مرگ خاموش قربانیان تصادف ها با مقصران مشخص!

شفاانلاین»سلامت» حادثه انفجار بندر شهید رجایی به عنوان یک فاجعه ملی در حافظه جمعی ایرانیان ثبت می گردد. حادثه ای که همانند یک شوک دردناک، روح جمعی ملتی را به‌درد آورد و داغش در تاریخ فراموش نخواهد شد. طبق آخرین آمار، رئیس کل دادگستری هرمزگان که از شناسایی هویت پیکر‌های ۴ نفر دیگر از جان‌باختگان حادثه انفجار در بندر شهید رجایی حکایت داشت، با این احتساب این افراد شمار جان‌باختگان شناسایی شده تاکنون به عدد ۳۳ نفر رسیده است. اما در مقابل، آنچه کمتر به آن پرداخته می شود، مرگ و مصدومیت سالانه دهها هزار نفر در تصادفات جاده ای است که دهها برابر تلفات این حادثه عظیم و دهشتناک است.
 براساس گزارش سازمان پزشکی قانونی، سالانه بیش از ۱۶۰۰۰ نفر در تصادفات جاده ای جان می بازند و بیش از ۳۰۰ هزار نفر مجروح و مصدوم و معلول می شوند.
این رقم معادل ۴۴ کشته در روز است . به گزارش سازمان راهداری تنها ۲۰ درصد از راههای اصلی ایران دارای استانداردهای ایمنی بین المللی هستند.یعنی ۸۹ درصد جاده ها آماده بلعیدن جان مسافرانی اند که یا برای سفرهای ضروری و یا برای تفریح و گشت و گذار پا در آن گذارده اند، غافل از اینکه شاید هرگز به مقصد نرسند. بنا به اعلام انجمن خودروسازان بیش از ۳۰ درصد از ناوگان حمل ونقل کشور فرسوده است.به عبارت دیگر ۷۰ درصد ناوگان های مذکور ، در واقع تابوت مسافرانشان هستند. هم چنین طبق اظهارات پلیس راهور تنها ۱۵ درصد از جاده های ایران تحت پوشش دوربین های کنترل سرعت قرار دارند. پلیس به جای نصب تجهیزات، ترجیح می‌دهد با گشت‌های مقطعی آمار جریمه را بالا ببرد. تفاوت برخورد مسئولان و مقامات را در واکنش به حوادثی همچون حوادث معادن، ساختمان پلاسکو و بندر شهید رجایی با تصادفات جاده ای را ببینیم: در موارد غیر تصادفات، بررسی فوری مقامات استانی، تشکیل کمیته های ویژه، حضور وزرای مرتبط و نمایندگان مجلس، طرح موضوع در هیات دولت، ورود قوه قضاییه، بازتاب گستردهٔ رسانه ای. در حالیکه کمتر از این اقدامات در خصوص تصادفات جاده ای، صورت می‌گیرد. چرا؟ گویا این فاجعهٔ مستمر به «روال عادی» تبدیل شده و به عنوان یک پاندمی خاموش، از دغدغه های اصلی مسئولان و مردم خارج شده، آنهم در شرایطی که روزانه چندین انفجار به بزرگی و بیشتر از آمار تلفات بندر شهید رجایی در جاده ها رخ می دهد.