کدام داروی ضدچاقی برای کدام بیمار چاق؟

شفا آنلاین:معرفی دو مورد بیمار چاق و شرایط آنها  که نیاز به درمان دارویی ضدچاقی دارند.
معرفی مورد شماره 1
به گزارش شفا آنلاین: فرانسس (Frances) خانم 49 ساله‌ای است که BMI معادل 34 دارد. وی رژیم‌های غذایی متعدد و برنامه‌های ورزشی مختلفی را امتحان کرده تا از شر اضافه وزن خود خلاص شود، اما هیچ پیشرفت قابل توجهی به دست نیاورده و کاملا ناامید است. وی در برنامه WeighWatchers هم شرکت کرده و با متخصص تغذیه هم همکاری داشته، اما دریغ از یک گرم کاهش وزن!
فرانسس سابقه پره‌دیابت، هیپرتانسیون، سنگ‌های کلیوی و درد مزمن پشت دارد. وی تحت درمان با متفورمین، لوزارتان و اسیتالوپرام قرار دارد. وی برای تسکین دردهای کمری نیاز به دوره‌های کوتاه‌مدت درمان با اکسی‌کدون/استامینوفن هم قرار می‌گیرد. سطح هموگلوبین A1C وی 4/6 درصد و فشار خون 140 روی 92 میلی‌متر جیوه دارد.
به نظر شما، کدامیک از درمان‌های دارویی زیر بهترین گزینه برای این بیمار است؟
اورلیستات
فنترمین ـ توپیرامات گسترده‌رهش
لورکاسرین
نالتروکسون پیوسته‌رهش / بوپروپیون پیوسته‌رهش
لیراگلوتاید 3 میلی‌گرم
فرانسس، کاندید ایده‌آلی برای درمان با - لیراگلوتاید 3 میلی‌گرمی است. داروی فوق می‌تواند احتمالا روند کاهش وزن و کنترل قند خون وی را بهبود دهد. لیراگلوتاید نشان داده پیشرفت دیابت را تا نزدیک به 80 درصد، در مقایسه با پلاسبو، کاهش دهد.
اورلیستات و فنترمین ـ توپیرامات گسترده‌رهش گزینه‌های ایده‌آلی نیستند، زیرا ممکن است احتمال عود سنگ‌های کلیوی را در وی افزایش دهد.
نالتروکسون پیوسته‌رهش / بوپروپیون پیوسته‌رهش نیز داروی ایده‌آلی برای فرانسس نیست، زیرا مصرف همزمان آن با داروهای اوپیوئیدی کنترااندیکه است. البته اگر بیمار به طور متناوب داروهای اوپیوئیدی را مصرف می‌کند (با 7 تا 10 روز فاصله بین دوره‌های مصرف داروهای اوپیوئیدی، برای پیشگیری از تجویز همزمان)، یا بیمار بتواند داروهای اوپیوئیدی را داروهای غیراوپیوئیدی عوض کند، می‌توان این دارو را تجویز کرد.
لورکاسرین در این بیمار کنترااندیکه نیست، اما گزینه ایده‌آلی هم نیست، زیرا تحت درمان با داروهای سروتونرژیک قرار دارد.
از آنجا که بیمار به مدیریت طولانی‌مدت کاهش وزن تمایل دارد و قصد باردار شدن هم ندارد، استفاده از داروهای طولانی‌مدت به انواع کوتاه‌مت آنها ارجحیت دارد.
پاسخ: لیراگلوتاید 3 میلی‌گرم
معرفی مورد شماره 2
تام، بیمار 34 ساله‌ای است که با سابقه افسردگی، بیماری ریفلاکس گاستروازوفاژیال و یک اپیزود پانکراتیت حاد بیش از یک سال قبل، مراجعه کرده است. وی ذکر می‌کند که «همه عمر» چاق بوده است. طی 2 سال اخیر، تلاش‌های سرسختانه‌ای برای کاهش وزن داشته است که نتایج موفقیت‌آمیزی به همراه نداشته است. وی می‌گوید اشتها و هوس خوردن در وی، طی چند ماه قبل افزایش زیادی نشان می‌دهد. وی با کم کردن حدود 40 پوند، BMI خود را به 33 رسانده، اما نمی‌تواند وزن بیشتری کم کند.
تام تحت درمان روزانه با اومپرازول و سرترالین قرار دارد. فشار خون، هموگلوبین A1C، پروفایل کامل متابولیکی و سطح لیپیدهای وی طبیعی هستند. تام روزانه یک پاکت سیگار می‌کشد و تمایل دارد که مصرف آن را قطع کند.
کدام یک از داروهای زیر بهترین گزینه درمان دارویی برای تام است؟
اورلیستات
فنترمین
لورکاسرین
نالتروکسون پیوسته‌رهش / بوپروپیون پیوسته‌رهش
لیراگلوتاید 3 میلی‌گرم
اورلیستات گزینه ایده‌آلی برای ای بیمار نیست، زیرا اورلیستات اثر محیطی دارد و به وی کمکی نمی‌کند تا میزان غذای دریافتی خود را کم و اشتهای زیاد خود را مدیریت کند.
فنترمین نیز به همین ترتیب، گزینه درمانی مناسبی نیست، زیرا برای استفاده کوتاه‌مدت تائید نشده و این بیمار احتمالا به درمان بلندمدت نیاز دارد.
لورکاسرین برای تام کنترااندیکه نیست، اما گزینه ایده‌آلی هم نیست، زیرا بیمار تحت درمان با داروی سروتونرژیک قرار دارد.
لیراگلوتاید، در این بیمار به دلیل سابقه پانکراتیت، کنترااندیکه است.
نالتروکسون پیوسته‌رهش / بوپروپیون پیوسته‌رهش تنها گزینه مفید و کمک کننده برای این بیمار است، زیرا به وی کمک می‌کند حتی وزن بیشتری را کم کند. علاوه براین، هرچند برای دپرسیون یا ترک سیگار، مستقیما تائید نشده، یکی از مزایای آن، تاثیر بوپروپیون بر افسردگی و ترک سیگار است.
پاسخ: نالتروکسون پیوسته‌رهش / بوپروپیون پیوسته‌رهش.
منبع: Medscape