات قلبی و مرگ خاموش را به دنبال دارد. به گفته‌ی استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران، تریاک سرطان‌زاتر از سیگار است و هیچ فایده‌ای برای بدن ندارد.

 به گزارش شفاآنلاین  مصرف تریاک که در گذشته به‌عنوان یک ماده آرام‌بخش یا درمان سنتی تلقی می‌شد، امروز به یکی از تهدیدهای جدی برای سلامت عمومی کشور تبدیل شده است. دکتر رضا ملک‌زاده، استاد بیماری‌های گوارش و کبد دانشگاه علوم پزشکی تهران با اشاره به تحقیقات گسترده انجام‌شده در کشور، اعلام کرد که تریاک نه‌تنها اعتیادآور است، بلکه سرطان‌زا بوده و عوارض آن حتی از سیگار نیز شدیدتر است.

به گفته دکتر ملک‌زاده، در مطالعات ملی مشخص شده که نزدیک به ۴۵ درصد از تریاک مصرفی جهان، در ایران مصرف می‌شود؛ آماری نگران‌کننده که نشان از عمق مشکل دارد. او افزود: «در برخی مناطق کشور، از جمله استان کرمان، مصرف تریاک در میان افراد بالای ۴۰ سال به شکل چشمگیری بالاست. به‌طور میانگین حدود ۱۰ درصد افراد بالای ۴۰ سال در ایران تریاک مصرف می‌کنند.»

او با اشاره به باورهای غلط درباره فواید تریاک، تأکید کرد: «برخلاف تصور برخی افراد، تریاک نه تنها خاصیت درمانی ندارد بلکه باعث ابتلا به بیماری‌های قلبی، ریوی، مغزی، گوارشی و حتی مرگ زودرس می‌شود.»

عوارض کوتاه‌مدت مصرف تریاک:

• خواب‌آلودگی و کاهش تمرکز

• سردرد شدید و گرفتگی عضلات گردن

• احساس سرمای غیرطبیعی در دست و پا

• آشفتگی روانی، بی‌قراری و زودرنجی

عوارض بلندمدت مصرف تریاک:

• وابستگی شدید جسمی و روانی

• افزایش احتمال ابتلا به افسردگی مزمن

• کاهش حافظه و عملکرد شناختی

• اختلالات جدی در خواب و استراحت شبانه

• بروز سرطان، به‌ویژه در دستگاه گوارش

عوارض خطرناک بر سیستم عصبی:

تریاک با تأثیر مستقیم بر مغز، ممکن است موجب تشنج، لرزش اندام‌ها، ناهماهنگی حرکتی، سکته مغزی و حتی مرگ مغزی شود. همچنین زنان باردار با مصرف تریاک، سلامت سیستم عصبی جنین را نیز به‌خطر می‌اندازند.

دکتر ملک‌زاده در پایان تأکید کرد: «مصرف تریاک نه‌تنها هیچ‌گونه فایده‌ای ندارد، بلکه یکی از عوامل مهم ناتوانی جسمی، آسیب‌های روانی و مرگ در کشور است. این یک معضل عمومی است و همه ما در برابر آگاهی‌بخشی نسبت به آن مسئولیم.»