شکاف طبقاتی و افزایش خشونت در جامعه

شفاانلاین»سلامت» خشونت یک پدیده مخرب است که تاثیرات گسترده و عمیقی بر جامعه می‌گذارد. برای مقابله با خشونت، نیاز به یک رویکرد جامع و چندجانبه است که شامل اقدامات پیشگیرانه، اقدامات قانونی و اقدامات حمایتی باشد. علیرضا شریفی یزدی، یک آسیب شناس در این باره می‌گوید: «عمده دلیل زورگیری‌هایی که امروز ما در جامعه شاهد آنها هستیم، پایه اقتصادی دارد. عامل اصلی زورگیری و رفتارهای توام با خشونت که امروزه در جامعه ما وجود دارد، اقتصادی است. وقتی ارزش پول به نصف تقلیل پیدا می‌کند و دهک بزرگی از جامعه درگیر حداقل‌های معیشتی زندگی می‌شود و زیر خط فقر قرار می‌گیرد باید منتظر ماند یک درصدی از افراد به روش‌های معمول زندگی‌شان را تامین نکنند و از روش‌های نامتعارف استفاده کنند.
به گزارش شفاآنلاین گاهی اوقات، این افرادی که برای سرقت، دست به خشونت‌های وحشتناک می‌زنند، سارق اولی هستند. وقتی نظم اقتصادی به هم بخورد، باید منتظر انواع آسیب‌های اجتماعی باشیم. در جوامعی که شکاف طبقاتی عمیق است و فرصت‌های اقتصادی برای همه افراد به طورعادلانه توزیع نشده‌اند، برخی افراد ممکن است به دلیل ناامیدی و نیاز مالی به خشونت و زورگیری روی بیاورند. همچنین یکی دیگر از دلایلی که میزان خشونت سارقان بیشتر شده است، بر می‌گردد به خشونت‌هایی که طی چند سال اخیر، در جامعه شاهد آن بودیم.
نمایش این خشونت‌ها باعث می‌شود که میزان خشونت در جامعه ما افزایش پیدا کند. نمایش خشونت در رسانه‌ها، به ویژه در فیلم‌ها و بازی‌های ویدئویی، می‌تواند باعث عادی‌سازی خشونت در جامعه شود و افراد را به تقلید از رفتارهای خشونت‌آمیز تشویق کند. جامعه ایران بر اساس مطالعات بین‌المللی بعد از عراق جزو سه چهار کشور عصبی دنیا است. در برخی جوامع، خشونت به عنوان یک راه حل برای حل مشکلات یا اثبات قدرت تلقی می‌شود. این فرهنگ می‌تواند زمینه‌ساز بروز رفتارهای خشونت‌آمیز مانند زورگیری شود. »
خشونت، زاده خشونت است
این کارشناس به دلایل دیگر رواج چنین جرم‌های خشنی در جامعه می‌پردازد و ادامه می‌دهد: « بخش دیگری از این نوع جرم‌ها هم بر می‌گردد به پایین بودن مهارت‌های اجتماعی مردم جامعه؛ عدم آگاهی افراد از حقوق خود و نحوه مقابله با جرم و خشونت می‌تواند آن‌ها را در برابر زورگیری آسیب‌پذیرتر کند. همچنین، کمبود آموزش‌های لازم برای حل مسالمت‌آمیز اختلافات می‌تواند افراد را به استفاده از خشونت سوق دهد. مهمترین اثر کوتاه مدت منفی این قضیه بحث احساس عدم امنیت اجتماعی است. اساسا خشونت، زاده خشونت است و رواج آن باعث افزایش می‌شود. مثلا وقتی کسی خودکشی می‌کند و در رسانه‌ها منتشر می‌شود، این مسئله خودکشی را رواج می‌دهد. در همه جای دنیا هم همینطور است.»
شریفی یزدی برای شفاف‌تر شدن موضوع مثالی می‌زند‌:«در جایی پلیس اعلام کرده است ما اراذل و اوباشی که قصد فرار داشتند را به صورت مستقیم مورد تیراندازی قرار دادیم و اگر کسی زورگیری کند و خفت‌گیری کند همین برخورد را با او خواهیم داشت. ولی این راهکار نیست. وقتی پلیس از ابزار خشونت بالاتر استفاده کند، میزان خشونت افراد نیز بیشتر می‌شود. به نظرم برای این قضیه راهکارهای کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت وجود دارد. راهکار بلند مدت این است که فکری به لحاظ اقتصادی شود. درخصوص راهکار میان مدت نیز باید به سراغ این افراد برویم و آنها را تحت نظر داشته باشیم. شناسایی این افراد به دلیل اینکه برخی از آنها سابقه دار هستند، خیلی سخت نیست. راهکار کوتاه مدت نیز، آگاه کردن مردم است که در موقعیت‌های خشونت‌زا قرار نگیرند و در مواجهه با این زورگیران خشن، مقاومت نکنند. چراکه برای کاهش چنین جرم‌هایی، مردم نیز باید یکسری موارد را رعایت کنند، مثلا در برخی از ساعات شب، تنهایی تردد نکنند و از دستگاه ای تی ام، در مکان‌های خلوت استفاده نکنند.»