شیوع بیماری التور در ایران

اِلتور چیست؟

به گزارش شفاآنلاین:التور یک بیماری حاد اسهالی است که توسط نوعی باکتری به‌ نام ویبریوکلرا ایجاد می‌شود که میکروب وباست. این بیماری در صورت پیشگیری نکردن و درمان به‌ موقع و مناسب، بسیار کشنده است و در فصول گرم بروز می‌کند و با توجه به فصل گرما و استفاده بیشتر مردم از آب، سبزیجات و میوه‌ها احتمال بروز این بیماری بیشتر می‌شود. در قدیم، بیماری ناشی از این باکتری را در ایران «شبه وبا» می‌نامیدند.

علایم را بشناسید

مهم ترین علایم این بیماری به این شرح است:
1- احساس پری و غرغر شکم و به دنبال آن اسهال آبکی شدید با دفعات اجابت مزاج مکرر
2- نداشتن دل درد و دل پیچه
3- استفراغ بدون حالت تهوع قبلی
4- نداشتن تب یا تب خفیف در کودکان
5- دفع مدفوع با ظاهر مایع شفاف آغشته به ماده لزج سفید رنگ با حالت آب برنجی و معمولاً بدون بو
6- مشاهده نشدن خون در مدفوع
7- گرفتگی ماهیچه‌ها به خصوص پشت ساق پا
8- عطش فراوان
از دست رفتن آب و املاح بدن می تواند به سرعت و در ظرف 4،3 ساعت سبب کم آبی شدید بدن و مرگ شود. به خصوص اگر آب و املاح از دست داده شده جبران نشود.

راه‌های انتقال، مستقیم و غیر مستقیم

منبع اصلی این بیماری، آب و مواد غذایی آلوده به میکروب وباست و دوره پنهانی از چند ساعت تا پنج روز است ولی به طور معمول یک تا دو روز است.
این بیماری از روش‌های زیر منتقل می شود:

الف) تماس غیرمستقیم

1-آشامیدن آب آلوده
از آن جایی که میکروب وبا می تواند در آب زنده بماند آشامیدن آب آلوده موجب انتقال بیماری می شود. (معمولاً این آلودگی، ثانویه است و از طریق دفع غیربهداشتی فاضلاب و نشت آن به منابع آب آشامیدنی صورت می گیرد)
2-مصرف سبزی و میوه شسته نشده یا شست وشوی آن با آب آلوده
3-استفاده از آب آلوده در تهیه غذاهای خام یا نیم پز. غذاهای پخته هم ممکن است پس از تهیه به وسیله دست یا مگس آلوده شوند
4-استحمام یا شنا در آب آلوده
5-تغذیه کودکان و نوزادان با بطری آلوده

ب) تماس مستقیم

آلودگی می تواند از طریق دست آلوده، تماس با مدفوع و استفراغ بیماران یا لوازم آلوده بیمار منتقل شود.

پیشگیری کنیم

1-رعایت بهداشت فردی و اجتماعی
2-شست وشوی دست‌ها با آب و صابون بعد از اجابت مزاج و قبل از تهیه و خوردن غذا
3-استفاده از آب آشامیدنی سالم
( جوشاندن یا ضد عفونی کردن با کلر)
4- استفاده نکردن از آب رودخانه یا چشمه
5-استفاده از شیر پاستوریزه یا جوشاندن آن.روزنامه خراسان