شفاآنلاین:عمومی>شاید اگر کمی به اهمیت و ارزش علتهایی اینچنین مهم فکر کنیم، کمتر دچار حاشیههای پیرامون آنها و بهتبعآن، گرفتار سیر نزولی ازدواج و فرزندآوری شویم. هنوز یک هفته هم از آن لحظهای که دکتر خبر بارداریاش را به او داده نگذشته و حالا کمتر از یک هفته است که میداند موجود زندهای در درونش جا خوش کرده، که قرار است زندگی او را تغییر و جایگاهش را در زندگی ارتقا دهد و او را به مادرشدن برساند. وجود چنین معجزهای، میتواند هرکسی را دچار حال عجیبی کند؛ یعنی واقعا من رشددهنده و پرورشدهنده فرد دیگری میتوانم باشم؟ یعنی واقعا قرار است من یک انسان را به این دنیا اضافه کنم؟ این فکر و خیالها بدیهیترین و معمولترین فکر و خیالاتی است که یک مادر، در روزهای ابتدایی مادرشدنش به آن فکر میکند یا حداقل باید بکند. اما او چه میگفت؟ «ننوی برقی میخوام بگیرم؛ یعنی مامانم باید برام بگیره! کاش تو هم به دوستت که قراره از کانادا بیاد سفارش میدادی برات لباس بگیره. من که میخوام از آنلاینشاپهای خارجی خرید کنم؛ اونا خیلی باکیفیتتره!» در عین ناباوری، این اولین جملاتی است که درباره وقوع چنین اتفاق بزرگی، درباره وجود یک موجود زنده، درباره مادرشدن و بزرگتر شدن خانوادهاش و ... میگفت؛ همهچیز برایش محدود به کیفیت و جنس محصولات نوزاد و ایرانی و خارجیبودنش شده بود نه بیشتر.