خبر تعدیل پنجاه درصد نیروهای دو بیمارستان خصوصی زنجیرهای تهران که همراه با قطره اشکی توسط مدیرعامل و سهامدار اصلی آنها در فضای مجازی پخش شد موردتوجه بسیاری از مردم و رسانهها قرار گرفت.

شفاآنلاين :خبر تعدیل پنجاه درصد نیروهای دو بیمارستان خصوصی زنجیرهای تهران که همراه با قطره اشکی توسط مدیرعامل و سهامدار اصلی آنها در فضای مجازی پخش شد موردتوجه بسیاری از مردم و رسانهها قرار گرفت.
دراین ارتباط به نکات چندی باید اشاره کرد؛
-توجه مدیرعامل و
سهامدار عمده دو بیمارستان خصوصی (یکی در حال کار و یکی در حال افتتاح) به وضعیت کارکنان خود آن هم با این عمق عاطفی درهرحال قابلتقدیر است.
-البته اگر آقای دکتر درعینحال اعلام میفرمودند که در شرایط اضطراری موجود همزمان با این تصمیم یكی از املاک یا بخشی از نقدینگی خود را هم كه لابد رقم اندکی نخواهد بود وقف پرداخت حقوق بخشی از کارکنان و حمایت از اقشار محروم در جریان کرونا كردهاند (شاید هم كرده باشند) شاید این تأثر عاطفی تأثیری چند هزار برابر مییافت و بعلاوه الگویی میشد برای بسیاری دیگر از مردم با امکانات مالی کمتر یا حتی بیشتر که؛ "حالاست زمانی که اندوختههایتان در دو دنیا بیشترین کاربرد را مییابند!"
- رؤیت مشکلات اقتصادی تودههای وسیع فرودست و برخورد با آن تنها از ورای تصمیمات هیئتمدیرهها و تبصرهها و قوانین بدون کمترین احساس نیاز بهنوعی ازخودگذشتگی، عادتی رایج، رفتاری غریب و در واقع از ترفندهای قدیمی سرمایهداری است كه تنها به كمك تكرار و عادت لباس عقل پوشیده. اما در این مورد بخصوص از بقا و جانسختی اخلاقیات خرده کاسبکارانه (حتی در زمانی كه سرمایهای بزرگ فراهم آمده باشد!) در میان ما حكایت میكند. آری بسیاری از ما از حیث مال سرمایهدار اما از حیث اخلاق همچنان خرده كاسبكار مانده ایم.
گفتهاند "خرده کاسبكار تنها به هزینهها، آن هم هزینههای پیش چشم میاندیشد اما سرمایهدار به منافع بزرگ آن هم در دوردست!"
- از اشکهای رئیس هم که بگذریم ورشکستگی
بیمارستانهای خصوصی یک واقعیت است. این ورشكستگی پیش از کرونا اتفاق افتاده بود. کاروبار بیمارستانهای خصوصی از کارهای پزشکی و مراقبت از بیماران، به معنای دقیق کلمه، نمیگذشت و با کارهایی با اولویت کمتر برای زیبایی، گذاشتن پروتزهای گوناگون، چاقی و البته کار زایمان و سزارین سر پا مانده بودند.
کرونا با تعطيل كردن اينگونه امور پرده ها را کنار زد و ورشکستگی کار پزشکی را در کشور ما عیان نمود. این ورشکستگی حاصل انکار قوانین سرمایه توسط شعارهای انقلابی خرده کاسبکارانه بود. اگر از پیش قرار میشد بها به كار پزشكی و مراقبت از بیمار داده شود در بحرانهایی اینچنینی بیمارستان خصوصی نه ورشكسته كه رونق مییافت.
-این دیدگاه به آقای دكتر اختصاص ندارد بهنوعی شاید خصیصه ملی ماست؛ تجربه عجیب بحران کرونا كه عدم اهدای کمکهای مالی توسط مردم، نهادهای سنتی، سرمایهداران و سلبریتیها در کشور ما را نشان داد تنها با رواج اخلاقیات خرده کاسبکارانه، عدم وجود اخلاقیات سرمایهدارانه و منسوخ شدن اخلاقیات خانسالارانه (که معمولاً رعایا را در كنف حمایت خان قرار میداد) حتی با روزآمد نشدن بنیادهای اخلاقی جامعه هم قابل توجیه نیست. تحلیل علل اجتماعی-تاریخی این پدیده از عهده این نسخهنویس یکلاقبا خارج است؛علماي بزرگ اقتصاد و جامعه شناسي را ميطلبد . قدر مسلم آنکه بسیاری از ما چنین کارهایی را به اختیار خود نمیکنیم. اما در میان بسیاری از ما که مشغول کمک نکردن و کمپین راه نیانداختن هستیم هم استفاده از قطرات اشک بهجای فداكاری تجربه جدیدی است، هر چند قطرات اشک هم میروند تا در اقیانوس اشکها گم شوند .
*اين عنوان از كتابي به همين نام از مانس اشپربر گرفته شده