مروری بر درمان‌های در دسترس لوسمی لنفوسیتیک حاد در کودکان

به گزارش شفا آنلاین،به طور کلی، درمانAML کودکان در دو مرحله انجام می‌‌‌‌شود: درمان القایی (inductio- therapy) که اولین مرحله درمان است. هدف در این مرحله، از بین بردن سلول‌‌‌‌های بدخیم در خون و مغز استخوان است.

با انجام این مرحله، بیماری در وضعیت فروکش قرار می‌‌‌‌گیرد. درمان تثبیتی/ تشدیدی (Consolidation/intensificatio- therapy) که مرحله دوم درمان است، هنگامی آغاز می‌‌‌‌شود که سرطان در وضعیت فروکش قرار دارد. هدف درمان پس از وضعیت فروکش(Postremissio- therapy)، از بین بردن باقیمانده سلول‌‌‌‌های بدخیمی است که فعال نیستند، اما ممکن است در آینده رشد خود را از سر گیرند و موجب عود بدخیمی شوند.

       در مرحله القایی، ممکن است درمان سیستم عصبی مرکزی انجام شود. زیرا شیمی‌درمانی که از طریق خوراکی یا تزریق داخل رگی انجام می‌‌‌‌شود، نمی تواند به سلول‌‌‌‌های خونی سرطانی موجود در سیستم عصبی مرکزی دسترسی پیدا کند، این سلول‌‌‌‌ها می‌‌‌‌توانند در سیستم اعصاب مرکزی، متمرکز شوند. با شیمی‌درمانی داخل نخاعی و پرتودرمانی می‌توان به سلول‌‌‌‌های خونی بدخیم موجود در سیستم اعصاب مرکزی دسترسی یافت. به طور کلی برای لوسمی لنفوسیتیک حاد در کودکان، شش نوع درمان استاندارد وجود دارد:

شیمی‌درمانی
       در شیمی درمانی از داروها برای متوقف کردن گسترش سلول‌‌‌‌‌های سرطانی، یا از بین بردن این سلول‌‌‌‌‌ها یا جلوگیری از تقسیم شدن آنها استفاده می‌‌‌‌‌شود. در صورتی‌‌‌‌‌که شیمی‌درمانی از طریق دهان یا تزریق در رگ یا عضله انجام شود، داروها وارد جریان خون شده و به سلول‌‌‌‌‌های سرطانی در سراسر بدن دسترسی پیدا می‌کنند (شیمی‌درمانی سیستمیک). در صورتی‌‌‌‌‌که شیمی‌درمانی مستقیما در ستون فقرات (شیمی‌درمانی داخل نخاعی)، یک اندام یا یک حفره بدن مانند شکم (abdomen) انجام شود، تاثیر عمده داروها روی سلول‌‌‌‌‌های سرطانی آن ناحیه خواهد بود (شیمی‌درمانی موضعی). شیمی‌درمانی ترکیبی، درمانی است که در آن از بیش از یک نوع داروی ضدسرطان استفاده می‌‌‌‌‌شود. در AML، ممکن است سلول‌‌‌‌‌های خونی بدخیم به مغز یا نخاع سرایت کنند. داروهای ضدسرطان مخصوص درمان AML که خوراکی هستند یا در رگ تزریق می‌شوند نمی‌توانند از سد خونی مغز عبور کرده و وارد مایع محیطی (دربرگیرنده) مغز و نخاع شوند. به‌جای این‌‌‌‌‌کار، داروی ضدسرطان را درون فضایی که مایع آن را فرا گرفته تزریق می‌کنند تا سلول‌‌‌‌‌های سرطانی را که ممکن است به آنجا سرایت کرده باشند از بین ببرند. (شیمی‌درمانی اینتراتکال). می‌‌‌‌‌توان به دو صورت این کار را انجام داد. در روش اول، داروها درون یک مخزن گنبدی شکل با جراحی زیر پوست فرق سر قرار داده می‌‌‌‌‌شود؛ داروی درون این مخزن از طریق لوله‌‌‌‌‌ای کوچک به مغز جریان می‌‌‌‌‌یابد. در روش دوم پس از بی‌‌‌‌‌حس کردن بخش کوچکی از بخش پایینی کمر، داروها را مستقیما به درون مایع مغزی نخاعی در بخش پایینی ستون فقرات تزریق می‌‌‌‌‌کنند.

پرتودرمانی
       در پرتودرمانی، از اشعه ایکس با انرژی بالا یا تابش دیگر انواع اشعه برای از بین بردن یا جلوگیری از رشد سلول‌‌‌‌‌های سرطانی استفاده می‌‌‌‌‌شود. دو نوع پرتودرمانی وجود دارد: پرتودرمانی خارجی و پرتودرمانی داخلی. در پرتودرمانی خارجی، از یک دستگاه خارج از بدن جهت تابش اشعه به سمت ناحیه درگیر سرطان استفاده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. در پرتودرمانی داخلی، از مواد رادیواکتیوی استفاده می‌‌‌‌‌شود که داخل سرنگ‌‌‌‌‌ها، دانه‌ها، سیم‌‌‌‌‌ها یا سوندها جاسازی شده و مستقیما در ناحیه ابتلا به سرطان یا نواحی مجاور آن قرار داده می‌شوند. جهت درمان AML کودکان که به مغز و نخاع سرایت کرده یا احتمال سرایت می‌رود، ممکن است از پرتودرمانی خارجی استفاده شود.

پیوند سلول‌‌‌‌‌های بنیادی
       پیوند سلول‌‌‌‌‌های بنیادی درمانی است که در آن پس از شیمی درمانی، سلول‌‌‌‌‌های خون‌‌‌‌‌سازی که غیرطبیعی هستند یا بر اثر درمان از بین رفته‌‌‌‌‌اند را جایگزین می‌‌‌‌‌کنند. سلول‌‌‌‌‌های بنیادی (سلول‌‌‌‌‌های خونی نارس) از خون یا مغز استخوان خود بیمار یا یک اهدا‌کننده جدا شده و فریز و ذخیره می‌‌‌‌‌شوند. پس از انجام شیمی‌درمانی، یخ سلول‌‌‌‌‌های بنیادی ذخیره شده را آب کرده و آنها را به بیمار تزریق می‌‌‌‌‌کنند. این سلول‌های بنیادی در بدن فرد گیرنده سلول‌های خونی جدید را ایجاد می‌کند.

       درمان با استفاده از داروهای دیگرتری‌اکسید آرسنیک (Arsenic trioxide) و اسید رتینوئیک تمام ترانس، داروهای ضدسرطانی هستند که سلول‌‌‌‌‌های خونی سرطانی را از بین می‌‌‌‌‌برند، جلوی تقسیم آنها را می‌‌‌‌‌گیرند یا در تبدیل سلول‌‌‌‌‌های خونی سرطانی به گلبول‌‌‌‌‌های سفید کامل کمک می‌‌‌‌‌کنند. از این داروها در درمان زیرگونه‌‌‌‌‌ای از AML به نام لوسمی پرومیلوسیتیک حاد APL استفاده می‌شود.

انتظار توام با مراقبت- مراقبت حمایتی
       انتظار توام با مراقبت، به معنای نظارت دقیق بر شرایط بیمار است. تا زمانی که علائمی ظاهر نشوند یا تغییری در آنها روی ندهد، درمانی روی وی انجام نمی‌‌‌‌‌شود. مراقبت حمایتی به منظور کاهش مشکلات ناشی از سرطان یا درمان آن انجام می‌‌‌‌‌شود. مراقبت حمایتی شامل چند مورد است: درمان با انتقال خون (Transfusio- therapy) برای تزریق گلبول‌‌‌‌‌های قرمز، گلبول‌‌‌‌‌های سفید یا پلاکت‌‌‌‌‌ها، جهت جایگزینی سلول‌‌‌‌‌های خونی که بر اثر سرطان یا درمان آن از بین رفته‌‌‌‌‌اند. ممکن است خون مورد استفاده در این روش، از فرد دیگر یا قبلا از خود بیمار گرفته شده باشد و تا زمانی‌که به آن نیاز پیدا شود، ذخیره شود. دارودرمانی، مثلا استفاده از آنتی‌بیوتیک‌‌‌‌‌ها نیز یک گزینه است. روش بعدی، لکوفرز (Leukapheresis) نام دارد که طی آن با استفاده از دستگاهی مخصوص، گلبول‌‌‌‌‌های سفید را از خون جدا می‌‌‌‌‌کنند. خونی که گلبول‌‌‌‌‌های سفیدش جداشده، دوباره وارد جریان خون بیمار می‌‌‌‌‌شود.

درمان بیولوژیک
       در درمان بیولوژیک، از سیستم ایمنی خود بیمار برای مبارزه با سرطان استفاده می‌‌‌‌‌شود. به عبارتی ساده‌تر، از موادی که در بدن یا آزمایشگاه ساخته می‌‌‌‌‌شود جهت تقویت، هدایت یا ترمیم سیستم دفاعی طبیعی بدن بر ضدسرطان بهره می‌برند. به این روش، زیست‌درمانی یا ایمونو‌تراپی نیز می‌‌‌‌‌گویند.

 یک نوع درمان بیولوژیک، درمان با آنتی‌بادی‌‌‌‌‌های تک‌ظرفیتی است، روش درمانی که در آن از آنتی‌بادی‌هایی استفاده می‌کنند که در آزمایشگاه از یک نوع سلول سیستم ایمنی ساخته می‌‌‌‌‌شوند. این آنتی‌بادی‌ها می‌‌‌‌‌توانند بر مواد موثر بر سلول‌‌‌‌‌های سرطانی یا موادی که به رشد سلول‌‌‌‌‌های سرطانی کمک می‌‌‌‌‌کنند تاثیر بگذارند. این آنتی‌بادی‌ها به این‌گونه مواد می‌‌‌‌‌چسبند و سلول‌‌‌‌‌های سرطانی را از بین می‌‌‌‌‌برند، جلوی رشد آنها را می‌‌‌‌‌گیرند یا مانع سرایت شان می‌‌‌‌‌شوند.

 آنتی‌بادی‌‌‌‌‌های تک ظرفیتی به بیمار تزریق می‌‌‌‌‌شوند. ممکن است از این آنتی‌بادی‌‌‌‌‌ها، به تنهایی استفاده شود، یا آنها را به منظور حمل مستقیم داروها، ترکیبات سمی یا مواد رادیواکتیو به سمت سلول‌‌‌‌‌های سرطانی به‌کار برند.سلول‌‌‌‌‌های کشنده طبیعی، (Natura- killer cells) (NT) گلبول‌‌‌‌‌های سفیدی هستند که سلول‌‌‌‌‌های تومور را از بین می‌‌‌‌‌برند. می‌‌‌‌‌توان این سلول‌‌‌‌‌ها را از یک اهداکننده گرفت و با تزریق شان به بیمار، از آنها برای از بین بردن سلول‌‌‌‌‌های خونی سرطانی کمک گرفت.سپید
US.Pharmacist