ارزیابی تشخیصی در سرطان مثانه

به گزارش شفا آنلاین، بیمارانی که علائم سرطان مثانه را نشان می‌‌دهند باید با انجام سیستوسکوپی ارزیابی شوند تا مشخص شود که آیا در بدن آنها ضایعه‌ای وجود دارد یا نه . با انجام سیستوسکوپی اطلاعاتی درباره محل قرارگیری، قیافه ظاهری و اندازه تومور به دست می‌‌آید. ردیابی ضایعات مسطح نئوپلاسمی (مانند کارسینوم درجا) را با استفاده از سیستوسکوپی فلوئورسانس می‌توان تقویت کرد، به این صورت که یک حساس‌کننده نوری مانند 5 – آمینولوولینیک اسید را قطره‌قطره در داخل ورید شخص بیمار می‌‌ریزند. این کار باعث فلئورسانس شدن ماکروسکوپی بافت تومور در داخل مثانه می‌‌شود. انجام این رویه با خطر 5 درصدی عفونی شدن دستگاه ادراری همراه است.

ارزیابی قسمت بالایی دستگاه ادراری
       رویه‌های دیگری که باید در مورد تمام بیماران مبتلا به سرطان مثانه به‌کار رود، شامل ارزیابی قسمت بالایی دستگاه ادرار از طریق پرتونگاری داخل وریدی از قسمت‌های مختلف مجاری ادرار یا Intravenous Autography، سونوگرافی کلیه، پرتونگاری از قسمت‌های مختلف مجاری ادرار با استفاده از سی. تی.اسکن. یا پرتونگاری از قسمت‌های مختلف مجاری ادرار با استفاده از ام. آر. آی است. سونوگرافی کلیه به‌تنهایی برای کامل کردن ارزیابی خون در ادرار در بیمار مبتلا به سرطان مثانه کافی نیست، زیرا با انجام این کار نمی‌توان جزئیات سیستم جمع‌آوری ادرار را ترسیم کرد. پرتونگاری سنتی از قسمت‌های مختلف مجاری ادرار (IVU) تا حد زیادی با پرتونگاری از قسمت‌های مختلف مجاری ادرار با استفاده از سی. تی. اسکن جایگزین شده، زیرا با انجام سی. تی. اسکن، هم جزئیات و هم داده‌های بیشتری به‌دست می‌‌آید (به‌عنوان مثال، گسترش تومور به بیرون از مثانه، ارزیابی غدد لنفاوی). در مورد بیمارانی که نمی‌توانند تزریق ماده حاجب را تحمل کنند (به‌عنوان مثال، بیمارانی که آلرژی دارند یا دچار نارسایی کلیه هستند)، می‌‌توان از ام. آر. آی برای ارزیابی قسمت بالایی دستگاه ادراری استفاده کرد. این تست‌ها در مرحله‌بندی بیماری و در حذف دیگر علل خون در ادرار مفید هستند. تصویربرداری از لگن باید پیش از برداشتن مثانه از طریق پیشابراه انجام شود تا دقت مرحله‌بندی افزایش یابد، زیرا التهاب پس از عمل جراحی از ظاهر نفوذ تومور در بافت‌های اطراف تقلید می‌‌کند. ممکن است با انجام تصویربرداری از لگن هم بتوان سرطان همزمان قسمت بالایی دستگاه ادراری را ردیابی کرد، که این بیماری در 5 درصد از بیماران مبتلا به سرطان مثانه ایجاد می‌‌شود.