سلامت روان؛ مهم اما مغفول
شفاانلاین»جامعه » موضوع اخیر تعرض به دانش‌آموزانی در شهرری و تنبیه بدنی با کابل در یکی از مدارس سنندج از جمله مواردی است که اثبات می‌کند صلاحیت روانی معلمان در گزینش آن طور که اهمیت دارد، واکاوی نمی‌شود. در راستای این موضوع ، رضا روستایی مدیرکل گزینش وزارت آموزش و پرورش در گفت‌و‌گویی اعلام کرده: «طبق قانون، بررسی وضعیت اخلاقی، اعتقادی و سیاسی داوطلبان برعهده گزینش است، چون ما وضعیت سلامت روان را بررسی نمی‌کنیم و ابزار آن را هم نداریم.» او همچنین موارد گزینش را محدود به اعتقاد به دین مبین اسلام یا یکی از ادیان رسمی مصرح در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، التزام عملی به احکام اسلام، اعتقاد و التزام به ولایت فقیه، نظام جمهوری اسلامی و قانون اساسی، عدم اشتهار به فساد اخلاقی و تجاهر به فسق، عدم سابقه وابستگی تشکیلاتی یا هواداری از احزاب و گروه‌هایی که غیرقانونی بودن آنها از سوی مراجع ذی‌صلاح اعلام شده، نداشتن سابقه محکومیت کیفری مؤثر و اعتیاد به مواد مخدر اعلام کرده است. البته در گزینش‌ها ممکن است مشاوران یا روانشناسانی معلمان را بررسی کنند، اما این سنجش بسیار سطحی و ابتدایی است در حالی که تست‌های روانشناسی پیشرفت کرده و جزئیات اخلاقی و روحی افراد را به دقت بررسی می‌کند. به گفته او، آموزش و پرورش معتقد است، این قانون باید توسط مجلس اصلاح شود تا دست آنها برای ارزیابی روانشناسی معلمان باز باشد، موضوعی که یکی از اعضای کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس از آن استقبال می‌کند.
به گزارش شفاآنلاین عبدالوحید فیاضی عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس دوازدهم و نماینده حوزه نور و محمودآباد درباره بازبینی گزینش معلمان در مبحث سلامت روان می‌گوید: «عصر روز سه‌شنبه وزیر آموزش و پرورش به کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس آمد و یکی از سؤالاتی که از او پرسیده شد، درباره موضوعات اخیر بود که در این‌باره وزیر با کمیسیون به گفت‌و‌گو نشست.»
مجلس آمادگی اصلاح قوانین جذب معلم را دارد
او با اشاره به اینکه از اصلاح قوانین گزینش استقبال می‌کنیم، می‌گوید: « به هر حال قانون گزینش از قبل بوده و الان هم هست. زیرا در قانون گزینش پیش‌بینی شده که نحوه استخدام معلمان چگونه است و این‌طور نیست که مجلس اجازه اصلاح یا تغییر قوانین گزینش را ندهد. همین الان هم دولت می‌تواند لایحه جامعی را برای گزینش به مجلس بیاورد. اینکه آیا در ابتدای استخدام سلامت روحی، روانی و شرایط عاطفی هم مورد توجه قرار می‌گیرد یا نه؟ باید بگویم بله، این در قانون جذب هست نه اینکه نباشد، اما مجلس آمادگی دارد هرگونه قانونی را برای اصلاح امور در هر بخشی از جمله جذب نیروی انسانی، نگه‌داشت نیروی انسانی و تأمین نیازهای آموزشی معلمان به دانش‌آموزان که مورد مطالبه وزارت آموزش و پرورش و دولت باشد، تصویب کند. اگر آموزش و پرورش این موضوع را در برنامه‌های خودش بگذارد، اتفاقاً مجلس استقبال می‌کند و آمادگی داریم به دولت کمک کنیم.»
فیاضی در پاسخ به این سؤال که اگر معتقدید بحث سلامت روان در گزینش‌ها بررسی می‌شود پس چرا در میان برخی معلمان افرادی دیده می‌شود که دست به خشونت یا تنبیه بدنی زده و عمل آنها مدت‌ها جامعه را نسبت به مدرسه بی‌اعتماد و بدبین می‌کند؟ می‌گوید: «این طور نیست که سلامت روان در یک مقطعی خودش را نشان دهد، همچنین مشخص نمی‌شود که در ژن افراد چنین خصلت‌هایی وجود دارد.» او اضافه می‌کند: «فردی که معلم یا کارمند آموزش و پرورش می‌شود در گزینش یک نوع شخصیت دارد ولی آیا در چند سال آینده همان آدم است یا تغییر می‌کند؟ این نوع موارد نادر هستند و نمی‌توان به خاطر موارد نادر به جامعه شریف و دلسوز معلمان خدشه وارد کرد. این موارد نادر قابل شناسایی، بحث، واکاوی و پیگیری است. ما نمی‌توانیم چالش پیش آمده را به همه ابعاد گزینش معلمان تعمیم بدهیم، اما اگر آموزش و پرورش احساس می‌کند در جایی نیاز به اصلاح داشته باشد، مجلس آمادگی کمک دارد.»
آموزش نیروی انسانی اولویت نیست
عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات در پاسخ به این پرسش که ممکن است شخص طی سالیان متمادی تغییر کرده و رفتارهای آسیب‌زننده‌ای داشته باشد، آیا ضرورت سنجش سالیانه سلامت روان در اینجا احساس نمی‌شود؟ می‌گوید: «معلمان در طول سال‌های خدمت مورد بازآموزی قرار می‌گیرند، ولی ممکن است اینها کافی نباشد. به نظر می‌آید در حال حاضر آموزش نیروی انسانی در اولویت چندم قرار گرفته و از طرفی آموزش و پرورش به معنای عام، بودجه لازم را برای آموزش نیروی انسانی خود ندارد.» فیاضی اتفاقات اخیر را تکذیب نمی‌کند و می‌گوید: «این اتفاقات وجود دارد ولی جزو مسأله عمومی آموزش و پرورش نیست، باید دید چقدر گزارش از چنین رفتارهایی داریم؟ باید از سوی ما به عنوان مجلس، از طرف پژوهشگران و اهالی رسانه بررسی شود که فراوانی این‌گونه رفتارها چقدر است. هرچند که این رفتارها اندک باشد، اما موج رسانه‌ای و تأثیر آن در اجتماع بسیار زیاد است. فراوانی این آسیب‌ها زیاد نیست بلکه انعکاس رسانه‌ای آن بالا بوده و همین انعکاس رسانه‌ای مردم را ناراحت و پریشان می‌کند. به طور کلی من هم این را قبول دارم که حتی یک مورد آن هم نباید رخ بدهد.»
