شیوع آبسه ریه در این افراد

شفا آنلاین>سلامت>آبسه ریه در پزشکی به نکروز و مرگ بافت پارانشیم ریه و ایجاد شدن سوراخ در آن و پر شدن آن از چرک و عفونت میکروبی <Microbial infection>گفته می‌شود که این بیماری بیشتر در افراد با نقص واکنش ایمنی دیده می‌شود.


بیش‌تر نشانه‌ها و سمپتوم‌ها به صورت تدریجی نمود می‌یابند اما در انواعی از آبسه ریوی ناشی از باکتری‌های گرم‌منفی٬ بیمار دارای سمپتوم‌هایی چون سرفه و تب همراه با تعریق شبانه است. سرفه بیمار در ۷۰ درصد موارد همراه خروج چرک از نای و در باقی ۳۰ درصد با خروج خون(هموپتیز) همراه است. در یک سوم بیماران مبتلا به آبسه ریوی پدیده انگشت چماقی دیده می‌شود.

راه های تشخیص بیماری

تصویرنگاری

رادیوگرافی سینه و سی‌تی‌اسکن می‌تواند شیوه‌ای در تشخیص آبسه ریوی باشد. آبسه ششی بیشتر یکی از ریه‌ها را درگیر کرده و محدوده عمده درگیری شامل لوب بالایی شش در قسمت پسین(پسترال) و در لوب‌های پایین(سفلی) در قسمت سقف لوب خود را بصورت حفره خالی در عکس رادیوگرافی نشان می‌دهد.

آزمایش خون

مارکرهای التهابی مانند ای‌اس‌آر (ESR) و سی‌آرپی (CRP) از روش‌های تشخیصی مناسب به‌شمار می‌روند.

درمان

بررسی‌های تشخیصی ممکن است شامل آزمایش‌های خون، کشت چرک به‌دست آمده از آبسه جهت تعیین نوع آنتی‌بیوتیک تجویزی و عکس ساده ریه و اسکن ریه باشد. برونکوسکوپی (استفاده از یک وسیله بصری با چراغی در نوک آن که از نای عبور داده شده و وارد برونش‌ها می‌گردد) در موارد مشکوک به ورود جسم خارجی به ریه، ترک استعمال دخانیات، در حد امکان به تمرین‌های ورزشی با تنفس عمیق بپردازید، نحوه تخلیه وضعیتی ریه را بیاموزید تا به خروج ترشحات نایژه‌ای کمک کنید. از ناحیه شکم به‌طوری بر روی تخت قرار گیرید که سر و سینه شما از لبه تخت آویزان باشد. خود را وادار به سرفه کنید. این کار را تا هنگامی که دیگر قادر به دفع خلط نباشید، ادامه دهید. این عمل را دو بار در روز به مدت ۱۰-۵ دقیقه انجام دهید، در صورت عدم بهبود آبسه، گاهی جراحی جهت تخلیه چرک آبسه یا برداشت آبسه و قسمت درگیر ریه لازم می‌شود.