فیبروم رحمی با خطر بیماری قلبی در زنان مرتبط است

شفاآنلاین »سلامت» محققان گزارش دادند زنانی که به فیبروم رحم مبتلا هستند، بیش از ۸۰ درصد بیشتر در معرض خطر ابتلاء به بیماری قلبی قرار دارند.

 به گزارش شفاآنلاین «جولیا دی‌توستو»، دانشجوی دکترای اپیدمیولوژی در دانشگاه پنسیلوانیا و محقق ارشد این مطالعه، گفت: «یافته‌های ما نشان می‌دهد که فیبروم‌ها می‌توانند به عنوان یک نشانگر مهم برای شناسایی زنانی که در معرض خطر بالای بیماری‌های قلبی عروقی هستند، عمل کنند و این افزایش خطر تا ۱۰ سال پس از تشخیص نیز ادامه دارد.»

محققان در یادداشت‌های پیش‌زمینه گفتند که فیبروم‌ها، توده‌های غیرسرطانی هستند که در بافت عضلانی رحم ایجاد می‌شوند.

محققان گفتند که تا ۲۰ درصد- و احتمالاً تا ۸۰ درصد- از زنان تا ۵۰ سالگی دچار فیبروم می‌شوند.

طبق گفته‌ی دانشگاه جان هاپکینز، علائم می‌تواند شامل پریودهای سنگین و طولانی، خونریزی بین پریودها و همچنین درد لگن باشد.

برای این مطالعه جدید، محققان داده‌های بیش از ۴۵۰ هزار زن مبتلا به فیبروم را تجزیه و تحلیل کردند و آنها را با ۲.۲ میلیون زن که فیبروم در آنها تشخیص داده نشده بود، مقایسه کردند. این داده‌ها بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۲ جمع‌آوری شده بود.

این تیم تحقیق در پی یافتن این موضوع بودند که آیا زنان مبتلا به فیبروم در معرض خطر بیشتری برای ابتلاء به بیماری قلبی، سکته مغزی یا بیماری عروق محیطی هستند یا خیر.

نتایج نشان داد که پس از یک دهه، حدود ۵.۴٪ از زنان مبتلا به فیبروم، حمله قلبی، سکته مغزی یا سایر موارد اورژانسی مرتبط با قلب را تجربه کردند، در حالی که این رقم برای زنان بدون فیبروم ۳٪ بود.

به طور کلی، زنان مبتلا به فیبروم در طول ۱۰ سال، ۸۱٪ افزایش خطر ابتلاء به بیماری قلبی را تجربه کردند.

زنان زیر ۴۰ سال بیشترین خطر قلبی مرتبط با فیبروم را داشتند. این مطالعه نشان داد که آنها ۳.۵ برابر بیشتر از افراد بدون فیبروم در معرض ابتلاء به بیماری قلبی هستند.

دی‌توستو گفت: «قدرت رابطه بین خطر بیماری قلبی و فیبروم رحمی قابل توجه بود. با این حال، لازم به ذکر است که قبل از اعمال تغییرات رسمی در دستورالعمل‌های ارزیابی خطر بیماری‌های قلبی عروقی، تحقیقات بیشتری برای تأیید این یافته‌ها در سایر جمعیت‌ها مورد نیاز است.»

او گفت دلایل بالقوه محکمی وجود دارد که چرا فیبروم‌ها ممکن است با سلامت قلب مرتبط باشند.

دی‌توستو گفت: «برخی مطالعات نشان داده‌اند که فیبروم‌ها و بیماری‌های قلبی عروقی مسیرهای بیولوژیکی مشترکی دارند، از جمله رشد سلول‌های عضلانی صاف، تجمع بیش از حد بافت همبند فیبری، کلسیفیکاسیون و پاسخ‌های التهابی.»