معدن طبس دوباره قربانی گرفت
شفاآنلاین »حادثه» حادثه‌ای دیگر در معدن زغال‌سنگ پروده طبس، جان یک کارگر را گرفت. علی‌رغم هشدارهای مکرر درباره نبود ایمنی کافی در معادن کشور، استانداردهای حفاظتی همچنان نادیده گرفته می‌شوند. کارگران معادن ایران هر روز با مرگ دست‌وپنجه نرم می‌کنند، در حالی که نظارت مؤثر و پاسخگویی روشن از سوی نهادهای مسئول هنوز وجود ندارد
به گزارش شفاآنلاین روز گذشته (جمعه) باردیگر حادثه در معدن طبس، مرگبار شد. آن طور که در اخبار آمده حادثه‌ای در یکی از کارگاه‌های پیمانکاری معدن زغال‌سنگ پروده طبس منجر به فوت یکی از کارگران شد. در کارگاه استخراج متعلق به پیمانکاری «گلشن صنعت فلات» از پیمانکاران شرکت زغال‌سنگ پروده طبس، در حین جابجایی نوار نقاله زنجیری، بخشی از سقف محل کار دچار ریزش شد. در این حادثه یکی از کارگران به نام «علی حسین‌زاده» از اهالی عنابد دچار آسیب‌دیدگی شدید شد و متأسفانه جان خود را از دست داد. سید محمود اشرفیان فرماندار طبس گفته است: «بلافاصله پس از وقوع حادثه، تیم‌های امدادی و ایمنی در محل حاضر و عملیات انتقال و امدادرسانی به مصدوم انجام شد، اما تلاش‌ها بی‌نتیجه ماند. وی افزود: علت دقیق وقوع حادثه توسط کارشناسان ایمنی و اداره کار در دست بررسی است و نتایج نهایی پس از تکمیل بررسی‌ها اعلام خواهد شد.»
حوادث مرگبار در معادن ایران طی سال‌های اخیر نشان‌دهنده بحران جدی در حوزه ایمنی کار است. آمارها حاکی از آن است که در سال‌های ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱، سه هزار و ۸۲۶ نفر در محیط کار خود جان باختند که پس از تصادفات جاده‌ای، دومین عامل مرگ‌ومیر در کشور محسوب می‌شود. یکی از دلایل اصلی این وضعیت ضعف استانداردهای ایمنی و نظارت ناکافی است؛ بر اساس گزارش‌های مرکز آمار ایران، تنها ۲۳ درصد از معادن کشور دارای واحد ایمنی و بهداشت هستند. این کمبود زیرساخت‌های ایمنی، همراه با فرسودگی تجهیزات و روش‌های سنتی استخراج، موجب افزایش حوادث می‌شود. فشارهای اقتصادی و اجتماعی نیز عامل مهم دیگری است؛ کارگران معادن، به‌ویژه در مناطق محروم، به دلیل نیاز مالی و نبود گزینه‌های شغلی دیگر، مجبور به پذیرش شرایط کاری پرخطر می‌شوند. این وضعیت همراه با دستمزدهای پایین و نبود بیمه‌های کافی، فشار مضاعفی بر آنان وارد می‌آورد و ریسک حوادث را افزایش می‌دهد. از سوی دیگر، فقدان آموزش و فرهنگ ایمنی، به‌ویژه در معادن کوچک و سنتی، موجب می‌شود کارگران با خطرات ناشناخته‌ای مواجه شوند و احتمال وقوع حوادث بالا رود. علاوه بر این، نارسایی در پاسخگویی و پیگیری پس از وقوع حوادث، همراه با جبران ناکافی خسارت به خانواده‌های داغدار، باعث تکرار حوادث مشابه می‌شود. در مجموع، ترکیب ضعف در استانداردهای ایمنی، فشارهای اقتصادی، کمبود آموزش و نارسایی در پاسخگویی، موجب شده است که معادن ایران به یکی از پرحادثه‌ترین بخش‌های اقتصادی تبدیل شوند. برای کاهش این حوادث، ضروری است که دولت و نهادهای ذی‌ربط با اتخاذ تدابیر مؤثر، شرایط کاری ایمن‌تری برای کارگران فراهم کنند و فرهنگ ایمنی را در سطح ملی ارتقا دهند.
