شفاآنلاین عمومی» با افزایش شکاف درآمدی در کانادا، یک واقعیت تلخ اجتماعی در شهرهای بزرگی مانند «ونکوور» در حال نمایان شدن است. شماری از شهروندان برای پرداخت هزینههای ضروری زندگی، از جمله مواد غذایی و قبوض، به جمعآوری اقلام بازیافتی از سطلهای زباله روی آوردهاند.
به گزارش شفاآنلاین:این افراد که خود را «Binner» مینامند، با گشتن در کوچهپسکوچههای شهر و جمعآوری قوطیها و بطریها، درآمدی هرچند اندک اما ضروری برای بقا به دست میآورند. به عنوان نمونه، فردی به نام «گرنت کیلیان» میگوید که با چند ساعت کار سخت، میتواند بین ۵۰ تا ۶۰ دلار درآمد داشته باشد.
او کار خود را راهی شرافتمندانه برای کسب درآمد اضافی میداند و تأکید میکند که دست به کار خلافی نمیزند. در نگاه کلی، افزایش فقر در کانادا هشداری جدی درباره وخامت اوضاع اقتصادی اقشار کمدرآمد و رشد شکاف درآمدی در کشور است. همچنین این موضوع نشان میدهد که فشارهای مالی چگونه مردم را به سمت انجام کارهای طاقتفرسا سوق میدهد.
گزارشها از «ونکوور» نشان میدهد که تعداد افراد زبالهگرد به شکل چشمگیری افزایش یافته است. «پروژه زبالهگردها» یا «Binners Project»، یک نهاد حامی این افراد در «بریتیش کلمبیا»، تأکید میکند که این رشد، بهویژه در تابستانهای اخیر، بیسابقه بوده است.
«فرانسیس تابان»، یکی از کارکنان این پروژه با ۱۲ سال سابقه زبالهگردی، میگوید که برخلاف گذشته، امروزه افراد بیشتری به دلیل مشکلات اقتصادی مانند از دست دادن شغل و افزایش هزینهها به این کار روی آوردهاند. به گفته او، با وجود درآمد هفتگی حدود ۱۰۰ تا ۱۲۰ دلاری، رقابت برای جمعآوری اقلام بازیافتی بسیار شدید شده است. همچنین این کار همچنان طاقتفرسا و دشوار است.
«لارس اوزبرگ»، استاد اقتصاد دانشگاه «دالهاوزی»، تأکید میکند که اگرچه افزایش هزینهها بر همه کاناداییها تأثیر گذاشته، اما این فشار برای افراد کمدرآمد بسیار شدیدتر است. به گفته او، این قشر در دوران رکود اقتصادی بیشتر از دیگران با خطر از دست دادن شغل و کاهش دستمزد مواجه هستند که نتیجه آن افزایش فقر و نابرابری در کانادا است.
آمار رسمی نیز این تحلیل را تأیید میکند. دادههای «اداره آمار کانادا» نشان میدهد که «شکاف درآمدی در کانادا» در سه ماهه اول سال ۲۰۲۵ به بالاترین حد خود رسیده است.همچنین کمدرآمدترین خانوارها کمترین میزان رشد دستمزد را تجربه کردهاند.
همچنین، طبق تحلیلی که توسط «Canadian Centre for Policy Alternatives» انجام شده است، از هر سه نفر در استان «بریتیش کلمبیا»، یک نفر درآمد کافی برای تأمین هزینههای زندگی روزمره را ندارد.
به باور «اوزبرگ»، افزایش فقر در کانادا با سیاستهای هدفمند مانند حمایتهای درآمدی بهتر، قابل اصلاح است. او میگوید: «ما به دولتی نیاز داریم که به اکثریت مردمی که ثروتمند نیستند و با هزینههای روزمره دستوپنجه نرم میکنند، توجه کند.»
در نهایت، افزایش شکاف درآمدی در کانادا صرفاً یک شاخص اقتصادی نیست. بلکه یک بحران اجتماعی است که پیامدهای آن مستقیماً در زندگی روزمره مردم دیده میشود. همچنین آنها را به سوی مشاغل سخت و ناپایدار میکشاند. امری که ضرورت بازنگری جدی در سیاستهای حمایتی دولت را بیش از پیش برجسته میکند.