کد خبر: ۳۶۴۹۵۶
تاریخ انتشار: ۱۱:۴۸ - ۱۱ مرداد ۱۴۰۴ - 2025August 02

چگونه با همسایه‌های مزاحم برخورد کنیم؟

ماده ۱۳۲ قانون مدنی و ماده ۵۹ قانون آپارتمان‌نشینی، مالکان را ملزم می‌کند که در استفاده از ملک خود، حقوق همسایه‌ها را رعایت کنند. این مواد قانونی، همراه با اصول ۴۰ و ۴۴ قانون اساسی، چارچوبی برای پیگیری مزاحمت‌های صوتی فراهم می‌کنند.

شفاآنلاین»عمومی» در آپارتمان‌های شلوغ شهرهای امروزی، جایی که دیوارها نازک‌تر از صبر همسایه‌ها شده‌اند، صدای دویدن بچه‌ها، کشیدن مبل‌ها یا پارس سگ همسایه می‌تواند آرامش را به کابوسی شبانه تبدیل کند. این صداهای آزاردهنده‌ که گاه از سر بی‌توجهی و گاه از ناآگاهی سرچشمه می‌گیرند، زندگی آپارتمان‌نشینی را به میدان چالش‌های روزمره بدل کرده‌اند. از صدای پاشنه‌های کفش یک همسایه گرفته تا مهمانی‌های پرهیاهو، این مزاحمت‌های صوتی نه‌تنها اعصاب ساکنان را به‌هم می‌ریزد، بلکه گاهی پای قانون و شکایت را هم به میان می‌کشد‌ اما آیا قانون می‌تواند آرامش از دست‌رفته را بازگرداند؟ چگونه می‌توان با احترام و قانون، همزیستی مسالمت‌آمیزی ساخت.

به گزارش شفاآنلاین:   زندگی در آپارتمان‌های امروزی، با همه راحتی‌هایش، گاهی به میدان صداهای ناخواسته تبدیل می‌شود. یکی از شایع‌ترین شکایات، صدای پای همسایه طبقه بالاست. دویدن کودکان پرشور یا قدم‌های سنگین بزرگسالان، به‌ویژه اگر با کفش همراه باشد، دیوارهای نازک آپارتمان را به بلندگویی برای انتقال صدا تبدیل می‌کند. این صداها، به‌خصوص در ساعات استراحت، آزاردهنده‌تر می‌شوند و گاه با تذکر هم رفع نمی‌شوند.
مهمانی‌های پرهیاهو، موسیقی بلند یا گفت‌وگوهای شبانه نیز از دیگر عوامل مزاحمت هستند. برخی همسایه‌ها، بدون توجه به ساعت یا حال دیگران، مراسم‌هایی برگزار می‌کنند که تا پاسی از شب ادامه دارد. این موضوع، به‌ویژه در مجتمع‌های مسکونی پرجمعیت، به اختلافی همیشگی بدل شده است.کشیدن میز و مبل یا افتادن اشیای سنگین روی کف آپارتمان، صداهایی ناگهانی و آزاردهنده تولید می‌کند.
این مشکل وقتی تکراری می‌شود، صبر همسایه‌های طبقه پایین را لبریز می‌کند، به‌ویژه اگر بی‌توجهی همسایه ادامه یابد. پارس سگ‌ها یا سر و صدای دیگر حیوانات خانگی، به‌ویژه در نژادهای پر سر و صدا، یکی دیگر از منابع مزاحمت است. در آپارتمان‌هایی که فضا‌ محدود است، تحمل این صداها برای همسایه‌ها دشوار می‌شود، به‌خصوص اگر حیوان بدون تربیت مناسب باشد. صحبت کردن با صدای بلند یا دعواهای خانوادگی که از دیوارهای نازک آپارتمان به گوش می‌رسد، نه‌تنها آرامش را سلب می‌کند، بلکه گاهی حریم خصوصی همسایه‌ها را هم نقض می‌کند. این موضوع، به‌ویژه در ساعات شب، تنش‌های زیادی ایجاد می‌کند.
قانون، در کدام سوی این دعوا ایستاده است؟
وقتی صحبت از مزاحمت‌های همسایگی می‌شود، بسیاری تصور می‌کنند قانون راه‌حلی سریع و قاطع دارد‌ اما واقعیت پیچیده‌تر است. قانون هوای پاک (ماده ۲۹) به‌طور خاص آلودگی صوتی را جرم‌انگاری کرده و نهادهای مسئول را موظف به رسیدگی به شکایات مرتبط با صدای مزاحم، به‌ویژه از کارگاه‌ها یا دستگاه‌های صنعتی، کرده است. یک حقوقدان  تأکید کرده که این قانون، به‌عنوان یک قانون خاص، برقوانین عمومی مزاحمت ملکی اولویت دارد و می‌تواند مبنای رسیدگی به شکایات صوتی باشد. علاوه بر این، ماده ۱۳۲ قانون مدنی و ماده ۵۹ قانون آپارتمان‌نشینی، مالکان را ملزم می‌کند که در استفاده از ملک خود، حقوق همسایه‌ها را رعایت کنند. این مواد قانونی، همراه با اصول ۴۰ و ۴۴ قانون اساسی، چارچوبی برای پیگیری مزاحمت‌های صوتی فراهم می‌کنند.
راهکارهای حقوقی برای مقابله با مزاحمت‌های همسایگی
چنانچه روش‌های دوستانه و گفتگو با همسایه جهنمی بی‌نتیجه ماند، می‌توانید به دفاتر خدمات الکترونیک قضایی مراجعه ‌و اظهارنامه‌ای برای وی ارسال کنید. در این اظهارنامه، با استناد به قوانین مدنی و آپارتمان‌نشینی، از او بخواهید مزاحمت‌ها را متوقف کند وگرنه اقدام قانونی خواهید کرد. در مواردی که سر و صدا در لحظه آزاردهنده است، مثل مهمانی‌های شبانه یا موسیقی بلند، تماس با پلیس ۱۱۰ می‌تواند راه‌حل فوری باشد. پلیس می‌تواند با حضور در محل، موضوع را بررسی و اخطار لازم را صادر کند. اگر هیچ‌یک از روش‌ها کارساز نبود، آخرین گام، تنظیم شکواییه یا دادخواست در شورای حل اختلاف یا دادسرا است. برای این کار، باید استشهادیه‌ای با امضای همسایه‌ها تهیه کنید که زمان و نوع مزاحمت‌ها را دقیق ثبت کند. شورای حل اختلاف پس از بررسی، ممکن است فرد خاطی را به رفع مزاحمت و حتی حبس یک ماه تا یک سال محکوم کند. در صورت تکرار مزاحمت پس از حکم، مجازات سنگین‌تر (تا دو سال حبس) اعمال می‌شود. البته حبس ممکن است به جزای نقدی تبدیل شود‌ اما الزام به رفع مزاحمت پابرجاست.
فرهنگ‌سازی کلیدی برای همزیستی آرام
قانون به‌تنهایی نمی‌تواند آرامش را به آپارتمان‌ها بازگرداند. فرهنگ آپارتمان‌نشینی، احترام به حقوق همسایه‌ها و آگاهی از تأثیر رفتارهایمان بر دیگران، نقشی حیاتی دارد. آموزش کودکان برای بازی در فضاهای باز مثل پارک‌ها، انتخاب حیوانات خانگی مناسب برای آپارتمان و رعایت ساعات استراحت همسایه‌ها، می‌تواند از بروز بسیاری از مشکلات جلوگیری کند. هیئت‌مدیره‌های ساختمان نیز می‌توانند با تنظیم قوانین داخلی، مثل محدودیت زمانی برای مهمانی‌ها یا استفاده از عایق‌های صوتی، به کاهش تنش‌ها کمک کنند.
آرامش، حق مشترک همسایگان
زندگی آپارتمان‌نشینی نیازمند هماهنگی و احترام است. سر و صدای دویدن کودکان، پارس سگ‌ها یا مهمانی‌های پرهیاهو، اگرچه گاهی اجتناب‌ناپذیرند‌ اما با کمی توجه و رعایت حقوق دیگران می‌توانند به حداقل برسند. قانون، از ماده ۲۹ قانون هوای پاک تا مواد مدنی و آپارتمان‌نشینی، ابزارهایی برای حمایت از آرامش ساکنان فراهم کرده است، اما این ابزارها زمانی مؤثرند که با فرهنگ‌سازی و گفت‌وگوی دوستانه همراه شوند. اگر همسایه‌ای با سر و صدای خود آرامش‌تان را مختل کرده، از گفت‌وگوی محترمانه شروع کنید‌ اما نترسید و در صورت لزوم، از قانون کمک بگیرید. در نهایت، همزیستی مسالمت‌آمیز در آپارتمان‌ها نه‌تنها به قانون، بلکه به قلب‌های بزرگ و گوش‌های شنوای ما بستگی دارد.

نظرات بینندگان