«علم پزشکی به تنهایی کافی نیست.» این جمله اعتقاد برگزارکنندگان سلسله نشستهای هماندیشی حکمت، طب و طبیعت است.

شفا آنلاین: نخستین نشست این هماندیشی
پنجشنبه گذشته توسط گروه طب سنت اسلامی در فرهنگستان علوم پزشکی برگزار شد.
اعتقاد بر این بود که جدایی پزشکان از فلسفه و شناختهای وجودی انسان و
طبیعت باعث شده است تا طب پزشکی آنطور که باید به نتیجه نرسد.
به گزارش
شفا آنلاین،به نقل از سپید آنها معتقد
بودند پزشکی مدرن شاید درمان کند، ولی سلامتی را به فرد بازنمیگرداند و از
بین جنبههای پیشگیری تنها به بخش جسمی آن توجه دارد، ولو اینکه انسان
موجودی چندبعدی است و همه ابعاد آن روی هم تاثیرگذار هستند. همچنین به
اعتقاد این دسته از افراد، طب رایج و مدرن محدودیتهای زیادی دارد و تنها
با مطالعه دانشهای پیشین مختلف میتوان علت شکستهای پزشکی و اثربخش نبودن
درمانهای شیمیایی را پیدا کرد.
فرهنگستان
علوم پزشکی ایران با هدف اینکه بتواند این جای خالی را پرکند، اقدام به
برگزاری چنین نشستهایی کرده است تا با دعوت از اطبا و فیلسوفان راه جدا
شده آنها را به هم بازگرداند. مخاطبان این مجموعه نشستها علاوه بر متخصصان
طب سنتی، داروسازی و تاریخ پزشکی، متخصصان و پزشکان تمام حوزههای پزشکی
را هم شامل میشوند. در این گردهماییها در ابتدا پزشکان با کلیات فلسفه و
سپس با مبانی جزئیتر آن، خصوصاً فلسفه بدن آشنا میشوند و به مرور با
تغییر نگاه آنها به تعریف درمان، سلامتی و بیماری کیفیت ارائه خدمات آنها
افزایش مییابد. علاوه بر اینکه طب سنتی هم رواج پیدا میکند. در این
نشستها از دانشجویان و اساتید فلسفه هم دعوت شده بود تا متخصصین در این
علم هم مطالعات خود را سمت فلسفه طب بکشانند و در نتیجه ارتباط بین دو حرفه
حفظ شود. این نخستین باری نیست که در دنیا، پزشکی به سراغ علم پیش از خودش
میرود. در دهه 50 میلادی دولت چین تصمیم گرفت تا دروس طب سنتی چینی را به
تمام دروس دانشگاهی پزشکی بازگرداند. طبیبان چینی پیش از این سالها مطالعه
میکردند تا میتوانستند لقب طبیب را از آن خود کنند. اطلاعات به دست آمده
از آنها همگی جمعآوری و خلاصه شد و در اختیار دانشجویان قرار گرفت.
این
طب که بیش از هرچیزی بر طب گیاهی تاکید داشت معتقد بود انسان از فرآیندهای
متفاوتی ساخته شده و پزشکی مدرن تنها به یکی از آنها توجه دارد. طبق گفته
سایت پزشکی هرب (Herb)، دانش پزشکی اقوام بومی آمریکایی هم برپایه اتصال
بین بدن و طبیعت و جداییناپذیر بودن ارتباط این دو به وجود آمده است. این
دانش هنوز هم طرفداران خودش را دارد که بیشتر آنها را خود پزشکان آمریکایی
شامل میشود. هرچند دانشگاههای زیادی نیستند که این علوم گذشته را ترویج
دهند اما آنها طرفداران خاص خود را دارند.
سازمان
جهانی بهداشت بین سالهای 2010 تا 2013 دپارتمان طب سنتی خود را راهاندازی
کرد. زیائوری ژانگ، رئیس دپارتمان طب سنتی این سازمان در بیانیه خود در
این سایت میگوید: «طب سنتی حاصل قرنها تلاش انسان برای بازیافتن سلامتی و
عمر بیشتر است و همه منابع آن از طبیعت به دست میآید. اگر تلاشهای
متخصصین آن زمان نبود ما اکنون هیچ دانش تخصصی پزشکی نداشتیم که روی آن
بایستیم.»
این دپارتمان در تلاش است تا با اقدامات مختلف بتواند پزشکی مدرن
را با دانشهای کهن که دید متفاوتی نسبت به انسان داشتند پیوند بزند. ژانگ
در این بیانیه در ادامه اشاره میکند: «اگر تلاشها و نتایج نادرست به دست
آمده از این علوم را کنار بگذاریم میتوانیم بگوییم دانش طب سنتی از برخی
جهات بسیار کاملتر از پزشکی امروزی است. به همین علت مطالعه و استفاده از
این علوم به همه پزشکان به عنوان طب مکمل و نه اصلی توصیه میشود.»
شاید
اگر این علوم بیشتر از قبل جدی گرفته شوند و مردم هر بوم با طب سنتی
سرزمین خود آشنایی پیدا کنند، جای خالی بسیاری از مسائلی که سلامت جامه را
تضمین میکند در نهایت پر شود.