«اوزمپیک» فقط اشتها را کم نمی‌کند؛ صدای غذا را هم در مغز خاموش می‌کند

شفاآنلاین»سلامت» پژوهشی تازه نشان می‌دهد که داروهای لاغری حاوی سماگلوتاید مانند اوزمپیک، می‌توانند افکار مکرر و وسواسی درباره‌ی غذا را در مغز کاهش دهند. این داروها نوعی آگونیست گیرنده‌ی GLP-1 هستند و با تقلید از عملکرد طبیعی هورمون «پپتید شبه‌گلوکاگون-۱»، باعث کاهش اشتها و کند شدن روند هضم می‌شوند.

به گزارش شفاآنلاین؛  پژوهشگران شرکت سازنده‌ی اوزمپیک (Novo Nordisk) و مؤسسه‌ی Market Track در همایش سالانه انجمن اروپایی دیابت در وین (اتریش) یافته‌های تازه‌ای درباره‌ی تأثیر این دارو بر فعالیت مغز و کاهش «صدای غذا» ارائه کردند.

کاهش چشمگیر افکار وسواسی درباره‌ی غذا

در این مطالعه، ۵۵۰ فرد آمریکایی که برای کاهش وزن سماگلوتاید مصرف می‌کردند مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین سنی آن‌ها ۵۳ سال بود و بیشترشان زن بودند. حدود ۸۱ درصد از شرکت‌کنندگان بیش از چهار ماه از این دارو استفاده کرده بودند.

نتایج شگفت‌انگیز بود:

• پیش از درمان، ۶۲٪ از شرکت‌کنندگان دائماً به غذا فکر می‌کردند؛ پس از درمان، این عدد به ۱۶٪ رسید.

• افرادی که گفته بودند بیش از حد وقت خود را صرف فکر کردن به غذا می‌کنند، از ۶۳٪ به ۱۵٪ کاهش یافتند.

• کسانی که افکار غذایی‌شان غیرقابل‌کنترل بود، از ۵۳٪ به ۱۵٪ رسیدند.

• آن‌هایی که این افکار زندگی روزمره‌شان را مختل می‌کرد، از ۴۷٪ به ۱۵٪ کاهش یافتند.

علاوه بر این، بیشتر پاسخ‌دهندگان از بهبود در سلامت روان، افزایش اعتمادبه‌نفس و شکل‌گیری عادات غذایی سالم‌تر خبر دادند.

تأثیر بر مغز، ذائقه و درک طعم

مطالعه‌ای دیگر از پژوهشگران اتریش و آلمان نیز نتایجی مشابه داشت. آن‌ها با بررسی ۴۱۱ فرد مصرف‌کننده‌ی داروهای مشابه دریافتند که بیش از ۶۰٪ کاهش در ولع غذایی و بیش از نیمی کاهش در اشتها را گزارش کرده‌اند.

جالب‌تر اینکه حدود ۲۰٪ از شرکت‌کنندگان گفتند مزه‌ی غذاهای شیرین یا شور برایشان شدیدتر شده است. کسانی که گفته بودند شیرینی‌ها برایشان «شیرین‌تر» شده، ۸۵٪ بیشتر احتمال داشت از کاهش میل غذایی خبر دهند.

دکتر «اُتمار موزر» از دانشگاه بایرویت آلمان توضیح می‌دهد:«این داروها نه‌تنها بر بخش‌های مغز و روده که مسئول احساس گرسنگی هستند اثر می‌گذارند، بلکه بر سلول‌های جوانه‌ی چشایی و نواحی مغزی مرتبط با طعم و پاداش نیز تأثیر می‌گذارند. این امر می‌تواند باعث شود طعم‌ها شدیدتر درک شوند و در نتیجه اشتها کاهش یابد.»

نیاز به مطالعات بیشتر

با وجود نتایج چشمگیر، محققان تأکید می‌کنند که این داده‌ها بر پایه‌ی گزارش‌های خوداظهاری است و هنوز نمی‌توان از رابطه‌ی علت و معلولی دقیق سخن گفت. جزئیات کامل پژوهش هنوز در ژورنال‌های علمی داوری‌شده منتشر نشده است.با این حال، یافته‌ها نشانه‌ی آن است که داروهای بر پایه‌ی سماگلوتاید، علاوه بر اثر فیزیولوژیکی در بدن، تغییراتی روانی و عصبی در درک غذا و میل ذهنی به خوردن نیز ایجاد می‌کنند، عاملی که می‌تواند موفقیت درمان چاقی را بهبود دهد.