صنعت دارویی با وابستگی 800 میلیون دلار وابستگی ارزی ، 97درصد نیاز دارویی جامعه را تامین میکند اما برای 3 درصد دارویی که آنها را وارد میکنیم، یکهزار و 100 میلیون دلار هزینه میپردازیم.

شفا آنلاین:اعضای هیئت مدیره سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی معتقدند صنعت
داروسازی ایران این روزها فلج شده است. عباس کبریاییزاده، رئیس سندیکای
صاحبان صنایع داروهای انسانی، از وضعیت کنونی حمایت از تولیدکننده و صنعت
داروسازی، گلایه میکند و میگوید: «صنعت دارویی با وابستگی 800 میلیون
دلار وابستگی ارزی ، 97درصد نیاز دارویی جامعه را تامین میکند اما برای 3
درصد دارویی که آنها را وارد میکنیم، یکهزار و 100 میلیون دلار هزینه
میپردازیم.»
به گزارش
شفا آنلاین:به نقل از سپید او روز گذشته در نشست خبری این سندیکا، تاکید کرد: «صنعت
دارویی کشور نباید با بیتوجهی مدیریتی و عملکردی دچار آسیب شود.» رئیس
سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی میگوید: «توسعه یک صنعت ملی مانند
داروسازی به عنوان پشتوانه امنیت اجتماعی و سلامت مردم نباید دچار مشکلات
نقدینگی و عدم حمایت ملی در توسعه زیرساخت ها، صادرات و آموزش شود اما
متاسفانه امروز چنین شرایطی بر صنعت داروسازی کشور حاکم شده است.»
کبریاییزاده تصریح میکند: «بیمهها منابع خود را عمدتا از دولت میگیرند
یعنی وقتی ورودی منابع از دولت اتفاق نمی افتد پرداختی به داروخانه ها صورت
نمی گیرد پس راه حل مشکل نداشتن نقدینگی شرکتهای دارویی در گروی تامین
تسهیلات و به دست دولت است.»
کیفیت خوب داروی ایرانی دردسر ساز شد
رئیس
سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی با اشاره به ضربه اقتصادی برخی
رسانهها به بازار دارویی کشور، میگوید: «متاسفانه گاهی خبرهایی در رسانه
ها منتشر میشود که پایه و اساس درستی ندارد بهطور مثال بهطور عام گفته
میشود که داروهای ایرانی، کیفیت لازم را ندارند و گاهی رسانهای نیز آن را
تیتر میکند و اعتماد ملی به داروهای تولید داخل کاهش مییابد.» او با
بیان اینکه صنعت دارویی از معدود صنایع مستقل کشور است، میگوید: «صنعت
دارویی 50 درصد استقلال دارد و بخش عمده مواد اولیه و محصولات آماده مصرف
آن داخل کشور تولید میشود ؛ داروی تولید داخل از مصادیق اقتصاد مقاومتی
است.» وی درباره کیفیت داروهای ایرانی توضیح میدهد: «داروهای ایرانی
اثربخشی خود را ثابت کردهاند چنانکه اکنون بیش از 99 درصد داروها برای
کنترل فشار خون و دیابت تولید داخل هستند و تقریبا صد در صد داروهای آنتی
بیوتیک از ماده اولیه تا محصول آماده مصرف، داخل کشور تولید میشوند.» به
گفته کبریاییزاده کیفیت خوب داروی تولید داخل کشور موجب شده تا متقلبان در
کشورهای همسایه داروهای خود را با برند ایران به فروش برسانند. او در این
خصوص میگوید: «بیشترین تقلبات دارویی که به نام برند ایران در کشورهای
دیگر فروخته میشود مربوط به شمال عراق (کردستان عراق) و افغانستان است.»
رئیس سندیکای صاحبان صنایع دارویی میگوید: «ظرفیت تولید دارو به ویژه
داروهای سنتی در حال حاضر سه برابر نیاز کشور است که جمعیت 400 میلیون نفری
کشورهای اطراف ایران میتواند بازار خوبی برای ظرفیتهای بالای داروسازی
ایران باشد. برخی کشورهای منطقه فاقد صنعت داروسازی هستند یا صنعت آنها در
حدی نیست که نیاز دارویی آنان را تامین کند.» کبریاییزاده تاکید میکند:
«صنعت داروسازی کشور درصورتی میتواند ارتقا یابد که به بازارهای کشورهای
منطقه ورود پیدا کند؛ اما اخبار ناپخته در خصوص کیفیت نداشتن داروهای
ایرانی به بازارهای اقتصادی داروی ایران آسیب میزند.»
حمایتی که تنها شعار بود
مرتضی
خیرآبادی، عضو هیئت مدیره سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی، نیز با
انتقاد از عدم حمایت از صادرات دارو، میگوید: «از طرف دولت هیچگونه
حمایتی در جهت صادرات انجام نشده و تسهیلاتی به این بخش اختصاص نیافته است.
اگر ۱۰درصد اعتباراتی که در مورد خودرو و یا پتروشیمی وجود دارد به بخش
دارو اختصاص دهیم قطعا نتیجه آن را خواهیم دید.» منتصری دیگر عضو حاضر هیئت
مدیره این سندیکا در نشست خبری با اشاره به بدهیهای کلان به صنعت دارو با
اشاره به اینکه گردش سالانه مربوط به حوزه دارو در کشور ۱۰ هزار میلیارد
تومان است، میگوید: «یک چهارم نقدینگی این بخش اکنون بلوکشده در اختیار
دولت قرار دارد.»
هاله حامدیفر،عضو هیئت مدیره سندیکای صاحبان صنایع
داروهای انسانی، با اشاره به مشکلات عدیده صنعت دارو، تاکید میکند: «ما
نگاه تجاری به این بخش نداریم و نمیتوانیم بگوییم اگر اعتباراتمان پرداخت
نشود دارو تولید نمیکنیم چرا که بیماران در بخشهای مختلف نیازمند دارو
هستند. در حال حاضر پرداختها به مدت یک سال است که انجام نشده بنابراین
چگونه قصد داریم صنعت دارو را زنده نگه داریم؟» او میگوید: «اگر امنیت
سلامت جامعه اهمیت دارد، چرا نباید 3 هزار میلیارد تومان به بخش صنعت دارو
تزریق شود تا مشکلات عدیده این بخش برطرف گردد.»