انقلابـی در پیـش بینـی سکـته قلـبی

شفا آنلاین:علاوه براین، در این آنالیز از داده‌های به دست آمده از WOSCOPS، تغییر در سطح تروپونین I می‌تواند پیش‌بینی کننده حوادث آینده کرونری، مستقل از میزان کاهش کلسترول، باشد. این یافته‌های اولیه، به صورت «هیجان انگیز»، «برانگیزنده» و حتی «انقلابی» توصیف شده‌اند.

به گزارش شفا آنلاین:محقق ارشد این مطالعه از دانشگاه کلاسکو، اسکاتلند، معتقد است، اندازه‌گیری‌های سریالی تروپونین پتانسیل عمده‌ای برای ارزیابی خطر قلبی‌عروقی و پایش تاثیر مداخلات درمانی دارد. این نتایج فوق‌العاده هیجان‌انگیز بوده و می‌تواند انقلابی در روش‌های مدیریت بیمارانی ایجاد کند که در معرض بیماری کرونری قلبی قرار دارند. در حالی که سطح کلسترول خون و فشار خون مهم بوده و با خطر پیشرفت بیماری قلبی مرتبط است، سطح تروپونین اندازه‌گیری مستقیمی است از میزان صدمه‌ای که به قلب وارد شده است. در آینده، تست‌های تروپونین I قلبی ممکن است به پزشکان کمک کنند تا افراد به ظاهر سالمی را شناسایی کنند که بیماری خاموش قلبی دارند.

در واقع، در این مطالعه محققان ارتباطی را با تغییرات در کلسترول LDL نیافتند، اما یک ارتباط قوی را با تغییرات در نتایج تروپونین I با حساسیت بالا پیدا کردند.
البته باید گفت، این یافته‌های متضاد نمی‌توانند نظرها را از اهمیت کاهش کلسترول LDL با استاتین‌تراپی برگردانند یا به‌طور قطعی نشان دهند که مزایای استاتین‌ها اساسا از راه مکانیسم‌هایی به غیر از کاهش کلسترول LDL است که اعمال می‌شود.
با تمامی این تفاسیر، باید گفت با یافته‌های هیجان‌انگیزی روبرو شده‌ایم که موقعیت این بیومارکر را به عنوان یک مارکر دینامیک بالقوه نشان می‌دهد، همچنین باعث تغییرات در خطر در طول زمان و بهزیستی قلبی‌عروقی کلی خواهد شد.
ارزیابی بالینی hs-troponi- I، اول‌بار در سال 2013 معرفی و انجام شد و به‌طور گسترده‌ای در سراسر دنیا، حتی در کشورهایی که هنوز تائید نشده، برای تشخیص MI استفاده می‌شوند. به هر حال، هنوز مشخص نیست آیا این تست می‌تواند نقشی در پیشگیری اولیه از CHD داشته باشد یا خیر.
محققان در تلاش برای رسیدن به پاسخ این سوال بودند که آیا سطوح تروپونین I می‌تواند پیش‌بینی کننده حوادث کرونری در آینده باشد، یا اینکه آیا بوسیله استاتین‌ها تغییر می‌کنند یا منعکس کننده پاسخ به استاتین‌تراپی در افراد شرکت کننده در مطالعه WOSCOPS هستند یا خیر.
در این کارآزمایی، 6595 مرد 45 تا 64 سال با سطح متوسط کلسترول LDL و بدون سابقه قبلی MI، به‌طور تصادفی به دو گروه دریافت کننده پلاسبو یا پراواستاتین 40 میلی‌گرم در روز، تقسیم شدند. این مطالعه حدود 20 سال قبل آغاز شده است.
حال، پس از 20 سال، از نمونه‌های خونی 3318 شرکت کننده به مقدار کافی سرم وجود داشت که در ابتدای مطالعه و یک سال بعد گرفته شده و می‌توانست برای اندازه‌گیری سطوح تروپونین I دوباره آنالیز شوند. این تست محدوده‌ای بین 2/1 تا 34 نانوگرم در لیتر دارد.
شرکت کنندگان به چارک‌های زیر در مورد سطح تروپونین I تقسیم شدند: کمتر یا مساوی 1/3، 2/3 تا 9/3، 4 تا 1/5 و بیشتر یا مساوی 2/5 نانوگرم در لیتر. فقط 7 شرکت کننده سطوح غیرقابل تشخیص داشتند و 48 شرکت کننده هم سطوح بالای 34 را نشان دادند.
در مقایسه با شرکت کنندگانی که در پائین‌ترین چارک تروپونین I قرار داشتند، افرادی که در بالاترین چارک جای گرفته بودند، 3/2 برابر بیشتر در معرض خطر MI غیرکشنده یا مرگ در اثر بیماری قلبی‌عروقی طی 5 سال آینده قرار داشتند. آنها همچنین با افزایش خطر 5/1 برابری ابتلا به این پیامدها طی 15 سال آینده هم مواجه بودند. این اختلاف میان دو چارک بالایی و پائینی، از نظر آماری معنی‌دار بودند.
زمانی که غلظت تروپونین سرمی شرکت کنندگان بیشتر از یک چارک کاهش نشان داد، به جای آنکه افزایش داشته یا حتی در همان چارک خود باقی بماند، با کاهش 5 برابری در میزان رخداد حوادث کرونری روبرو شدند. در واقع، پراواستاتین، توانست غلظت تروپونین را تا 13 درصد کاهش و تعداد مردانی را که تروپونین آنها بیش از یک چارک کاهش نشان می‌داد، 2 برابر کند. این مردان با کمترین خطر رخداد بیماری کرونری قلب در آینده روبرو بودند (4/1 درصد در طول 5 سال).
نتایج این بررسی، همسو با مطالعه McEvoy و همکارانش است که براساس یافته‌های کارآزمایی ARIC، نشان داده بودند بیمارانی که افزایش در سطح تروپونین T پیدا می‌کنند، در معرض خطر بیشتر مرگ، بیماری قلبی‌عروقی و خصوصا نارسایی قلبی قرار دارند. این احتمال وجود دارد که اثربخشی مداخلات درمانی، مانند ورزش یا درمان‌های کاهنده فشار خون می‌توانند بوسیله تست‌های سریالی تروپونین پایش شوند، اما مطالعات بیشتری لازم است تا این ارزیابی به‌طور رسمی تائید شود.
علاوه براین، پیش از آنکه این رویکرد در کار بالین به اجرا درآید، مطالعات آینده‌نگری باید به مرحله انجام برسند تا مشخص کنند آیا ممکن است تغییرات کوچک مداوم را در غلظت تروپونین I در پاسخ به درمان در افراد به صورت کمی درآورد.
در حال حاضر، محققان به دنبال جمع‌آوری شواهدی هستند که به پزشکان کمک کند چگونه از تست تروپونین قلبی با حساسیت بالا، در ارزیابی خطر بیماران برای پیشگیری از بیماری قلبی‌عروقی استفاده کنند.سپید
منبع: Journa- of the America- College of Cardiology