شیمیدرمانی اغلب برای مبارزه با تومورهای بدخیم به کار میرود اما به دلیل مقاومت سلولهای سرطانی به داروها، به ندرت منجر به درمان کامل بیماران میشود.

شفا آنلاین: تصور میشود محیطی که سلولهای سرطانی خاص در آن زندگی میکنند، میتواند
روی پاسخ این سلولها به داروهای شیمیدرمانی تاثیرگذار باشد. آنالیز این
امر که چگونه مکانیک محیط و بهویژه سفتی ماتریکس خارج سلولی پیرامون
سلولها و موجود در ساختار بافتی میتواند کارایی یک دارو را تحت تاثیر
قرار دهد، بسیار مهم است. در مطالعهای جدید محققین هاروارد راهی را برای
آنالیز این ویژگی و تاثیر ماتریکس خارج سلولی روی کارایی
داروهای
شیمیدرمانی طراحی کردهاند.
به گزارش
شفا آنلاین:آنها توانستهاند با استفاده از هیدروژلهای
آلژینات یک سنجش غربالگری دارویی جدید را طراحی کنند. این هیدروژلهای
آلژینات سفتی مکانیکی و سایر ویژگیهای فیزیکی مربوط به بافت توموری یا
بافت طبیعی را به خوبی شبیهسازی میکنند. در واقع به نظر میرسد باید برای
موفقیت در استفاده از داروهای شیمیدرمانی کارایی آنها را در محیطهای
سلولی مختلف ارزیابی کرد.
این تیم تحقیقاتی پیش از این توانسته بودند از
این هیدروژلهای آلژینات قابل تنظیم در طب بازساختی، تمایز سلولهای بنیادی
و شبیهسازی تشکیل عروق خونی و ترمیم استخوان و غضروف استفاده کنند. در
این مطالعه نیز آنها ریزمحیط سهبعدی را با سفتی ماتریکس قابل تنظیم ساختند
که درون آنها سلولهای سرطانی قرار داشته و میتوانند در معرض داروهای
مختلفی قرار گیرند و مقاومت آنها به داروها قابل مشاهده بود. با تغییر دادن
سفتی ماتریکس آنها نشان دادند که سیگنالهای مکانیکی چگونگی پاسخدهی
سلولهای سرطانی را به داروهای شیمیدرمانی کنترل میکنند.
برای بسیاری از
داروها، هرچه ماتریکس نرمتر باشد، سلولهای سرطانی به درمان مقاومتر
خواهند بود. محققین هیدروژلهای مشابهی را به موش ایمپلنت کردند تا به صورت
i- vivo بررسی کنند آیا نرمی ماتریکس رشد سرطان را تسریع میکند و افزایش
مقاومت سلولهای سرطانی به شیمیدرمانی میشود یا خیر و جواب مثبت بود.
محققین براین باورند که این هیدروژلها میتوانند به تکوین داروهای مناسب
برای شکستن مقاومت سلولهای سرطانی کمک کنند.سپید
منبع: Stem Cel- News