همه به روانشناس نیاز داریم

شفاانلاین»سلامت» در گذشته نیاز به روانشناس را تنها مخصوص به افرادی می‌دانستند که دچار دیوانگی و آشفتگی هستند. اما هرچه گذشت، افراد بیشتر به این نتیجه رسیدند، که برای مشورت گرفتن در انواع مسائل مختلف زندگی، از انتخاب رشته تحصیلی و شغل گرفته تا انتخاب همسر و راهنمایی در مسائل بین فردی، بهتر است که به یک روانشناس یا مشاور مراجعه کنند. 

به گزارش شفاآنلاین این مساله به‌خصوص در ده سال اخیر بیشتر از گذشته جا افتاده است. به طوری که دیگر نه تنها افراد، مراجعه به روانشناس و تراپیست یا درمانگر را از یکدیگر مخفی نمی‌کنند، بلکه به دوستان و آشنایان معرفی هم می‌کنند. اما در کنار این افزایش تقاضا و اشتیاق افراد برای مراجعه به روانشناس، مساله هزینه هر جلسه مشاوره کمتر از یک ساعت، که از 650 هزارتومان تا حدود یک میلیون تومان است، مبلغ قابل توجهی است که هر فرد با حقوق و درآمد متوسط از پس پرداخت آن برنمی‌آید. همین سبب می‌شود که متاسفانه بسیاری از افراد، با وجود داشتن مشکلات روحی و روانی، برای درمان مراجعه نکنند. در همین راستا، حسین روزبهانی، روانشناس بالینی و استاد دانشگاه، درباره لزوم مراجعه به روانشناس، به «آرمان ملی» گفت: در طول زندگی ما همیشه نیاز به مشاور و روانشناس داریم. یعنی فردی وجود ندارد که بتوانیم بگوییم در طول زندگی‌اش نیاز ندارد فردی به او راهنمایی بدهد و کمک کند و در مسائل مختلف بتواند پندها و نصیحت‌ها و مواردی را مطرح کند که بتواند در آینده برایش مثبت باشد و یا به مشکلاتی که با آن روبه‌رو می‌شود، بتواند راهکار بدهد. یا اگر اختلالی برایش ایجاد می‌شود، بتواند درمانش کند. پس ما اگر بخواهیم یک زندگی خوبی داشته باشیم و چالش‌های زندگی‌مان به حداقل برسد، همیشه باید با یک تراپیست یا یک مشاور و روانشناس، در تعامل باشیم. حالا نه دیگه همیشه و هرروز، باید در طول زندگی‌مان این اتفاق بیفتد. حتی خود روانشناسان هم همین نیاز را دارند و از این نیاز مبرا نیستند. نمی‌توانیم بگوییم که آنها این علم را دارند، پس نیازی ندارند. همه روانشناسان حتی خودشان هم نیاز به درمان و مشاوره و گرفتن راهکار از همکاران خود دارند.

والدینی که هیچوقت به فرزند نه نمی‌گویند، قطعا به کودک آسیب می‌زنند. کودک ظاهرا دچار اختلال نشده، اما دچار یک طرح‌واره به نام طرح‌واره استحقاق شده. لازم است که حتما به روانشناس مراجعه کرده و کمک بگیرند

روانشناسی مثبت‌نگر

این استاد دانشگاه در ادامه افزود: ما در روانشناسی امروز، مبحثی را داریم تحت عنوان روانشناسی مثبت‌نگر، یعنی این روانشناسی دیگر به این سمت نمی‌رود که اختلال و بیماری در فرد ایجاد شود و بعد به روانشناس مراجعه کند. روانشناسی مثبت‌نگر با هدف پیشگیری و سوق دادن فرد به سمت و سوی زندگی و شرایط خوب می‌رود. همه ما در گذشته خود قطعا یک سری تروماها داشتیم. یک سری اتفاقات در کودکی‌مان افتاده است. در نحوه تربیت والدین‌مان که سبب شده زندگی اکنون ما تحت‌شعاع قرار بگیرد. چنین نیست که حتما یک اختلال مشخص وجود داشته باشد تا نیاز به روانشناس احساس شود. می‌توان مثلا مادری را فرض کرد که خیلی به فرزند محبت کرده و همیشه در دسترس او بوده، اما همین حضور همیشگی به آن بچه آسیب زده و سبب می‌شود که فرزند دلبستگی ناایمن داشته باشد یا ترس از رهاشدگی در وجود او قرار گیرد و یا وابسته شده باشد. یا بالعکس، مادر حضور اثرگذار نداشته و بیشتر یا سر کار رفته و یا به هر دلیلی بیرون از خانه بوده است. این به کودک آسیب می‌زند. هرچند ممکن است اختلال به آسانی دیده نشود ولی حتما ویژگی‌هایی دارد که می‌تواند زندگی‌اش را تحت‌شعاع قرار دهد. والدینی که همه‌چیز را برای فرزندشان مهیا می‌کنند و هیچوقت به او نه نمی‌گویند، قطعا به کودک آسیب می‌زنند. کودک ظاهرا دچار اختلال نشده، اما دچار یک طرح‌واره به نام طرح‌واره استحقاق شده و لازم است که حتما به روانشناس مراجعه کنند و کمک بگیرند. پس این دید که ما تصور کنیم که فرد حتما باید اختلال داشته باشد تا نیاز به کمک مشاور و روانشناس داشته باشد، کاملا اشتباه است. این روانشناس بالینی با اشاره به نقش مشاوره در قسمت‌های مختلف زندگی هر فرد، بیان کرد: ما در قسمت‌های مختلف زندگی‌مان حتما نیاز به مشاور داریم. از مشاوره تحصیلی و شغلی و پیش از ازدواج گرفته تا مشاوره‌های بعد از ازدواج، که نیاز به یک فرد دیگری داریم تا به ما کمک کند. در طول زندگی موارد و مسائلی هست که حتما نیاز است که به روانشناس مراجعه کنیم، زیرا ما خودمان نمی‌توانیم از پس آن برآییم. این دیدگاه سنتی که آدم‌های مشکل دار یا دیوانه یا روانی به روانشناس مراجعه می‌کنند، دیگر اصلا از بین رفته است و دیدگاه افراد جامعه ما هم نسبت به روانشناس مثبت شده است و همه افراد این نیاز را درک کرده‌اند. حتی من مواردی را داشتم از افرادی بالای ده نفر مراجعه کننده افغانستانی داشتم که آنها هم برای زوج درمانی به من مراجعه می‌کردند. پس در فرهنگ و شرایط آن کشور هم این مساله جاافتاده است و این آگاهی ایجاد شده است که همه نیاز دارند.

هزینه بالای مشاوره

روزبهانی درباره اینکه بسیاری از افراد به دلیل هزینه بالای مشاوره به روانشناس مراجعه نمی‌کنند، نیز گفت: ما در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که شاید میانگین حقوق متوسط افراد جامعه بیشتر از بیست میلیون تومان نباشد. ما اگر حتی بخواهیم براساس مبلغی که سازمان نظام روانشناسی تعیین کرده است، که حدود 620 تا 650 هزار تومان، براساس سابقه کاری که وجود دارد، که تا 800 هزار تومان هم می‌رسد، برای 45 دقیقه. فردی که مشکل خاصی دارد و نیاز به مشورت با روانشناس دارد، با یک جلسه که مشکلش حل نمی‌شود. برخی اختلالات حتی بالای 20 تا60 جلسه نیاز به درمان دارند. حالا برخی موارد هم با تعداد جلسه‌های کمتری رفع می‌شود. این فرد اگر یک ماه و چهار جلسه در ماه بخواهد مراجعه کند، حتی اگر همان 650 هزار تومان را هم در نظر بگیریم، حالا هزینه رفت و آمد فرد را هم به این مبلغ اضافه کنید. چطور یک فرد با حقوق زیر بیست میلیون تومان می‌تواند این رقم را در ماه پرداخت کند؟ قطعا من این مساله را درک می‌کنم و خودم همیشه سعی کردم کمترین رقمی را که می‌شده دریافت کنم و از برخی افراد حتی مبلغی دریافت نکنم. ولی من به‌عنوان یک فرد در یک جامعه بزرگ هستم و نمی‌توانم فردی این مساله را پیش ببرم و نیاز است که همکاران دیگر هم تا جایی که امکان دارد، موارد انسانی را بیشتر درنظر بگیرند. شاید با کمک شما به این افراد، بتوانید از آسیب‌های بیشتر به زندگی این افراد و فرزندانشان جلوگیری کنید. البته برخی روانشناسان هم هستند که مبالغ بالایی را دریافت می‌کنند که دور از انسانیت است. او در ادامه گفت: ارگان‌های دولتی و حکومتی نیاز است چاره‌ای بیندیشند، که این هزینه را مثل هزینه‌های پزشکی، بیمه‌ها تقبل کنند، تا فرد بتواند با خیال راحت جلساتش را برود. متاسفانه در کشور ما دیدگاهی وجود دارد که تصور می‌کنند مسائل جسمی مهم‌تر از مسائل روانی است، درحالی که اثرات مسائل روانی خیلی بیشتر است. نیاز است که ارگان‌های دولتی تسهیلاتی را برای بیمه‌ها قراردهند، تا افراد بتوانند از این شرایط استفاده کنندکه در طول زندگی‌شان، که همه ما نیاز داریم، از روانشناس استفاده کنند. نه اینکه به دلیل مسائل مالی فرد از رفتن نزد روانشناس اجتناب کند و این ناراحت کننده است. این مساله تلخی است که فرد نیاز داشته باشد به مشاوره و روانشناس اما به دلیل اینکه توانایی مالی‌اش را ندارد، نتواند مراجعه کند و درمان شود. ما باید افراد را حمایت کنیم تا این افراد دغدغه‌شان تنها برطرف کردن مشکلاتشان باشد، نه هزینه‌ای که می‌خواهد بابت رفتن نزد مشاور و روانشناس بدهد. اگر به این سمت برویم، یک جامعه پویا و شاد خواهیم داشت. جامعه‌ای که مسائل و مشکلاتش به حداقل خواهد رسید./آرمان ملی